verzitte

Mofers

Wirkwaord

Lemma

verzitte /və̽r'zɪte ~ ve̽r'zɪte/

1. (euvergenkelik) get op 'n anger plaats daoneer zitte, get vanne ein plaats nao de anger zitte
2. (óneuvergenkelik) (reflexief) örges waerstandj taenge beje

   Die höbbe zich lang verzatj taenge de boew in dae netuur, meh det móch bliekbaar tonneet bate, went noe staon dao je hoezer.

3. (óneuvergenkelik) (reflexief) zich anges gaon zitte, op 'n anger meneer gaon zitte

Aafbraeking

• ver-zit-te

Net get anges gesjreve

• veurzitte

Aafleijinge

• ónverzittelik, verzit

Verwantje wäörd

• euverzitte, ómzitte, verligke, verplaatse, versjuve

Samestèlling

• ver- + zitte (ponere)

Zagswies

• de klok verzitte
• werk verzitte: hel wirke
• zich mit handj en tandj verzitte: fèlle liefelike waerstandj beje

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	verzit		verzits		verzitj		verzitte	verzitten	verzitj		verzitte	verzitten	verzittendj
	IPA	/və̽r'zɪt/	/və̽r'zɪd/	/və̽r'zɪts/	/və̽r'zɪdz/	/və̽r'zɪc/	/və̽r'zɪɟ/	/və̽r'zɪte/	/və̽r'zɪten/	/və̽r'zɪc/	/və̽r'zɪɟ/	/və̽r'zɪte/	/və̽r'zɪten/	/və̽r'zɪteɲɟ/
vergangen tied	sjrif	verzat		verzats		verzat		verzatte	verzatten	verzatj		verzatte	verzatten	verzatj
	IPA	/və̽r'zat/	/və̽r'zad/	/və̽r'zats/	/və̽r'zadz/	/və̽r'zat/	/və̽r'zad/	/və̽r'zatə/	/və̽r'zatən/	/və̽r'zac/	/və̽r'zaɟ/	/və̽r'zatə/	/və̽r'zatən/	/və̽r'zac/	/və̽r'zaɟ/
gebi-jjendje wies	sjrif			verzit!				verzitte-v'r		verzitj!
	IPA			/və̽r'zɪt/	/və̽r'zɪd/			/və̽r'zɪtever/		/və̽r'zɪc/	/və̽r'zɪɟ/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	verzitte	verzitten	verzit ó		verzitte	verzitten	verzittentaere		verzittentaeren		verzitte		verzitten
	IPA	/və̽r'zɪte/	/və̽r'zɪten/	/və̽r'zɪt/	/və̽r'zɪd/	/və̽r'zɪte/	/və̽r'zɪten/	/və̽r'zɪten̥'tɛ̀:re/		/və̽r'zɪten̥'tɛ̀:ren/		/və̽r'zɪte/		/və̽r'zɪten/

In anger spraoke

[1]

• Nederlandjs: verplaatsen

[2]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: verzètte

Frans: résister Ingels: resist(en:) Nederlandjs: verzetten, weerstaan Pruus: widerstehen, widerstreben

Sjinees: 夆(zh:), 當(zh:) Spaans: resistir Zweeds: motstå, stå emot

[3]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: zich verzètte
• Nederlandjs: verzitten

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

verzitte ó /və̽r'zɪte ~ ve̽r'zɪte/

1. (gerundium) gerundium II van verzitte
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• ver-zit-te

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	verzitte	verzitten	—
	IPA	/və̽r'zɪte/	/və̽r'zɪten/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	verzitte	verzitten	—
	IPA	/və̽r'zɪte/	/və̽r'zɪten/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

verzitte /və̽r'zɪte ~ ve̽r'zɪte/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van verzitte
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van verzitte
3. (neet-lemma) participium van verzitte

Aafbraeking

• ver-zit-te