Птоломеј III Евергет

Птоломеј III Евергет, (грчки: Πτολεμαῖος Εὐεργέτης Ptolemaĩos Euergétēs) (околу 280 пр. н. е. – 222 пр. н. е.) — третиот крал од Птоломејската династија во Египет од 246 до 222 г. пр. н. е. Птоломејското Кралство го доживеало својот врв на воен и економски план во текот на неговото владеење.

Птоломеј III Евергет
грчки: Πτολεμαῖος Εὐεργέτης
Биста на Птоломеј III Евергет, се наоѓа во Венецискиот национален археолошки музеј.
Крал на Птоломејското Кралство
Владеел	28 јануари 246 – ноември/декември 222 пр. н. е.[1], Птоломејска династија
Претходник	Птоломеј II
Наследник	Птоломеј IV
Владетелски звања Предиме: jwꜤ-n-nṯrwj-snwj stp.n-rꜤ sḫm-Ꜥnḫ-n-jmn iwa-en-senwy netjerwy, setep-en-ra sekhem-ankh-en-imen[2] Наследник на Боговите Близнаци, Избран од Ре, Жива слика на Амун[2] Име: ptwlmys Ꜥnḫ-ḏt mrj-ptḥ Petolemys ankhdjet meryptah Птоломеј, кој живее вечно, сакан од Птах Хорово име: ḥkn-nṯrw-rmṯ-ḥr.f Khekenetjeruremetj-heref Оној над кого се радувале боговите и луѓето Второ Хорово име: ḥkn-nṯrw-rmṯ-ḥr.f m-šsp.f-nsyt-m-Ꜥ-jt.f Hekenetjeruremetj-heref emshesepefnesytemaitef Оној над кого се радувале боговите и луѓето кога го примил царството од рацете на својот татко v Небтиско име: ḳn nḏtj-nṯrw jnb-mnḫ-n-tꜢmrj Qen nedjtinetjeru inebmenekhentamery Храбриот што ги заштити боговите, моќен ѕид за Возљубената Земја Златен Хор: wr-pḥtj jrj-Ꜣḫt nb-ḥꜢbw-sd-mi-ptḥ-tꜢ-ṯnn jty-mi-rꜤ Werpehty iryakhut nebkhabusedmiptah-tatenen itymire Чија моќ е голема, правејќи го она што е корисно,, Господар на годините на Јубилејот како Птах Та-Тјенен, владетел како Ра
Сопружници	Береника II
Деца	Птоломеј IV Арсиноја III Александар Магас Береника
Татко	Птоломеј II
Мајка	Арсиноја I
Роден	ок. 280 пр. н. е.[1] Еден од неговите тутори бил поетот и полиматот Аполониј од Родос, подоцна управник на Александриската библиотека.[3]
Починал	ноември/декември 222 пр. н. е.(возраст ок. 58)[1]
Закопан	Александрија

Златник со ликот на Птоломеј III, издаден во негова чест од неговиот син Птоломеј IV.

Евергет бил најстариот син на кралот Птоломеј II и неговата прва сопруга Арсиноја I. На престолот се искачил во 246 година пр. н. е. по смртта на неговиот татко, што предизвикало низа драматични настани во соседното и соперничко Селевкидско Царство. Селевкидскиот владетел Антиох II Теос потоа ја напуштил својата сопруга Береника, сестрата на Евергет, за да се врати кај својата прва сопруга Лаодика I. Кратко потоа, Антиох починал, Лаодика се прогласила за регентка, а нејзиниот син Селевк II Калиник станал крал, додека Береника и нејзиниот син биле убиени. Затоа Птоломеј започнал војна против Селевкидите.^[4] Тој бил доста успешен во ова, го освоил поголемиот дел од Сирија, Антиохија и напредувајќи до Вавилон и Суза, а според некои извори дури и до границите на Бактрија и Индија.^[4] Сепак, подоцна бил принуден да му ги отстапи поголемиот дел од освоените територии на Селевк, а потоа се посветил на внатрешни реформи во Египет, обидувајќи се да ја зачува благосостојбата и другите достигнувања од владеењата на неговиот дедо и татко.^[5][6]

Потоа Птоломеј почнал да вложува големи напори за зближување на културите на своите поданици, односно да ја обедини староегипетската традиција со достигнувањата на грчката цивилизација.^[7] Меѓу другото, тој го поттикнал синкретистичкиот култ на грчко-египетскиот бог Серапис и го изградил првиот серапеум во Александрија . Од раздобјето на неговото владеење потекнува обидот за реформа на египетскиот календар, запишан во Канопусовиот едикт, напишан на неколку јазици, кој подоцна послужил за дешифрирање на египетските хиероглифи.

Во 244/243 пр. н. е., Евергет се оженил со поранешната киренајска кралица Береника Киринска, која му родила четири деца: Арсиноја III, Птоломеј IV Филопатор, Магас и Береника.

Него го наследил неговиот син Птоломеј.