weis

Algemein Gesjreve Limburgs

Zelfsjtendig naamwaord

weis m of v (Nederlands: wees)

• Mofers: †wei\s > wee\s (m; we~ze, wee\ske)

Sinneniem

• weiskèndj

Verbuging

weize, weiske

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

weis m /wɛ̀i̯s/

1. (sterk-verajerd) óngebroekelike vorm van ↑wees

Raod

Deze vorm huuert me op 't Mofers praktisch nimmieë, meh kump van oearsprónk waal veur in det dialek. Ouchal kump 't van oearsprónk veur in Mofert, allewiel veultj 't neet aan es Mofers, mer es boetedörps. 't Gebroek daovan wuuert aafgeraoje veur 't feit det 't verwarrendj kan zeen veure luuj.

Aafbraeking

• weis

Net get anges gesjreve

• waes, wes, wès, wies

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	weis		weize	weizen
	IPA	/wɛ̀i̯s/	/wɛ̀i̯z/	/wɛ́i̯ze/	/wɛ́i̯zen/
dim.	sjrif	weiske	weisken	weiskes
	IPA	/wɛ̀i̯skʲe/	/wɛ̀i̯skʲen/	/wɛ̀i̯skʲes/	/wɛ̀i̯skʲez/

Wirkwaord

Neet-lemma

weis /wɛ́i̯s/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) inne vergangen tied van wieze
2. (neet-lemma) inkelveljigen twieëdje-persoeansvorm (doe) inne vergangen tied van wieze
3. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) inne vergangen tied van wieze

Raod

Deze vorm is verajerd.

Aafbraeking

• weis

Variaasje

• ↑wees