Стефан Влахов Мицов

Стефан Влахов Мицов — македонски универзитетски професор и писател од Бугарија.^[1] Роден е на 6 февруари 1956 година во Габрово, Бугарија. Тој вели дека неговата мајка е од македонско, a мајката на неговиот татко е од куманско потекло.^[2][3] Семејното воспитување, но и фактот дека е од мешан брак го натерало да посака да ги осознае деталите во врска со својот идентитет и затоа себеси се смета за особено чувствителен по прашањето на националните малцинства на Балканот.^[3]

Стефан Влахов Мицов
Роден	Стефан Влахов Мицов 6 февруари 1956(1956-02-06) (69 г.) Габрово, НР Бугарија
Народност	Македонец
Познат	универзитетски професор,историчар, писател и публицист
Занимање	професор, историчар и публицист

Образование

Во родното место учи математичка гимназија, а на софискиот универзитет „Св. Климент Охридски“ специјализира историја (со потесна специјалност балканистика), филозофија и реторика, кои ги завршува со одличен успех.

Во текот на стдиите вели^[2] дека и покрај ласкавите признанија кои ги добивал (бил заменик-претседател на Клубот за техничко и научно творештво во факултетот, претседател на научниот кружок по историја на Бугарија, во кој учествувал и сегашниот претседател Георги Прванов) историјата започнувла да го ограничува поради догматизмот и манипулативноста на поднесената фактологија. Смета дека, многу често, токму уметничката литература и писателите даваат поверна слика на минатото.^[2] Со оглед на, како што самиот вели, „скудоумната атмосфера во Историскиот факултет“ решил да го продолжи школувањето по поединечна програма.^[1][2] Неговиот професор Николај Генчев (декан на Историскиот факултет во периодот 1976 - 1981), знаел да каже „Ти си безобразно информиран“.^[2] Бугарска интерпретација на историјата која ја изучувал во текот на студиите ја смета за „сува статика потчинета на класно – партиски и националистички, односно идеолошки постулати“.^[2]

Во 1981 година, како докторант по социологија на политиката, ја одбира темата „Врските и претставувањата на Бугарите во светот (до Преродбата)”. Проширувањето на сознанија во теткот на изработката на докторатот го доведува во судир со политиката на средината во која живее.^[4]

Од 1984 година е предавач на Филозофскиот факултет на Софискиот универзитет. Доктор е на филозофските науки.

Во 1988 година оди на специјализација во тогашен Ленинград.^[1]

Последната деценија на минатиот век

Во последната деценија на минатиот век се обидува, како што самиот вели, да ја исполни со соджина некогашната квалификација „безобразно информиран“.^[5] Затоа во тој период ги пишува трудовите „Кој го уби Христо Ботев” и „Парадокси на социјално-политичкиот живот кај Бугарите”.^[5]

Во есента 1998 година поканет е да учествува со свое предавање на 50-годишниот јубилеј на Институтот за национална историја во Скопје. Поканата ја прима со задоволство.^[5] Планираното предавање е на тема Прблемите на балканската историографија и политиката спрема Македонија.^[5] Неговото патување до Скопје не поминува без проблеми. На бугарската граница кај Ѓушево бил задржан на испитување околу два часа од 4-5 цивилни лица.^[5] На негово инсистирање, настанот во Македонија поминал без да бидат информирани медиумите со оглед на тоа што тоа било период помеѓу два крува во парламентарните избори кои се одржуваа таа есен.^[5]

Публикации

Има објавено книги во различни области: литературна критика, филозофија на историјата, социјална психологија, политикологија. Неговите дела се објавувани на македонски, германски, руски, полски, фински, турски, арапски и италијански јазик.^[1]

Има над 1200 објавени статии во печатени и електронски медиуми, а има објавено и девет книги.^[1]

Во Македонија објавени се неговите книги:

• Филозофскиот клуч за македонскиот идентитет^[6] и
• Неомеѓени мисли ^[7]

Книгата Филозофскиот клуч за македонскиот идентитет не е објавена во Бугарија. Тој смета дека „Може да се најде начин да се објави, ама ќе има проблеми. Всушност, проблеми е мек збор. Таа ќе биде буквално уништена.“^[3]

Во 2006 година има учествувано на Меѓународиот семинар за македонски јазик, литература и култура со научен труд на тема Историски интерпретации и манипулации врз творештвото на Вапцаров^[8].

Во публикацијата на МАНУ издадена по повод стогодишнината од Илинденското востание тој има свој труд под наслов Илинденската епопеja и филозофскиoт клуч за македонскиот идентитет.^[9]

Активности

• Од 1990 до 1998 година е заменик-претседател на Сојузот на слободните писатели на Бугарија,^[10]
• До 2007 година бил директор на Македонскиот културен центар во Софија
• Од 1998 година е негов претседател на Сојузот на слободните писатели на Бугарија.^[10]
• Секретар е на Друштвото за бугарско-македонско пријателство.
• Од 2007 година држи редовни предавања на универзитетот ФОН за животот и делото на Крсте Петков Мисирков.
• Во 2007 година прогласен е за почесен член на Друштвото на писателите на Македонија.

Дел од објавените книги

• Кој го уби Христо Ботев? ^[11]
• Неомеѓени мисли,^[7]
• Филозофскиот клуч за македонскиот идентитет^[6]
• Дваесеттиот век претстои,
• Илузиите на човечкиот род,
• Отфрлени страници - Без цензура^[12]

Останато

Неговото име е содржано во следниве публикации: Кој е кој во бугарската култура, Кој е кој во Бугарија, Кој е кој на Балканот. Исто така, тој е вклучен во монографијата за водечки личности во 2000 година која ја објавува Американскиот биографски институт^[13] и во монографијата 2000 исклучителни личности за 2000 година која ја објавува Меѓународниот биографски центар^[14] од Кембриџ, Велика Британија.^[1]