Староперсиски јазик

Староперсискиот е старата развојна форма на персискиот јазик. Овој јазик е еден од двата директно документирани староирански јазиици, другиот е авестанскиот. Староперсискиот се појавува претежно на древни натписи, табли и печати од Ахеменидското (Персиско) царство (600 п.н.е. до 300 п.н.е.). Јазикот се наоѓа на натписи во современите Иран, Романија,^[1][2][3] Ерменија, Бахреин, Ирак, Турција и Египет,^[4][5]

Староперсиски јазик
Застапен во	Древна Персија
Ера	се развил во средноперсиски јазик до 300 п.н.е.
Јазично семејство	индоевропско индоирански ирански западни југозападни староперсиски јазик
Писмо	староперсиско клинесто писмо
Јазични кодови
ISO 639-2	peo
ISO 639-3	peo
Linguist	peo

Староперсиски јазик во Персеполис

Фонологија

Според староперсиското писмо, јазикот го имал следниот гласовен систем:

Самогласки

• Долги: /aː/ /iː/ /uː/
• Кратки: /a/ /i/ /u/

Согласки

	уснени		забно-алвеоларни		тврдонепчени		меконепчени		грлени
носни		m		n
експлозивни	p	b	t	d			k	ɡ
фрикативни	f		θ				x		h
африкативни			t͡s		t͡ʃ	d͡ʒ
шушкави			s	z	ʃ
трперливи				r
апроксимантни				l		j		w