vervaele

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Mofers

Wirkwaord

Lemma

vervaele /və̽r'vɛ́:le ~ ve̽r'vɛ́:le/

  1. (euvergenkelik) 'n ónaangenaam geveul van laegdje veroearzake wodoor 't liek det d'n tied lank is
  2. (euvergenkelik) misselike dinger doon bie emes
    Ligk ós neet zoea te vervaelen en gank aan die werk.
  3. (óneuvergenkelik) (reflexief) nörges zin veur höbbe, gèn zin höbbe get te gaon doon, neet wete waat me mót gaon doon
    De kinjer vervaele zich es te die zoea lang lieës wachte.
Aafbraeking
  • ver-vae-le
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • emes (de gansen tied) ligke te vervaele

Verveuging

Meer informatie ich, doe ...

In anger spraoke

[1]

[3]

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

vervaele ó /və̽r'vɛ́:le ~ ve̽r'vɛ́:le/

  1. (gerundium) gerundium II van vervaele
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • ver-vae-le

Verbuging

Meer informatie inkelvaad, mieëvaad ...

Wirkwaord

Neet-lemma

vervaele /və̽r'vɛ́:le ~ ve̽r'vɛ́:le/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van vervaele
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van vervaele
  3. (neet-lemma) participium van vervaele
Aafbraeking
  • ver-vae-le
Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads