winke

Algemein Gesjreve Limburgs

Wirkwaord

winke (Nederlands: zwaaien, wuiven, wenken)

• Mofers: wi~nke (wi~nk, wi~nkdje, gewi~nk)

Verveuging

wink, winkde, gewink

Mofers

Wirkwaord

Lemma

winke /wɪ́ŋ̊kʲe/

1. (óneuvergenkelik) d'n handj op en aaf of vanoete pols van links nao rechs verwaege of de wiesvinger nao baove staeken inne richting van emes (meis veur emes de gojendaag te zègken of veur aafsjied te numme)

Aafbraeking

• win-ke

Aafleijinge

• wink
• aafwinke, oetwinke
• winkbrouw (?)

Verwantje wäörd

• vaege, zwejje

Zagswies

• op emes winke: door te winken inne richting van emes d'n aandach van dem trèkke, emes de gojendaag zègke door in dem zien richting te winke

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	wink		winks		wink		winke	winken	wink		winke	winken	winkendj
	IPA	/wɪ́ŋ̊kʲ/	/wɪ́ŋgʲ/	/wɪ́ŋ̊ks/	/wɪ́ŋgz/	/wɪ́ŋ̊kʲ/	/wɪ́ŋgʲ/	/wɪ́ŋ̊kʲe/	/wɪ́ŋ̊kʲen/	/wɪ́ŋ̊kʲ/	/wɪ́ŋgʲ/	/wɪ́ŋ̊kʲe/	/wɪ́ŋ̊kʲen/	/wɪ́ŋ̊kʲeɲɟ/
vergangen tied	sjrif	winkdje	winkdjen	winkdjes		winkdje	winkdjen	winkdje	winkdjen	winkdje	winkdjen	winkdje	winkdjen	gewink
	IPA	/wɪ́ŋgɟe/	/wɪ́ŋgɟen/	/wɪ́ŋgɟes/	/wɪ́ŋgɟez/	/wɪ́ŋgɟe/	/wɪ́ŋgɟen/	/wɪ́ŋgɟe/	/wɪ́ŋgɟen/	/wɪ́ŋgɟe/	/wɪ́ŋgɟen/	/wɪ́ŋgɟe/	/wɪ́ŋgɟen/	/ɣə'wɪ́ŋ̊kʲ/	/ɣə'wɪ́ŋgʲ/
gebi-jjendje wies	sjrif			wink!				winke-v'r		winktj! wink!
	IPA			/wɪ́ŋ̊kʲ/	/wɪ́ŋgʲ/			/wɪ́ŋ̊kʲever/		/wɪ́ŋ̊kc/ /wɪ́ŋ̊kʲ/	/wɪ́ŋgɟ/ /wɪ́ŋgʲ/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	winke	winken	gewink ó		winke	winken	winkentaere		winkentaeren		gewinke		gewinken
	IPA	/wɪ́ŋ̊kʲe/	/wɪ́ŋ̊kʲen/	/ɣə'wɪ́ŋ̊kʲ/	/ɣə'wɪ́ŋgʲ/	/wɪ́ŋ̊kʲe/	/wɪ́ŋ̊kʲen/	/wɪ́ŋ̊kʲen̥'tɛ̀:re/		/wɪ́ŋ̊kʲen̥'tɛ̀:ren/		/ɣə'wɪ́ŋ̊kʲe/		/ɣə'wɪ́ŋ̊kʲen/

In anger spraoke

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: winke
• Frans: saluer
• Ingels: wave^(en:)
• Nederlandjs: zwaaien, wuiven, wenken
• Pruus: winken
• Zweeds: vinka

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

winke ó /wɪ́ŋ̊kʲe/

1. (gerundium) gerundium II van winke
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• win-ke

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	winke	winken	—
	IPA	/wɪ́ŋ̊kʲe/	/wɪ́ŋ̊kʲen/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	winke	winken	—
	IPA	/wɪ́ŋ̊kʲe/	/wɪ́ŋ̊kʲen/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

winke /wɪ́ŋ̊kʲe/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van winke
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van winke

Aafbraeking

• win-ke