Најл Роџерс
американски музички продуцент, композитор и музичар From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Најл Грегори Роџерс Помладиот (англ. Nile Gregory Rodgers; роден на 19 септември 1952 година)[2] ― американски музичар, текстописец и музички продуцент кој се вбројува меѓу највлијателните фигури во музичката индустрија. Во 1972 година бил соосновач на диско-групата Chic.
Со Бернард Едвардс, Роџерс напишал и продуцирал музика за други музичари, вклучувајќи ги песните: „He's the Greatest Dancer“ и „We Are Family“ (од Sister Sledge) и „I'm Coming Out“ и „Upside Down“ (од Дајана Рос).[3] По распадот на Шик во 1983 година, Роџерс продуцирал албуми и песни за други изведувачи, вклучувајќи ги: Let's Dance од Дејвид Боуви, „Original Sin“ од INXS, „The Reflex“ и „Notorious“ од Дуран Дуран и албумот Like a Virgin од Мадона.[4] Исто така соработувал со музичари како Кајли Миног, Nervo, Џејк Ширс, В-52, Кит Урбан, Џеф Бек, Дафт Панк, Мик Џегер, Колдплеј, Грејс Џонс, Браќата Вон, Брајан Фери, Кристина Агилера, Лејди Гага и Бијонсе. Во 2014 година освоил три Греми награди за работата на албумот Random Access Memories од Дафт Панк,[5][6] и две Греми-награди во 2023 година за неговата соработка со Бијонсе на нејзиниот албум Renaissance. Во 2018 година, Роџерс бил соосновач на Hipgnosis Songs Fund, јавно тргувана инвестициска компанија за музичка интелектуална сопственост.
Роџерс бил член на Куќата на славата на текстописците и бил примен во Куќата на славните на рокенролот во 2017 година. Добил шест Греми-награди, вклучувајќи ја и наградата Греми за животно дело/посебна заслуга. Во 2023 година, списанието Ролинг Стоун го ставило Роџерс на седмо место на списокот од 250 најдобри гитаристи на сите времиња.[7]
Remove ads
Живот и кариера
Рани години
Најл Роџерс бил роден на 19 септември 1952 година во Њујорк. Неговата мајка имала 14 години кога го родила. Неговиот биолошки татко, Најл Роџерс Постариот, бил патувачки перкусионист и често бил отсутен додека Роџерс бил дете; Роџерс го видел неговиот татко само неколку пати пред неговата смрт во 1970 година.[8] Во 1959 година, мајка му се омажила со Боби Гланцрок. Гланцрок и мајка му биле зависни од хероин, а Роџерс почнал да користи дрога на 13 години.[9]
Научил да свири гитара на 16 години, а дотогаш веќе свирел на флејта и на кларинет.[10] Како тинејџер свирел гитара со африкански, персиски, латино, џез и бугалу-групи.[11] Бил воспитан како католик.[12]
1970-ти: Основање на Chic, „Le Freak“, Sister Sledge
Во 1970 година, додека работел како музичар за сценското шоу Улицата Сезам, Роџерс се запознал со бас-гитаристот Бернард Едвардс. Заедно ја основале групата The Big Apple Band и на почетокот работеле како резервни музичари за вокалната група New York City. Во 1973 година, со групата New York City направиле голема турнеја како предгрупа за Џексон 5.[13][14] Групата се распаднала откако нивниот втор албум не исфрлил хит.
Бидејќи друг музичар од Њујорк, Волтер Марфи, имал група наречена The Big Apple Band, во 1977 година Роџерс и Едвардс го смениле името на нивната група во Chic.
Инспирирани од Roxy Music, со групата Шик правеле музика која била спој на џез, соул и фанк, а мелодиите и стиховите биле под влијание на европската музика.[15] Тие ја снимиле песната „Dance, Dance, Dance“, првично издадена од Buddah Records, која станала хит откако била реиздадена од Атлантик во летото 1977 година.
Групата објавила многу топ-десет хитови, вклучувајќи ги: „Le Freak“, „I Want Your Love“, „Everybody Dance“,[16] „Dance, Dance, Dance (Yowsah, Yowsah, Yowsah)“,[17] „My Forbidden Lover“, и „Good Times“.[18][19] „Le Freak“ бил единствен тројно платинест сингл од Atlantic Records во тоа време.[20]
Успехот на првите синглови од Шик го навело луѓето од Атлантик да им понудат можност на Роџерс и Едвардс да продуцираат музика за изведувач по нивен избор од музичарите кои имале договор со Атлантик. Тие ја избрале групата Sister Sledge, чиј албум од 1979 година, We Are Family,[21] стигнал до трето место на Билбордовата топ-листа во 1980 година. Првите два сингла, „He's the Greatest Dancer“ и „We Are Family“ се искачиле на прво место на R&B топ-листата, и шесто и второ место, соодветно на поп-листата.[22][23][24] Во април 2018 година, „We Are Family“ била избрана за презервација од Конгресната библиотека.[21]
1980-ти: Дајана Рос, Дејвид Боуви, INXS, Мадона, Duran Duran
Оцрнувањето на диско-музиката од 1979 година ја извадило од колосек на групата Шик; Едвардс се повлекол од музиката,[25] а Роџерс почнал почесто да употребува дрога.[9] Роџерс и Едвардс го испорачале нивниот последен албум, Believer, во 1982 година.[26] Тие го завршиле еден од нивните последни заеднички проекти заедно во 1980 година, пишувајќи и продуцирајќи го албумот Diana за Дајана Рос, од кој произлегле хитовите „Upside Down“[27] и „I'm Coming Out“.[21] Тие го продуцирале соло-албумот од Дебора Хари од 1981 година, Koo Koo и го продуцирале хитот „Spacer“ за француската диско-група Sheila and B. Devotion.[28] Речиси истовремено, песната од Шик „Good Times“ била семплована во „Rapper's Delight“ од Sugarhill Gang, првиот повеќекратно платинест хип-хоп сингл. Песната влијаела врз звукот на други песни, вклучувајќи го хитот од Квин од 1980 година „Another One Bites the Dust“ и „Rapture“ од групата Блонди. [20] По распаѓањето на Шик, Роџерс го издал неговиот прв соло-албум, Adventures in the Land of the Good Groove.[29]
Најл Роџерс го продуцирал најпродаваниот албум од Дејвид Боуви, Let's Dance, кој ги исфрлил хит-сингловите: „Let's Dance“, „China Girl“ и „Modern Love“. Тој го продуцирал синглот „Original Sin“ од INXS, а во 1984 година го продуцирал албумот Like a Virgin од Мадона кој забележал четири хит синглови, вклучувајќи ги: насловната песна, „Material Girl“ и „Dress You Up“.[30][31] Тој интензивно соработувал со Дуран Дуран, ремиксирајќи го нивниот најпродаван сингл „The Reflex“, продуцирајќи го „Wild Boys“ за нивниот албум во живо од 1984 година, Arena, и бил копродуцент на албумот Notorious.[32]
Во 1985 година, Роџерс продуцирал албуми за Шина Истон, Џеф Бек, Томпсон Твинс, Мик Џегер и други музичари,[16] а настапил и на Лајв ејд со Мадона и Томпсон Твинс.[33] На крајот од 1985 година, списанието Билборд го прогласило Роџерс за најдобар продуцент на синглови во светот.[34] Кон крајот на деценијата, Роџерс продуцирал албуми за Грејс Џонс, Ал Жаро (L is for Lover), пејачот од Earth Wind и Fire, Филип Бејли и бил гостин-пејач на песната „Higher Love“ од Стив Винвуд, како и на музички записи од Синди Лопер и други музичари.[35][36] Во 1989 година, тој го копродуцирал мултиплатинестиот албум од B-52, Cosmic Thing, од кој што биле објавени сингловите „Love Shack“ и „Roam“.[37] Тој го продуцирал албумот Workin' Overtime, со кој Дајана Рос се вратила во Motown,[38] и саундтрак-албумите за: Alphabet City, Гремлини,[39] Бели ноќи [40] и Мува.[41] Подоцна го компонирал неговиот прв оркестарски саундтрак за филмот Доаѓање во Америка.[42][43]
1990-ти: Продукција, возобновување на групата Шик и смртта на Едвардс, Sumthing Else
Во септември 1990 година, по смртта на Стиви Реј Вон, бил издаден албумот Family Style од браќата Вон во продукција на Роџерс.[44] На почетокот од деценијата продуцирал плочи за: Дејвид Боуви, Ерик Клептон,[45] B-52s, Дејвид Ли Рот,[46] Рик Окасек,[47] Stray Cats[48] и други музичари, а работел и на саундтракот за Телма и Луиз, Кул свет,[49] и Искуството на Бивис и Батхед.[36]
Роџерс и Едвардс повторно ја составиле групата Chic во 1992 година и снимиле нов материјал за албумот Chic-Ism.[50] Во 1996 година, издале албум само за Јапонија (Chic Freak и More Treats) кој се состоел од стари песни од Шик, преснимени со гости-пејачи.
Едвардс починал по концертот на 17 април 1996 година. Роџерс го нашол неговото тело. Подоцна рекол дека „плачел како бебе и многу пател, но на крајот сфатил дека најдобрата почит кон него би била да продолжи и да биде што е можно подобар“.[51] [52] Една година подоцна, Роџерс се вратил во Јапонија за да му оддаде почит на Едвардс, а во 1999 година, Роџерс го објавил Live at the Budokan, снимка во живо од последниот настап на Едвардс. Албумот не бил пресинхронизиран или променет со цел снимката да остане чиста.[53][54]
Роџерс повторно почнал да одржува концерти во живо, а истовремено компонирал и продуцирал музика за филмовите: Полицаецот од Беверли Хилс 3,[55] Blue Chips,[56] Флинстонови[57] и Feeling Minnesota, притоа соработувајќи со Боб Дилан, меѓу другите.[58]
Во 1998 година, Роџерс ја основал издавачката куќа Sumthing Else Music Works и Sumthing Distribution, независен дистрибутер на музички издавачки куќи. Sumthing била насочена на дистрибуција на саундтракови за видео игри.[59] Ги дистрибутирала сериите: Halo, Resident Evil, Gears of War и Borderlands.[60]
2000-ти: Саундтракови за филмови и видео игри, Фондација „Ние сме семејство“.
На почетокот од 2000-тите, Роџерс интензивно работел на саундтрак-албуми за филмови и видео игри, вклучувајќи ги: Halo 2, Rush Hour 2,[61] Snow Dogs,[62] и Полупрофесионално со Вил Ферел, кој заедно со Роџерс ја напишал насловната песна „Love Me Sexy“.[63]
Во 2002 година, Роџерс повторно соработувал со оригиналните пет члена од Дуран Дуран и бил копродуцент на албумот Astronaut.[64] Албумот се искачил на трето место во Обединетото Кралство.[65]
По нападите од 11 септември, Роџерс собрал преку 200 музичари и славни личности за да ја сними „We Are Family“. Снимена била во Њујорк во студиото Аватар (претходно позната под името The Power Station, каде што била оригинално снимена „We Are Family“ во 1978 година), и во Лос Анџелес во Record Plant. Придружното музичко видео го режирал Спајк Ли. 80-минутниот документарен филм, The Making and Meaning of We Are Family, во режија на Дени Шехтер,[66] бил премиерно прикажан на филмскиот фестивал Санденс во 2002 година. Во соработка со Disney, Nickelodeon и PBS, повеќе од 100 детски телевизиски ликови учествувале во видеото за деца „We Are Family“, а на 11 март 2002 година, Disney Channel, Nickelodeon и PBS го емитувале видеото за промовирање на толеранцијата и различноста по повод 6 месеци од настаните од 11 септември.[67] Во јули 2002 година, Роџерс и неговата животна партнерка, Ненси Хант, ја основале фондацијата „Ние сме семејство“.[68] Непрофитната организација ја промовирала „културна разновидност додека ги негува и насочува визијата, талентот и идеите на младите луѓе кои позитивно го менуваат светот“, а е посветена на визијата за светско семејство.[69]
2010-ти: Автобиографија, Дафт Панк, Куќа на славните на текстописците, It's About Time
Во 2010 година, Rhino Records објавил кутија со четири ЦД-а, Nile Rodgers Presents The Chic Organization, Volume 1: Savoir Faire, која за прв пат содржела песни од сите изведувачи продуцирани од The Chic Organization до нивното прво распаѓање во 1983 година.
Автобиографијата на Роџерс, Le Freak: An Upside Down Story of Family, Disco, and Destiny била објавена кон крајот на 2011 година.[70] Списанието Ролинг Стоун ја вброило меѓу првите 10 од вкупно 25 најдобри рок-мемоари на сите времиња.[71]
Во февруари 2012 година, Роџерс објавил дека соработува со електронската група Дафт Панк за нивниот следен албум.[72] Албумот, Random Access Memories бил објавен во 2013 година.[73]
Роџерс и Бернард Едвардс биле номинирани за прием во Куќата на славата на текстописците во октомври 2013 година.[74] Во јануари 2014 година, Роџерс ја извел „Get Lucky“ со Дафт Панк на церемонијата на доделување на Греми наградите, заедно со Фарел Вилијамс и Стиви Вондер. Роџерс освоил три Греми-награди за неговата работа на албумот Random Access Memories од Daft Punk: Најдобра изведба од поп-дуо или групна, запис на годината и албум на годината.[75] Во март, Ролинг Стоун го прогласи Роџерс за еден од 50-те најважни луѓе во електронската дигитална музика.[76] Во декември, НАРАС објавиле дека „Le Freak“ ќе биде примена во Гремиевата куќа на славата.[77]
Во март 2015 година, Роџерс го издал првиот сингл на Шик по повеќе од 23 години, „I'll Be There“.[78] Песната се искачила на прво место на топ-листата за денс-музика од Билборд на 20 јуни 2015 година.[79] Во август, Роџерс го лансирал FOLD фестивалот (FreakOut! Let's Dance), повеќедневен настан со разновидна постава на уметници вклучувајќи ги: Бек, Дуран Дуран, Чака Кан, Кит Урбан, Жанел Мона, Џинџер Мињ, Шик и други.[80]
Роџерс соработувал со Лејди Гага за да го преработи хитот од Шик, „I Want Your Love“ за видеото за колекцијата пролет/лето 2016 од Том Форд.[81]
Роџерс и Бернард Едвардс биле примени во Куќата на славните на текстописците на 9 јуни 2016 година.[82] Во 2017 година, по 11 номинации за Шик, Роџерс бил примен во Куќата на славните на рокенролот со награда за музичка извонредност.[83]
Во јули 2018 година, Роџерс станал соосновач на Hipgnosis Songs Fund, компанија инвестирање во интелектуална сопственост и менаџирање на песни. Hipgnosis Songs Fund се појавила на берза подоцна истата година.[84]
2020-ти: Кит Урбан, Бијонсе, Греми, Колдплеј
.jpg)
Роџерс е домаќин на подкаст на Apple Music од август 2020 година, насловен како Deep Hidden Meaning, во кој интервјуирал гости меѓу кои биле: Дејвид Фостер, Керол Баер Сагер, Брајан Адамс, Тимбаленд и Пол Макартни.[85][86] Бил номиниран за британска награда за подкаст во 2024 година.[87]
Покрај со други музичари, во 2021 година, Роџерс соработувал со Џек Саворети (за неговиот албум Europeana) и со Кит Урбан. Во април 2021 година тој се здружил со Урбан и Бреланд на музичкото видео за „The Cage“, песна од албумот на Урбан од 2020 година The Speed of Now Part 1.[88] Тој го продуцирал The Big Decider, албум од групта The Zutons.[89]
Во јули 2022 година, Hipgnosis Songs Fund бил проценет на 2,69 милијарди американски долари. [90]
Астероид на приближно 300 милиони милји оддалечен од Земјата бил наречен најлроџерс (191911) по повод 70-тиот роденден на Роџерс во 2022 година.[91] Роџерс донирал 1 милион долари на фондацијата „Ние сме семејство“, организацијата што тој ја основал, за да го одбележи и неговиот роденден и 20-годишнината од основањето на фондацијата.[92]
Во 2023 година, Роџерс освоил две Греми-награди: најдобар електронски/денс албум и најдобра ар-ен-би песна („Cuf It“); двете биле за неговата работа на албумот Renaissance (2022) од Бијонсе. Во истата прилика ја добил и наградата Греми за животно дело.[93][94] Истата година, бил вклучен на насловната песна од албумот <i id="mwAtQ">Unforgiven</i> од Кеј-поп групата Le Sserafim.[95] Исто така, соработувал со Дуран Дуран на нивниот сингл „Black Moonlight".[96] Во 2023 глумел во рекламниот спот од Шанел за реклама на очила.[97]
Во јануари 2024 година, Светскиот економски форум објавил дека Роџерс ќе ја добие „Кристалната награда“ за 2024 година.[98] Во март, бил прогласен за лауреат на наградата Polar Music Prize, заедно со Еса-Пека Салонен.[99] Истата година, ја напишал песната „Levii's Jeans“ од Бијонсе.[100] Тој бил меѓу многуте ѕвезди-гитаристи кои придонеле за новата верзија на „Going Home: Theme of the Local Hero“ од Марк Нопфлер за да се помогне на Трустот во борба против рак кај тинејџери,[101] ја продуцирал песната „Electric Energy“ (со Ариана Дебоз и Бој Џорџ) за филмот од Метју Вон Аргајл,[102] и соработувал со Алфи Темплман на неговиот втор студиски албум, Radiosoul, на песната „Just A Dance“.[103][104] Свирел на гитара на истоимениот петти студиски албум од норвешкиот диџеј Киго, на песната „For Life“, во која се појавува и англискиот пејач Зак Абел. Исто така, свирел на гитара на песната од британската поп-рок група Колдплеј „Good Feelings“ на која пее нигериската пејачка Ајра Стар.
Remove ads
Творештво
Избрана дискографија
Chic
- Chic (1977)
- C'est Chic (1978)
- Risqué (1979)
- Real People (1980)
- Take It Off (1981)
- Soup for One (саундтрак, Chic/различни музичари) (1982)
- Tongue in Chic (1982)
- Believer (1983)
- Chic-ism (1992)
- It's About Time (2018)
Соло
- Adventures in the Land of the Good Groove (1983)
- B-Movie Matinee (1985)
- Chic Freak and More Treats (1996)
Outloud
- Outloud (1987)
Саундтрак-албуми
- Soup for One (1982)
- Alphabet City (1984)
- Coming to America (1988)
- Earth Girls Are Easy (1988)
- White Hot (1989)
- Beverly Hills Cop III (1994)
- Blue Chips (1994)
- Curdled (1996)
- Public Enemy (1999)
- Rise of Nations (2003) Видео-игра
- Halo 2 Soundtrack (2004) Видео-игра
- Conker: Live & Reloaded (2005) Видео-игра
- Perfect Dark Zero (2005) Видео-игра
- Halo 3 Soundtrack (2007) Видео-игра
Албуми во живо
- Live at the Budokan (1999)
- Up All Night (Chic, различни музичари) (2013)
Избрана дискографија како продуцент
- Norma Jean, Норма Џин Рајт (1978)
- We Are Family, Sister Sledge (1979)
- King of the World, Sheila B. Devotion (1980)
- Love Somebody Today, Sister Sledge (1980)
- diana, Дајана Рос (1980)
- I Love My Lady, Џони Матис (1981, објавен во 2017)
- KooKoo, Деби Хари (1981)
- Let's Dance, Дејвид Боуви (1983)
- Talkback, Spoons (1983)
- "Trash It Up", Саутсајд Џони (1983)
- "Original Sin", INXS (1984)
- Like a Virgin, Мадона (1984)
- "The Reflex", "The Wild Boys", Duran Duran (1984)
- "Out Out'", Питер Гејбриел (1984)
- Flash, Џеф Бек (1985)
- She's the Boss, Мик Џегер (1985)
- Here's to Future Days, Thompson Twins, (1985)
- Do You, Шина Истон (1985)
- When The Boys Meet The Girls, Sister Sledge (1985)
- Home of the Brave, Лори Андерсон (1986)
- Notorious, Duran Duran (1986)
- Inside Story, Грејс Џонс (1986)
- Cosmic Thing, The B-52's (1989)
- Workin' Overtime, Дајана Рос (1989)
- Family Style, Vaughan Brothers (1990)
- "Real Cool World", Дејвид Боуви (1992)
- Good Stuff, The B-52's (1992)
- Black Tie White Noise, Дејвид Боуви (1993)
- Your Filthy Little Mouth, Дејвид Ли Рот (1994)
- "We Are Family", Nile Rodgers All Stars (We Are Family Foundation) (2001)
- Only a Woman Like You, Мајкл Болтон (2002)
- Astronaut, Duran Duran (2004)
- "Hotel Room Service" (Текстописец за Питбул) (2009)
- "Shady", Адам Ламберт ft. Сем Спаро и Најл Роџерс (2012)
- "Get Lucky" ft. Фарел Вилијамс и Најл Роџерс, Random Access Memories, Daft Punk (2013)
- "Give Life Back to Music", Random Access Memories, Daft Punk (2013)
- "Lose Yourself to Dance" ft. Фарел Вилијамс и Најл Роџерс, Random Access Memories, Daft Punk (2013)
- "Lay Me Down", Avicii со Адам Ламберт и Најл Роџерс True, (2013)
- "The Other Boys", NERVO со Калји Миног, Џејк Ширс и Најл Роџерс, Collateral (2015)
- "Pressure Off", Duran Duran со Џенел Моне и Најл Роџерс, Paper Gods (2015)
- "Sun Don't Let Me Down", Кит Урбан со Најл Роџерс и Питбул (2016)
- "Telepathy", Кристина Агилера со Најл Роџерс (2016)
- "Fantasy", Џорџ Мајкл со Најл Роџерс (2017)
- "Roses", Адам Ламберт со Најл Роџерс (2020)
- "Cielo", Мануел Медрано со Најл Роџерс (2020)
- "One More", Times, SG Lewis (2020)
- "Agua", Деди Јенки со Раув Алехандро и Најл Роџерс (2022)
- "Unforgiven", Le Sserafim со Најл Роџерс (2023)
- "Freak 54 (Freak Out)", Питбул со Nile Rodgers (2023)
- "lock / unlock", j-hope of BTS со Бени Бланко и Најл Роџерс (2024)
- "Levii's Jeans" со Бијонсе и Пост Мелоун (2024)
- "Exodus - Blue Nile Mix -"Akiko Moriyako со Најл Роџерс (2024)
Автобиографија
- Nile Rodgers (2011). Le Freak: An Upside Down Story of Family, Disco, and Destiny. Spiegel & Grau. ISBN 978-0-385-52965-5.
Remove ads
Наводи
Надворешни врски
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads