Војна за шпанското наследство

Војна за шпанското наследство или Војната за шпанската круна — војна која водела во периодот од 1701 до 1714 г помеѓу повеќето големи европски сили околу обединувањето на кралствата Шпанија и Франција под круната на Бурбонската династија. Од едната страна биле Франција и Шпанија предводени од Луј XIV кој сакал да ја приклучи Шпанија кон Франција, а од другата биле Светото Римско Царство, Британија, Холандија, Савоја, Прусија и Португалија, кои сметале дека сојузот на Франција и Шпанија ќе доведе до целосна доминација на Бурбоните во Европа.

Војна за шпанското наследство
Во битката во Заливот Бирго, Англичаните и Холанѓаните ја уништиле шпанската флота со богатство, запленувајќи сребро од шпанските колонии вредно околу половина милион фунти]].
Датум 1701–1714 Место Европа и Северна Америка Исход Договорот од Утрехт 1713 Договорот од Раштат 1714
Завојувани страни
Светото Римско Царство: Хабсбуршка Австрија Савоја Други помали германски држави Велика Британија Холандија Прусија Португалија	Кралство Франција Кралството Шпанија Баварија Унгарците во борба за независност од Австрија
Команданти и водачи
Евгениј Савојски Маркгроф од Баден Гроф Штархемберг Војводата од Малборо Маркиз де Рувињи Гроф Оуверкиерк Маркиз дас Мињас Виктор Амадеус II од Сардинија	Војводата од Вилар Војвода од Вандом Војвода од Буфје Војвода од Вилерој Гроф од Тесе Војвода од Берик Максимилијан II од Баварија Маркиз од Виљадариас Ференц II Ракоци
Сила
232.000:[1] Холандска Република 102.000 Светото Римско Царство 90.000 Англија 40.000	318.000:[2] Франција 255.000 Шпанија 13.000 пешадија и 50.000 коњаници[3]

Карло II од Шпанија умрел во 1700, и ги оставил сите свои поседи на внукот од својата полусестра Филип, кој така станал Филип V од Шпанија. Но, Филип бил и внук на кралот на Франција Луј XIV, што не им се допаѓало на останатите европски владетели. Покрај тоа, и наследното право на Филип V било спорно, па се појавиле и други европски династии кои полагале наследно право на Шпанската круна. Најпрво царот на Светото Римско Царство Леополд I, сметал дека има право над Шпанија, а потоа и Англија. Другите земји се приклучиле главно за да го спречат ширењето на Франција во времето на Луј XIV, или за да ги заштитат своите колонијални поседи. И самата Шпанија била поделена околу тоа кој треба да ја наследи круната, па започнала граѓанска војна.

Војната се водела главно во Шпанија и во Средна Европа, но и во Северна Америка, помеѓу англиските и шпанските колонисти и војска.

Во текот на војната загинале околу 400.000 луѓе.^[4]

Војната завршила со мировните договори од Утрехт (1713) и Раштат (1714). Како резултат, Филип V останал крал на Шпанија, но бил исклучен од Бурбонската наследна лоза, така што бил спречен и трајно оневозможен личниот сојуз помеѓу двете кралства. Австријците добиле најмногу од шпанските територии во Италија и Холандија. Како последица на војната, Француската доминација во Европа завршила, и надвладеала идејата за рамнотежа на силите во меѓународниот поредок.^[5]

Карло II од Шпанија бил последниот Хабсбуршки крал на Шпанија. По неговата смрт, Војната за шпанската круна избувнала помеѓу Франција и Австрија за превласт врз Шпанија