Маркиски јазик

Маркиски јазик — полинезиски јазик или група дијалеки кои се зборуваат на Маркиските Острови во Француска Полинезија. Јазикот е поделен на две групи (јазици): северномаркиски јазик^[1] и јужномаркиски јазик^[2].

Маркиски јазик
‘Eo Kenata (северномаркиски) ‘Eo ‘Enana (јужномаркиски)
Застапен во	Маркиски Острови, Тахити
Говорници	~11,000
Јазично семејство	австронезиско малајско-полинезиски океански полинезиски источнополинезиски маркиски маркиски јазик
Јазични кодови
ISO 639-3	или: mrq — северномаркиски јазик mqm — јужномаркиски јазик

Северномаркиските говори се зборуваат на островите Уа Пу и Нуку Хива, а јужномаркиските се зборуваат на островите Хива Оа, Тахуата и Фату Хива. Дијалектите на Уа Хука се често погрешно класифицирани како северномаркиски, но тие се транзициони.

Фонологија

Значајна одлика на маркискиот јазик е тоа што има замена на /r/ или /l/ со /ʔ/ (грлен глас).

Маркиските согласки се:

носни: /m/ /n/ /ŋ/

струјни: /f/ /h/ /v/

експлозивни: /p/ /t/ /k/ /ʔ/

ликвидни: /r/

Согласката /ŋ/ се наоѓа во говорите во Нуку Хива, а /f/ се наоѓа само во јужномаркиските говори. При пишување, /ŋ/ се обележува со n(g), а /ʔ/ со ‘ или ’.

Самогласките се:

/a/ /aː/

/e/ /eː/

/i/ /iː/

/o/ /oː/

/u/ /uː/

Споредба

Примери за споредба на северномаркискиот со јужномаркискиот се:

север	југ	македонски
haka	fana	залив
ha`e	fa`e	куќа
koe	`oe	ти
Ua Huka	Ua Huna	островот