Скијачка жичница

Скијачката жичница ― механизам за превоз на скијачи на рид. Скијачките жичници обично се платена услуга во скијалиштата. Првата скијачка жичница била изградена во 1908 година од Германецот Роберт Винтерхалдер во Шолах/Ајзенбах, Хохшварцвалд.^[1]

Механизам за седешница во одморалиштето Вал Сенис Ваноас, Франција.

Видови

Седешница во скијалиштето Вуокати во Соткамо, Каину, Финска во 2006 година.

• Воздушни жичници превезуваат скијачи додека се виснати од земјата.^[2] Воздушните жичници се често двокабловски жичарници, префиксот „дво-“ што значи дека каблите имаат две различни функции (носење и влечење).^[3]
  • Воздушни трамваи
  • Седешници и монтажни седешници
  • Фунифори
  • Фунители
  • Гондолски жичници
  • Хибридни жичници
• Влечници, вклучувајќи Т-шипки, „магични теписи“ и влечење со јаже.
• Кабелски железници, вклучувајќи фуникулари
• Хеликоптери и се снежни гасенички возила се користат за соодветното скијање. Ова е заднинско скијање или бордање до кое се пристапува со снежн о гасеничко возило или хеликоптер наместо со жичница или со планинарење. Скијањето со гаселенички возила е помалку од половина од цената на хеликоптерското скијање, поскапо од билетот за жичница, но е полесно од скијањето. Скијањето со гасенички возила е со водење.^[4] Скијањето во одредени, крајни одморалишта, како планината Силвертон, е исто така со водење, дури и кога скијате веднаш надвор од жичницата.^[5]

Места

Карта на скијалиштата ширум светот.

Скијачките жичници се изградени и на северната и на јужната полутопка. Крајни места на скијачки жичници на отворено:

• Најсеверната е во близина на Тромсе, Норвешка
• Најјужната е во близина на Ушуаја, Аргентина
• Најблиску до екваторот на северната полутопка е во близина на Лианг, НР Кина
• Најблиску до екваторот на јужната полутопка е во близина на Махласела, Лесото