Мирцштешки реформи

Мирцштешки реформи (германски: Mürzsteg Reform Programme) — програма на реформи на управата во Солунскиот, Битолскиот и Косовскиот вилает на Османлиското царство, кои големите сили му ги наметнале на царството.^[1] Реформите делумно се спроведени во периодот 1904-1909 година. Документот го добил своето име по местото Мирцштег во покраината Штаерска, Австрија, каде рускиот цар Николај II и австрискиот цар Франц Јосиф со своите соработници на 2 октомври 1903 година постигнале спогодба за спроведување реформи во Македонија.

Британски офицери на македонската жандармерија, 1904 г.

Мирцштешките реформи претставуваат одговор на востанието во Македонија. Малите балкански држави во реформите видоа голема опасност за своите претензии во Македонија и се спротивставија на нивното оживотворување. И ТМОРО зазеде негативен став кон реформите.

Во февруари 1903 година турската власт донесе реформска програма со согласност на сите потписнички на Берлинскиот конгрес, која во Македонија беше наречена „Падарски реформи”. Наспроти нив, со овој меѓународен акт првпат трите вилаети на Македонија се изделени од другите области на Европска Турција и се поставени извесни основи за политичкото индивидуализирање на Македонија.

За спроведување на реформите е задолжена турската власт, со помош на европските сили. За главен инспектор е поставен Хилми паша. Македонија била поделена на 5 сектори, во кои биле распоредени странски офицери. Скопскиот санџак им бил доделен на австриските офицери, Битолскиот вилает на италијански, Солунскиот вилает на руски, Серскиот санџак на француски, а Драмскиот на англиски. Германија ја добила управата на жандармериските училишта во Солун.