Голема северна војна

Големата северна војна се водела помеѓу Шведска и Отоманското Царство од една страна и Данска, Русија и Полско-литванската Државна Заедница од друга страна. Војната започнала во 1699 година а завршила во 1721 година со потпишување на шведско-руски договор. Крајот на војната го означува крајот на доминацијата на Шведска во регионот и значително територијално проширување на Русија на Балтикот.

Голема северна војна
Дел од Руско-шведски војни, Полско-шведски војни и Данско-шведски војни
Големата северна војна: Битка кај Полтава, Битка кај Гангут, Битка кај Нарва, Битка кај Гадебуш, Битка кај Сторкито
Датум февруари 1700–1721 Место Европа Исход Победа на коалицијата Царство Русија се наметна како нова сила во европа Територијални промени Русија добила три Шведски територии Естонија, Ливонија, Ингрија и делови од Кексхолм и Виборг. Прусија доби дел од Шведска Померанија. Хановер го доби Бремен-верден. Данската кралска куќа добила контрола над Шлезвиг-Холштајн.
Завојувани страни
Шведска Холштејн-Готорп Полска–Литванија (1704–09)  Османлиско Царство (1710–14) Козаци (1708–1709)	Царство Русија Данска-Норвешка (1700, 1709–) Саксонија (1700–06, 1709–) Полска–Литванија (1700–04, 1709–) Козаци (1700–1708) Прусија (1715–) Хановер (1715–) Велика Британија (1717–)
Команданти и водачи
Карл XII  † Ренскиолд Стенбок Левенхаупт Frederick IV  † Stanisław Leszczyński Ahmed III Иван Мазепа	Петар Велики Александар Меншиков Шереметев Фредерик IV Августус Силниот (personal union) Фредерик Вилијам I Џорџ I (personal union)
Сила
77,000–393,400 77,000–135,000 вкупно шведски војници низ целата земја, вклучувајќи гарнизони и милиција (1700 и 1707, односно) 100,000–200,000 Отоманци (учествувале само во една битка, останале пасивни за време на остатокот од војната...) 8,000–40,000 Козаци 16,000 Полјаци(1708)	Околу 360,000 170,000 Руси +40,000 Данци/Норвежани +100,000 Полјаци и Саксонци around 50,000 Пруисијци, но непознато за Хановер[1][2][се бара извор]
Жртви и загуби
Околу 25,000 Швеѓани убиени во битката, околу 175.000 умрени од глад или болести.[3]	непознато. Околу 75,000 Руси, 14,000–20,000 Полјаци и Саксонци, 60,000 Данци помеѓу 1709–1719.[4]