Баржа

Баржа или шлеп — типично пловило со рамно дно што нема сопствен механички погонски систем.^[1][2] Првично се користеле на внатрешни водни патишта, додека денес се користат и во внатрешни и во морски води. Првите современи баржи биле влечени од реморкери, но на внатрешните водни патишта, повеќето се туркаат од туркачи или други пловила. Поимот „баржа“ има богата историја, па затоа постојат многу видови баржи.

Баржа платформа за сув товар со пловило туркач.

Особености

Баржите за сув товар имаат носивост од 100 до 4.000 тона, додека насипните баржи — до 11.000 тона. Баржите се користат главно на внатрешни водни патишта (реки, езера, вештачки езера), а поретко во морски услови (внатрешни или крајбрежни мориња, протоци).

На внатрешните водни патишта, од баржи се создаваат „возови“ што содржат од една до неколку баржи. Несамостојна баржа може да се движи во пар со пловило туркач. Крмниот дел на таквата баржа има засек за влегување на носниот дел од пловилото туркач. Двата пловила за вакво заемодејство се опремени со хидрауличен уред за спојување. Баржата и пловилото туркач се опремени и со уред за влечење за да се овозможи движење на баржата со влечење.