Илија Димовски - Гоче

Илија Димовски, познат со прекарот „Гоче“ ( 1905 во Статица, Костурско, — 26 јуни 1961 во Скопје) — македонски национален деец од Егејскиот дел на Македонија, борец за националните права на Македонците под Грција, учесник во НОВ.^[1]

Илија Димовски - Гоче
Роден	1905 Статица, Битолски Вилает, Османлиска Империја
Починал	26 јуни 1961 Скопје, НР Македонија, ФНРЈ
Познат	партизан

Животопис

Во работничкото и македонското националноослободително движење се вклучил во предвоениот период. Учесник во ВМРО (об.) поради што е прогонуван и интерниран. Во 1941 година се отцепил од КПГ и формирал засебна македонска партиска организација со македонска национална платформа. Од 28 февруари 1943 година е командант е на Партизанскиот одред „Вичо“. На 2 август 1944 година станал комесар, а набргу и командант на Леринско-костурскиот македонски баталјон во составот на ЕЛАС. На 12 октомври 1944 година е поставен за командант на Леринско-Костурската македонска бригада, а на 18 ноември 1944 за командант на Првата егејска ударна бригада. Оваа бригада е првата која продефилирала во ослободена Битола.^[2][3][4] Во септември 1946, командувал со македонските партизански единици на НОФ на планината Вичо, а во почетокот на 1947 со баталјон на ДАГ. Бил член на главниот одбор на НОФ на Македонците од егејскиот дел на Македонија.^[5][6]

Носител е на партизанска споменица од 1941 година.^[1]

Поврзано

• „На Вичо, еј Вичо планина“