sleutel

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

sleutel m /sl̥ǿ:təl/

1. (gesjieër) e wirktuug det e slaot kan äöpenen of sloete door óm 't te drejje
2. (gesjieër) 'n saort tang veur buit en meurkes van sjroeve mit los of vas te drejje
3. 'n óngerdeil van e mechaniek (wie 'n klok of 'n speeldoeas) veur 't apperaat mit op te drejje
4. (euverdrechtelik) 'n aanwiezing wodoor m'n e perbleem of e raodsel kan oplosse
5. (meziek) e teiken oppe lien veurane noeatebalk det de toeanhuuegdje vanne noeate die oppe lien geplaats zeen gewore bepaoltj

Aafbraeking

• sleu-tel

Aafleijinge

• sleutele, Sleutelke, versleutele
• autosleutel, bassleutel, bezjiesleutel, fietsjesleutel, fjoealsleutel, hoessleutel, imbussleutel, kirkesleutel, kóntaksleutel, kruutssleutel, piepsleutel, ratelsleutel, rinksleutel, staekelsleutel
• sleutelbein, sleutelbloom, sleutelbraed, sleutelgaat, sleutelhenger, sleutelwaord

Verwantje wäörd

• slaot, sloete
• luiper

Zagswies

• Väöl luuj zeen de sleutel van 't hoes waal 'ns kwiet gewaes.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	sleutel		sleutele	sleutelen
	IPA	/sl̥ǿ:təl/		/sl̥ǿ:tə̽lə/	/sl̥ǿ:tə̽lən/
dim.	sjrif	sleutelke	sleutelken	sleutelkes
	IPA	/sl̥ǿ:te̽l̥kʲe/	/sl̥ǿ:te̽l̥kʲen/	/sl̥ǿ:te̽l̥kʲes/	/sl̥ǿ:te̽l̥kʲez/
dat.	sjrif	sleutel		sleutele	sleutelen
	IPA	/sl̥ǿ:təl/		/sl̥ǿ:tə̽lə/	/sl̥ǿ:tə̽lən/

In anger spraoke

[1]

Fins: avain Frans: clé(fr:) v, clef v Grieks (nuuj): κλείδα(el:) v Ingels: key(en:) Nederlandjs: sleutel g

Pruus: Schlüssel m Spaans: llava v Tagalog: susi(tl:) Zweeds: nyckel g

[2]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: moorsjleutel

Frans: clé v, serre-écrou m Ingels: wrench Nederlandjs: sleutel g

Pruus: Schraubenschlüssel m Zweeds: nyckel g, skiftnyckel g