Николај II (Русија)

Николај II Александрович (руски: Николай II Александрович) бил последниот император на Русија и кнез на Финска. Со империјата раководил во периодот од 1894 до својата абдикција во 1917 година. Во времето на неговото владеење, империјата доживеала пораз во руско-јапонската војна како и многу загуби во Прва светска војна.

Николај II
Николај II во 1912
Император на Русија
На престол	1 ноември 1894[б 1] – 15 March 1917[б 2]
Крунисување	26 мај 1896[б 3]
Претходник	Александар III
Наследник	Монархијата била укината
Prime Ministers	See list
Роден(а)	18 мај 1868(1868-05-18) Александровски дворец, Царское Село, Русија
Починал(а)	17 јули 1918(1918-07-17) (возр. 50) Ипатиев дом, Екатеринбург, Русија Николај II (Русија) Причина за смрт Murder
Почивалиште	17 јули 1998 Црква Свети Петар и Свети Павле (Санкт Петербург)
Сопружник	Александра Фјодоровна (в. Грешка: погрешен формат за време)
Деца	Великата кнегиња Олга Великата кнегиња Татјана Великата кнегиња Марија Великата кнегиња Анастасија Царевич Алексеј
Полно име Николај Александрович Романов
Династија	Романови
Татко	Александар III
Мајка	Dagmar of Denmark
Вероисповед	Russian Orthodox
Потпис

Со преземање на власта од страна на комунистите, Николај II и неговото семејство биле убиени.

Ран живот и образование

Николај II Романов, последниот руски император, е роден на 18 мај 1868 година во Царское Село, близу Санкт Петербург. Тој бил најстариот син на царот Александар III и царицата Марија Фјодоровна (родена како принцеза Дагмар од Данска). Како наследник на престолот, Николај бил подготвуван за својата идна улога уште од мали нозе, но неговиот татко не го вклучувал многу во државните работи, што подоцна влијаело на неговата неподготвеност за владеење.

Николај добил строго, но ограничено образование. Неговите учители вклучувале истакнати руски и странски академици, а тој изучувал јазици (руски, француски, англиски и германски), воена тактика, историја и религија. Сепак, тој не бил запознаен со сложените политички и економски прашања на империјата. Во младоста, Николај бил опишан како шармантен, но срамежлив и нерешителен, особини што ќе го следат во текот на целиот живот.

Лична историја и семејство

Николај се оженил со принцезата Алиса од Хесен и Рајна, позната како Александра Фјодоровна, во 1894 година, кратко по смртта на неговиот татко. Љубовта меѓу нив била длабока, но нивниот брак бил контроверзен поради германското потекло на Александра и нејзината непопуларност меѓу рускиот двор и народ. Парот имал пет деца: четири ќерки (Олга, Татјана, Марија и Анастасија) и еден син, Алексеј, кој боледувал од хемофилија, болест што имала големо влијание врз семејството и владеењето на Николај.

Владеење (1894–1917)

Николај II станал цар на 26-годишна возраст по ненадејната смрт на Александар III во 1894 година. Неговото владеење било обележано со економски, социјални и политички предизвици, вклучувајќи ја индустријализацијата, растечките социјални нееднаквости и незадоволството од автократскиот систем.

Крунисувањето и трагедијата на Ходинка (1896)

За време на прославата на крунисувањето во Москва, стампедо на полето Ходинка предизвикало смрт на над 1.300 луѓе. Одлуката на Николај да продолжи со прославите и покрај трагедијата го нарушила неговиот углед.

Руско-јапонската војна (1904–1905)

Главна статија: Руско-јапонска војна

Конфликтот со Јапонија, предизвикан од амбициите за контрола над Манџурија и Кореја, особено околу Порт Артур, ја изложил слабоста на руската војска и морнарица. Николај, уверен во руската воена моќ, поддржувал агресивна политика во Источна Азија, но поразите кај Мукден и Цушима, каде руската флота била уништена, ја поткопале неговата репутација. Русија доживеала понижувачки пораз од Јапонија, што ги истакнало слабостите на руската војска и администрација. Овој пораз ги засилил внатрешните тензии.

Револуцијата од 1905 година

По „Крвавата недела“, кога царските трупи убиле стотици мирни демонстранти во Санкт Петербург, избувнале масовни протести. Николај бил принуден да го издаде Октомврискиот манифест, со кој ветил уставни реформи и создавање на Дума (парламент). Сепак, тој подоцна ги ограничил овластувањата на Думата, што предизвикало дополнително незадоволство.

Првата светска војна (1914–1918)

Николај ја предводел Русија во војната, но воените неуспеси и економските тешкотии довеле до масовно незадоволство. Во 1915 година, тој лично ја презел командата на армијата, оставајќи ја Александра да управува со државата. Нејзиното влијание и врската со контроверзниот монах Григориј Распутин дополнително го нарушиле угледот на царското семејство.

Абдикација и крај на монархијата

Викиизвор на англиски јазик содржи текст на тема:

Abdication of Nicholas II

Во март 1917 година, среде Февруарската револуција, Николај бил принуден да абдицира поради масовните протести, воените порази и губењето на поддршката од армијата и елитите. Тој абдицирал во корист на неговиот брат Михаил, кој одбил да го прифати престолот, со што Романови ја изгубиле власта.

Заточение и смрт

Ипатиевиот дом во Екатеринбург

По абдикацијата, Николај и неговото семејство биле ставени во домашен притвор во Царское Село, а подоцна биле преместени во Тоболск и Екатеринбург. Во јули 1918 година, во услови на Граѓанската војна, болшевиците, предводени од Ленин, го погубиле Николај, Александра и нивните деца во подрумот на куќата Ипатиев во Екатеринбург. Заедно со нив биле убиени и неколку верни слуги. Останките на царското семејство биле откриени во 1990-тите и идентификувани преку ДНК-анализа.

Титули

Целосната титула на Николај II како император, како што е наведено во член 59 во Уставот од 1906 година, гласела:

По милоста Божја, Ние Николај, Император и Самодржец Серусиски, Московски, Киевски, Владимирски, Новгородски; Цар Казањски, Цар Астрахански, Цар Полски, Цар Сибирски, Цар на Херсон Тауриски, Цар Грузиски; Господар Псковски, и Велик кнез Смоленски, Литовски, Волински, Подољски, и Фински; Кнез Естонски, Лифландски, Курландски и Семигалски, Самогитски, Белостокски, Карелски, Тверски, Југорски, Пермски, Вјатски, Болгарски и други; Господар и Велик кнез на Нижни Новгород, Черниговски, Рјазански, Полоцки, Ростовски, Јарославски, Белозерски, Удорски, Обдорски, Кондиски, Витебски, Мстиславски, и Владетел на сите Северни земји; и Господар Иберски, Карталински, и на Кабардинските земји и области Ерменски: на Черкеските и Горските Кнезови и други Наследен Господар и Владетел; Господар Туркестански, Наследник Норвешки, Херцог Шлезвиг-Холштајнски, Стормарнски, Дитмарсенски, и Олденбургски, и така натаму, и така натаму, и така натаму.^[1]

Деца

Големата кнегиња Олга Николаевна (рус. Великая Княжна Ольга Николаевна) била најстарата ќерка на Николај. Родена е на 16 ноември 1895 година.

Големата кнегиња Татјана Николаевна (рус. Великая Княжна Татьяна Николаевна) — втората ќерка, родена на 11 јуни 1897 година.

Големата кнегиња Марија Николаевна (рус. Великая Княжна Мария Николаевна) — третата ќерка на императорот, родена на 27 јуни 1899 во Петерхоф, Русија.

Големата кнегиња Анастасија Николаевна (рус. Великая Княжна Анастасия Николаевна) родена на 18 јуни 1901 во Петерхоф. Многумина ја оспоруваат нејзината смрт, дека наводно побегнала во Париз, каде што подоцна се појави девојка која што тврдеше дека е Анастасија, но никогаш не успеа да го докаже тоа. Меѓутоа каде што е пронајдена гробницата на Романови, најдени се пет тела, кои потоа се погребани со сите почести.

Големиот кнез и царевиќ(титула за рускиот престолонаследник) Алексеј Николаевич (рус. Наследник-Цесаревич и Великий Князь Алексей Николаевич) бил единственото машко дете на Николај. Роден е на 12 август 1904 во Петерхоф. Бил често болен и со кревко здравје. Убиен е заедно со сите Романови на 17 јули 1918 година.

Белешки

• ^O.S./N.S. Over the course of Nicholas's life, two calendars were used: the Old Style Julian Calendar and the New Style Gregorian Calendar. Russia switched from the Julian to the Gregorian calendar on 1 February (O.S.) / 14 February (N.S.) 1918.

1. O.S. 20 October 1894
2. O.S. 2 March 1917
3. O.S. 14 May 1896