tippel

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

tippel m /tɪpel/

1. 'n puntjvörmige of rónj kwaaj of plek

   Ich zaag allemaol witte tippelen in dae bak, meh die verwoge zich en bleke maje te zeen.

Aafbraeking

• tip-pel

Verwantje wäörd

• tippele
• puntj, spikkel, stippel, streep, striep, struip

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	tippel		tippele	tippelen
	IPA	/tɪpel/		/tɪpe̽le/	/tɪpe̽len/
dim.	sjrif	tippelke	tippelken	tippelkes
	IPA	/tɪpe̽l̥kʲe/	/tɪpe̽l̥kʲen/	/tɪpe̽l̥kʲes/	/tɪpe̽l̥kʲez/
dat.	sjrif	tippel		tippele	tippelen
	IPA	/tɪpel/		/tɪpe̽le/	/tɪpe̽len/

In anger spraoke

• Frans: tache v
• Ieslandjs: depill^(is:) m
• Ingels: spot
• Nederlandjs: vlek g
• Pruus: Punkt m, Fleck m
• Sjinees: 斑^(zh:)
• Zweeds: prick g, fläck g

Wirkwaord

Neet-lemma

tippel /tɪpel/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van tippele
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van tippele

Aafbraeking

• tip-pel