Англосаксонци

Англосаксонците — културна група која ја населувала Англија во раниот среден век. Потекнуваат од доселениците кои дошле во Британија од континентална Европа во 5 век. Сепак, етногенезата на англосаксонците се одвивала во Британија. Англосаксонскиот идентитет произлегол од меѓусебната интеракција на дојдените германски племиња, но и од интеракцијата со домородните Британци. Многу домородци со текот на времето ја прифатиле англосаксонската култура и јазик и биле асимилирани.

Страна со Христов монограм од Евангелието по Матеј во Линдисфарнските евангелија ок. 700

Историја

Јужниот дел на Велика Британија во 600 година после населувањето на Англо-Саксонците, при што биле формирани повеќе мали кралства.

Историски, англосаксонскиот период го опфаќа периодот во Британија од околу 450 до 1066 година, односно од нивното населување на островот до Норманското освојување.^[1] Во раниот англосаксонски период била создадена англиска етничка група, со многу аспекти кои опстоиле до денес. Во овој период Англосаксонците го примиле христијанството и имало процут во литературата и јазикот. Биле носени повелби и закони.^[2] Терминот англосаксонски јазик се користи за јазикот кој го зборувале и пишувале Англосаксонците во Англија и југоисточна Шкотска од средината на 5-от век до средината на 12-от век. Меѓутоа, овој јазик во науката најчесто се нарекува староанглиски.^[3]

Историјата на англосаксонците е историја на нивниот културен идентитет. Идентитетот се развил од разнородни групи и се поврзува со прифаќање на христијанство од луѓето, и бил мошне значаен за основањето на многу кралства. Загрозени од долготрајните инвазии од дански Викинзи и воената окупација на источна Англија, овој идентитет бил повторно воспоставен и доминирал сè до Норманското освојување.^[4] Англосаксонското материјално културно наследство може да се види и денес во архитектурата, стилот на облекување и уметноста. Зад симболиката на овие културни обележја, има силни елементи на племенски и господарски врски. Луѓето од елитата се самопрогласувале за кралеви и граделе бурхови (утврдени градови) и според принципите во Библијата си ја дефинирале својата улоги и улогата на својот народ. Во текот на англосаксонскиот период, месните и пошироките родовски заедници биле суштинска единица во производството.^[5] Според една студија од 2015, ефектите од родовската поделба се присутни и денес, односно дека генетскиот состав на Британците денес се совпаѓа со поделбата на племенските политички единици од раниот англосаксонски период.^[6]

Терминот англосаксонски почнал да се користи во 8 век (на латински и на континентот) за да ги разграничат „германските“ етнички групи во Британија од оние на континентот (Стара Саксонија и Ангелн во Северна Германија).^[7]

Поврзано

• Англофризиски јазици
• Фризија