riem
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Algemein Gesjreve Limburgs
Zelfsjtendig naamwaord
riem ó (Nederlands: rijm, versregel)
- Varrejasie
- Verbuging
rieme, riemke
Mofers
Zelfstenjig naamwaord
Lemma
riem ó /rì:m/
- e vers wobie 'ne regel oetgeit op e waord det kwa klank liek op 't lèste waord van 'nen angere regel
- (euverdrechtelik) de eigesjap van 't riemendj zeen van twieë wäörd of van 'n teks
- De wäörd "kaad" en "paad" zeen riem vanein.
- Aafbraeking
- riem
- Aafleijinge
- rieme
- halfriem, volriem
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- 't riem vinje: op e riemendj waord kómme
- Me zaet det me neet 't riem kan vinjen op 't nederlandjs waord "twaalf".
Verbuging
In anger spraoke
[1]
| bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: riem
Zelfstenjig naamwaord
Lemma
riem m /rí:m/
- bevraore daw, kristalvörmige neerslaag aan plantjen inne vorm van ies
- Aafbraeking
- riem
- Verwantje wäörd
Verbuging
In anger spraoke
| bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: roevraos
Zelfstenjig naamwaord
Neet-lemma
riem /rì:m/
- (neet-lemma) mieëvaadsvorm van riem ('t vers)
- Aafbraeking
- riem
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads