Бегуњшчица

Бегуњшчица — гребена планина во Караванките. Се издига од западната планина Смокуч до Света Ана на неговата источна страна. Планината има три главни врвови, највисокиот е Велики Врх, 2,060 м. Западниот Средњи Врх е малку понизок, а најнизок е врвот Бегуњска 1,997 м. Нејзините јужни падини се издигнуваат над долината Драга. Изкачувањето на планината е релативно лесно и можно е цела година. Во зима и рана пролет условите се поволни за скијање.

Бегуњшица
Бегуњшица
Највисока точка
Надм. вис.	2,060 м
Истакнатост	518 м [1]
Координати	46°25′17.076″N 14°13′45.5154″E
Географија
Бегуњшица на карта
Место	Словенија
Матичен венец	Караванки

Планинарски дом Роблек во Бегуњшчица

Почетни точки

• 4 и пол часа од Бегуње (616 м), преку превојот Превал и планината Бегуње Вртача.
• 3½ – 4 часа од Подљубељ, преку превојот Превал и планината Бегуње Вртача.
• 2½ часа од Ложата Зеленица (1,536 м) и преку Словенечката планинарска патека .
• 1 час од Ложата Роблек во Бегуњшчица (1,667 м), преку Словенечката планинарска патека.

Бегуњшчица од Блед

Панорамски поглед

Од врвот се пружа прекрасен панорамски поглед. На запад се гледа Бохињ со езерото Бледско и Триглав. На север се гледа групата Мартуљек со Шкрлатица, Стол, Вртача и Кошута. На источната страна се наоѓаат Камичко-савињски Алпи со истакнатиот Сторжич, а на југ се гледа Љубљанската котлина.

Манганова руда

Бегуњшчица некогаш била важна рударска област за манганова руда во Словенија. Овие рудници придонеле за 79% од сите словенечки руди на манган преработени во железарницата во Јесенице. Тие биле користени во 1872 година од инженерот Ламберт фон Панц за да се направи фероманган, легура на манган и железо, во висока печка, со значително поголема содржина на манган отколку што било претходно можно (37% наместо претходните 12%). Ова го добило признанието на Крањската индустриска компанија со 22 меѓународни признанија, вклучувајќи златна медала на Светската изложба во Виена 1873 година и награда на стогодишната изложба во Пенсилванија во 1876 година.^[2][3] Мангановата руда била ископана во Бегуњшчица до 1915 година. Вкупно 130.000 метрички тони биле извадени, со просечен садржин на манган од 30%.^[4]