rufte

Mofers

Wirkwaord

Lemma

rufte /røftə/

1. (óneuvergenkelik) eine laote vlege (van 'nen drieët)
2. (synoniem) anger waord veur stinke

Aafbraeking

• ruf-te

Aafleijinge

• ruf

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	ruf		rufs		ruf		rufte	ruften	ruf		rufte	ruften	ruftendj
	IPA	/røf/	/røv/	/røfs/	/røvz/	/røf/	/røv/	/røftə/	/røftən/	/røf/	/røv/	/røftə/	/røftən/	/røftəɲɟ/
vergangen tied	sjrif	rufdje	rufdjen	rufdjes		rufdje	rufdjen	rufdje	rufdjen	rufdje	rufdjen	rufdje	rufdjen	geruf
	IPA	/røvɟə/	/røvɟən/	/røvɟəs/	/røvɟəz/	/røvɟə/	/røvɟən/	/røvɟə/	/røvɟən/	/røvɟə/	/røvɟən/	/røvɟə/	/røvɟən/	/ɣə'røf/	/ɣə'røv/
gebi-jjendje wies	sjrif			ruf!				rufte-v'r		ruftj! ruf!
	IPA			/røf/	/røv/			/røftəvər/		/røfc/ /røf/	/røvɟ/ /røv/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	rufte	ruften	geruf ó		rufte	ruften	ruftentaere		ruftentaeren		gerufte		geruften
	IPA	/røftə/	/røftən/	/ɣə'røf/	/ɣə'røv/	/røftə/	/røftən/	/røftən̥'tɛ̀:re/		/røftən̥'tɛ̀:ren/		/ɣə'røftə/		/ɣə'røftən/

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

rufte ó /røftə/

1. (gerundium) gerundium II van rufte
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• ruf-te

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	rufte	ruften	—
	IPA	/røftə/	/røftən/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	rufte	ruften	—
	IPA	/røftə/	/røftən/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

rufte /røftə/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van rufte
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van rufte

Aafbraeking

• ruf-te

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

rufte /røftə/

1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van ruf

Aafbraeking

• ruf-te