Боро Поцков

Боро (Боривој) Поцков познат и како Мирко Шпанецот (Струмица, 18 април 1916 - Струмица, 19 јуни 1981 ) бил учесник во Шпанската граѓанска војна,^[1][2][3] учесник во НОВ и генерал-мајор на ЈНА. Носител е на Партизанска споменица 1941.

Боро Поцков
Роден	18 април 1916 Струмица, СХС денеc Македонија
Починал	19 јуни 1981 Струмица, СФРЈ, денес Македонија
Занимање	генерал, учесник во Шпанската граѓанска војна, пратеник

Животопис

Боро Поцков е роден во Струмица на 18 април 1916 година. Завршил три класа гимназија по што во Белград го учи печатарскиот занает. Станал член на Синдикатот на графичките работници, во 1937 година е примен за член на СКОЈ, а во 1938 година, пред тргнувањето за Шпанија, станал и член на КПЈ.

Во пролетта 1938 година заминал за Шпанија каде од април 1938 бил борец на баталјонот „Дивизионарио“ во составот на 45-та дивизија на Интернационалните бригади.^[4] Бил ранет во јули 1938 година во битката на Ебро.^[5]

По повлекувањето од Шпанија бил во концентрационите логори во Франција.^[6][7] По капитулацијата на Франција, со група од 50-тина југословенски логораши заминува на работа во Германија, каде е одреден да работи во градот Хале во близина на Лајпциг. Во мај 1941 година, заедно со неколку други југословенски логораши, успева да избега и се враќа во Југославија.^[8][9]

Во септември 1941 година се префрла во Сараево и се вклучува во НОБ на Босна и Херцеговина.^[10] Во октомври 1942 година бил заробен и предаден на Германците. Откако поминал два месеци во затвор во Сараево, бил испратен во работните логори во Германија, каде останал девет месеци. Откако добил бугарски пасош, успеал да се врати во Југославија.^[11]

Во есента 1943 година се вклучува во НОВ на Македонија и станува командант на Петтата оперативна зона на НОВ и ПОМ. Бил командант на Кумановскиот и на Струмичкиот партизански одред (30 август 1944), командант на баталјон, началник на штаб и командант на дивизија на НОВЈ. Бил делегат на Првото заседание на АСНОМ.

По ослободувањето, работи во УДБА, а потоа во декември 1947 година е испратен на школување во СССР, на Фрунзеовата академија. По донесувањето на Резолуцијата на Информбирото, во јуни 1948 година, заедно со останатите југословенски академци, се вратил во Југославија. Го продолжува школувањето на Вишата воена академија во Белград, која ја завршил во 1955 година. Потоа се наоѓал на разни командни должности во ЈНА. На 1 мај 1965 година е пензиониран со чин генерал-мајор. По пензионирањето бил сојузен пратеник во два мандати и пратеник во Собранието на СРМ. Починал во Струмица на 19 јуни 1981 година.^[12][13]