Северозападни соломонски јазици

Јужноновоирски-северозападни соломонските јазици, или познати само како северозападни соломонски јазици, се подгрупа на новоирските јазици, од групата на океански јазици. Јазиците се зборуваат на островите Бугенвил и Бука (остров)Бука во Папуа Нова Гвинеја и на островите Шоасел, Нова Џорџија и Санта Изабел во Соломоните. Единството на групата, класификацијата и односите меѓу јазиците биле основани од Малколм Рос.^[1] Етнолог ги именува јазиците како јужноновоирски-северозападни соломонските јазици и ги вклучува патпатарско-толајските јазици, а другите класификации даваат други односи меѓу јазиците.

Јужноновоирски-северозападни соломонски јазици
Северозападни соломонски јазици
Географска распространетост:	Соломони и Папуа Нова Гвинеја
Класификација:	австронезиски малајско-полинезиски океански западноокеански мезомеланезиски новоирски јужноновоирски-северозападни соломонски јазици
Гранки:	—

Јазици

Оваа група е составена од следниве јазици:

• неханско-севернобугенвилски јазици
• пиванско-банонски јазици
• моноанско-уруавански јазици
• шоаселски јазици
• новоџорџиски јазици
• сантаизабелски јазици

Базата на основни австронезиски зборови од 2008 година^[2] предложила помала група составена од шпаселските, изабелските и новоџорџиските јазици. Оваа студија укажува дека со сигурност од 90% шоаселските и новоџоџиските јазици сочинуваат засебна група, а најразлични се сантаизабелските.

Според Етнолог, групата е доста голема и има околу 50 јазика^[3]:

- минигирски јазик

- шоаселски јазици (4)

- моноанско-уруавански јазици (4)

- неханско-бугенвилски јазици (10)

- новоџорџиски јазици (13)

- патпатарско-толајски јазици (9)

- пиванско-банонски јазици (2)

- сантаизабелски јазици (7)