ute

Mofers

Wirkwaord

Lemma

ute /ʉ̜̀:tə/ > /ʉ̜́:tə/

1. (óneuvergenkelik) (reflexief) get euver 'n óngerwerp zègke, zien meining örges euver gaeve

Aafbraeking

• u-te

Aafleijinge

• uting

Verwantje wäörd

• oetspraeke

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	uut		uuts		uutj		ute	uten	uutj		ute	uten	utendj
	IPA	/ʉ̜̀:t/	/ʉ̜̀:d/	/ʉ̜̀:ts/	/ʉ̜̀:dz/	/ʉ̜̀:c/	/ʉ̜̀:ɟ/	/ʉ̜̀:tə/	/ʉ̜̀:tən/	/ʉ̜̀:c/	/ʉ̜̀:ɟ/	/ʉ̜̀:tə/	/ʉ̜̀:tən/	/ʉ̜̀:təɲɟ/
vergangen tied	sjrif	uutdje	uutdjen	uutdjes		uutdje	uutdjen	uutdje	uutdjen	uutdje	uutdjen	uutdje	uutdjen	g'uutj
	IPA	/ʉ̜̀:ɟə/	/ʉ̜̀:ɟən/	/ʉ̜̀:ɟəs/	/ʉ̜̀:ɟəz/	/ʉ̜̀:ɟə/	/ʉ̜̀:ɟən/	/ʉ̜̀:ɟə/	/ʉ̜̀:ɟən/	/ʉ̜̀:ɟə/	/ʉ̜̀:ɟən/	/ʉ̜̀:ɟə/	/ʉ̜̀:ɟən/	/ɣʉ̜̀:c/	/ɣʉ̜̀:ɟ/
gebi-jjendje wies	sjrif			uut!				ute-v'r		uutj!
	IPA			/ʉ̜̀:t/	/ʉ̜̀:d/			/ʉ̜̀:təvər/		/ʉ̜̀:c/	/ʉ̜̀:ɟ/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	ute	uten	g'uut ó		ute	uten	utentaere		utentaeren		g'ute		g'uten
	IPA	/ʉ̜̀:tə/	/ʉ̜̀:tən/	/ɣʉ̜̀:t/	/ɣʉ̜̀:d/	/ʉ̜̀:tə/	/ʉ̜̀:tən/	/ʉ̜̀:tən̥'tɛ̀:re/		/ʉ̜̀:tən̥'tɛ̀:ren/		/ɣʉ̜̀:tə/		/ɣʉ̜̀:tən/

Raod

Dit wirkwaord is stoeattuuenig; bie jónger spraekers wuuert t'r sleiptuuenig en kortklinkerig innen inkelveljige en vergange vörm: u\te - uu\ts - uu\tjde > u~te - uuts - uutdje.

In anger spraoke

• Frans: exprimer, prononcer
• Ingels: utter^(en:), express
• Nederlandjs: uiten
• Pruus: äußern
• Zweeds: yttra, uttala

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

ute ó /ʉ̜̀:tə/

1. (gerundium) gerundium II van ute
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• u-te

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	ute	uten	—
	IPA	/ʉ̜̀:tə/	/ʉ̜̀:tən/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	ute	uten	—
	IPA	/ʉ̜̀:tə/	/ʉ̜̀:tən/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

ute /ʉ̜̀:tə/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van ute
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van ute

Aafbraeking

• u-te