Емилијански јазик

Емилијанскиот е западноромански јазик, кој воглавно се зборува во регионот Емилија во Италија. Според податоците на УНЕСКО, јазикот го зборуваат околу 2 милиони луѓе и според истата организација јазикот се смета за „дефинитивно загрозен“.^[1] Според SIL International јазикот го зборуваат 3 милиони.^[4]

Емилијански јазик
Emiliano Emigliân
Застапен во	Италија
Говорници	2 милиони  (2008)[1][2]
Јазично семејство	индоевропско италски романски западноромански галоиталски[3] емилијански јазик
Дијалекти	централноемилијански[3] источноемилијански[3] западноемилијански[3]
Писмо	латиница
Јазични кодови
ISO 639-3	egl
Linguasphere	51-AAA-oka ... -okh

Иако често јазикот се смета за италијански дијалект, сепак емилијанскиот не потекнува од италијанскиот. Одликите на јазикот се слични со францускиот, окситанскиот и каталонскиот јазик кои се дел од групата наречена „западни новолатински“, а италијанскиот е дел од групата на „источни новолатински“. Нема стандардна норма на емилијанскиот јазик.

Класификација

Емилијанскиот е дел од подгрупата на емилијанско-ромањолски јазици од групата на галоиталски јазици. Јазикот е доста меѓусебно разбирлив со емилијанските дијалекти и ромањолскиот јазик.

Географска распространетост

Емилијанските дијалекти се зборуваат во северноиталијанските региони Емилија и Ломбардија. Исто така, дијалектите може да се најдат во некои делови на регионите Тоскана и Венеција.

Статус

Емилијанскиот не е признат како малцински јазик од страна на Италија и ЕУ. Италија ја потпишала Европската повелба за регионални и малцински јазици на 27 јуни 2000 година, но не ја ратификувала (исто како Грција).

Дијалекти

Карта на Емилијанско-ромањолските јазици.

Општо гледано, јазикот е поделен на следниве дијалекти: централноемилијански, источноемилијански и западноемилијански.^[3] Според SIL International јазикот е составен од следниве дијалекти:^[4]

• болоњски дијалект,
• ферарски дијалект
• моденски дијалект
• реџински дијалект
• пармански дијалект

Правопис

Емилијанскиот се пишува со латиница. Писмото со кое се пишува јазикот не е стандардизирано, па така има различни правописни норми. Јазикот воглавно се изучува орално. Сепак во 1865 година била објавена библија на емилијанско-ромањолски јазик.^[5]

Примери

македонски	емилијански
да	Sé, Ói (болоњски); sì (пјаченски)
не	Nå (болоњски); no (пјаченски)
те сакам	A t vói bän (бол.); a t' vöi bëin (пја.)
благодарам	A t aringrâzi (бол.); a t' ringrasi (пја.)
добро утро	Bån dé (бол.); bon giùran (пја.)
довидување	A se vdrän (бол.); arvëdas (пја.)
јас	Mé или a (бол.); me или mi (пја.)
и	E (пја.)
град	Zitè
кафе	Cafà (бол.); café (пја.)
вино	Vén (бол.); vëin (пја.)
вода	Âcua
девет	Nôv (бол.); növ (пја,)
сонце	Såul (бол.); sul (пја.)
оган	Fûg
остров	Îsla
млеко	Lât
јазик	Langua
наш	Nòster
нов	Nôv
кожа	Pèl
дожд	Piôva
три	Trî (m) or Trai (f)