Киселинска јачина

Киселинската јачина ја означува способноста на киселината, претставена со хемиската формула HA, да се раздели на протон, H⁺ и анјон, A^-. Дисоцијацијата на силна киселина е делотворно целосна, освен во многу концентрирани раствори:

HA → H⁺ + A⁻

Слика од јака киселина претежно разделена. Малите црвени топчиња ги претставуваат H⁺ јони.

Примери за силни киселини се хлороводородната (HCl), перхлорната (HClO₄), азотната (HNO₃) и сулфурната киселина (H₂SO₄).^[1]

Кај слабите киселини дисоцијацијата е само делумна. Недисоцијацираната киселина и производите на нејзината дисоцијација оформуваат рамнотежа во растворот:

HA H⁺ + A⁻

Оцетната киселина (CH₃COOH) е пример за слаба киселина.^[1] Јачината на слабите киселини се мери според нивната киселинска дисоцијациска константа, pK_a вредност.

Јачината на слабите органски киселини понекогаш зависи од супститутивните ефекти. За неоргански киселини, пак, јачината зависи од оксидационата состојба на атомот со кој е врзан протонот. Киселинската јачина зависи и од растворувачот. На пример, хлороводородот е силна киселина во водни раствори, но слаба киселина во раствор со ледничка оцетна киселина.