Ерик Декер

Хендрик „Ерик“ Декер (холандски: Hendrik "Erik" Dekker; р. 21 август 1970 ) — поранешен холандски професионален друмски велосипедист, кој настапувал од 1992 до 2006 година. Бил член на екипата Рабобанк од 1996 до 2006 година. Во 2007 година станал спортски директор во екипата. Во 2015 година ја прекинал соработката со екипата.

Ерик Декер

Декер на Критериум ди Дофине 2011
Лични податоци
Цело име	Хендрик Декер
Роден	21 август 1970(1970-08-21) (54 г.) Хогевен, Холандија
Податоци за клубот
Мом. клуб	Повлечен
Дисциплина	друмски велосипедизам
Улога	Спортски директор
Вид на возач	специјалист за класици
Професионални клубови
1992 1993-1994 1995 1996-2006	Баклер-Колнаго-Дека Вордперфект-Колнаго-Дека Новел-Дека-Колнаго Рабобанк
Менаџер на клубови
2007-2015	Рабобанк
Значајни победи
Гранд Тур Тур де Франс 4 поединечни етапи (2000, 2001) Етапни трки Тирено-Адријатико (2002) Трка околу Холандија (1997, 2000) Еднодневни трки и класици Национален друмски првак (2004) Национален хронометарски првак (1996, 2000, 2002) Амстел Голд Рејс (2001) Класика де Сан Себастијан (2000) Париз-Тур (2004) Други Светски друмски куп UCI (2001)
Освоени медали Натпреварувач за  Холандија Друмски велосипедизам Олимписки игри Барселона 1992 Друмска трка
Последна промена 10 февруари 2016

Кариера

Аматерска кариера

Декер ја возел својата трка на осум години и наскоро станал успешен. Во 1985 година бил поканет да се приклучи на националната јуниорска репрезентација. Како аматер, негови најважни резултати биле вторите места на Светското јуниорско друмско првенство во Бергамо во 1987 година и на друмската трка во Барселона на Летните олимписки игри. На олимписката друмска трка, Декер се одвоил на 30 километри пред целта, заедно со Фабио Казартели и Даинис Озолс.^[1] Декер бил претекнат од Казартели, но бил пресреќен што освоил медал што и тој завршил со рацете во воздух.^[2]

Директно по Олимписките игри, станал професионалец и ја возел својата прва трка неколку недели подоцна на Тур де л’Авенир.^[2]

Професионална кариера

Негова прва победа како професионалец била етапата на Трката околу Баскија 1994, истата година кога го имал и својот прв настап на Тур де Франс. Во 1997 година, Декер ја освоил Трката околу Холандија, додека во 1998 година поголем дел од годината го пропуштил поради повреди.

Во 1999 година, Декер бил казнет неколку недели поради превисоките нивоа на хемотакрит.^[3] Ова значело дека нема да може да настапи на Светското друмско првенство.

Сезоната 2000 била најдобра за Декер. Освоил три етапи на Тур де Франс, иако не бил спринтер ниту фаворит за крајна победа и бил прогласен за најборбен возач. Есента истата година, Декер го освоил првиот класик, Класика де Сан Себастијан.

Во 2001 година, Декер ја освоил Амстел Голд Рејс и Светскиот друмски куп. На Тур де Франс освоил етапа откако му помогнал на колегата Марк Ваутерс за етапна победа. На крајот на годината бил прогласен за холандски спортист на годината.

Годините 2002 и 2003 биле помалку успешни поради повреди. Се вратил во 2004 година на пролетните класици со победа на Париз-Тур. Го објавил своето повлекување за есента 2006 година, но по големиот пад на Тур де Франс 2006 одлучил уште тогаш да се повлече.

Спортски директор

Во 2007 година, Декер започнал да работи како спортски директор во екипата Рабобанк. Во 2015 година ја прекинал соработката со екипата.

Достигнувања

1992

2. Олимписка друмска трка

1994

1. Краен пласман Трка околу Шведска

1995

1. Краен пласман Трка околу Шведска

1996

1. Национално хронометарско првенство

1997

1. Краен пласман Трка околу Холандија

1999

1. Гран при Еди Меркс (со Марк Ваутерс)

2. Краен пласман Трка околу Холандија

2000

1. Национално хронометарско првенство

Тур де Франс

1. Етапа 8

1. Етапа 11

1. Етапа 17

1. Краен пласман Трка околу Холандија

1. Класика де Сан Себастијан

2001

1. Светски друмски куп

Тур де Франс

1. Етапа 8

1. Вуелтаа а Андалусија

1. Амстел Голд Рејс

2002

1. Национално хронометарско првенство

1. Краен пласман Тирено-Адријатико

2003

1. Гран при Ерик Брекинк

2004

1. Национално друмско првенство

1. Париз-Тур

7. Амстел Голд Рејс

2006

Егмон пјер Егмон