Тестис

Машките семени жлезди, тестикули^[1] или тестиси^[2] (народно наречени мадиња^[3], јајца^[4], ташаци^[5] или семеници) се два јајцевидни органи 4,5х3,0х2,0см. Обично левиот тестис е поголем од десниот, како поставен подолу од десниот. Секој тестис е разделен на 250-300 мали делови, во кои се наоѓаат свиени семени, наречени тестикуларни каналчиња. Растеглени едноподруго, тие образуваат должина од 150 метри и завршуват со мали излезни каналчиња кај главата на надсеменикот. Создавањето на сперматозоиди започнува во семените каналчиња, при што семените клетки , се наоѓаат во различен стадиум на развитокот, се распространети меѓу сертолиевите клетки. Семените каналчиња се обградени од меѓина. Во ред со други клетки во неа се распространи и Лајдигови клетки. Тие го создаваат машкиот полов хормон тестостерон. Тестисите се сврзани со расклонет садов систем. Мрежата од капилари осигурува сложените контакти помеѓу образувањето на хормони и созревањето на сперматозоидите.

Тестис
Тестиси од човек во мека и затегната состојба.
Податоци
Артерија	Тестикуларна артерија
Вена	Тестикуларна вена
Назнаки
Латински	testis
TA	A09.3.01.001
FMA	FMA:7210
[уреди на Википодатоците]

Анимација на движење на сперматозоити од нивното место на создавање како герминативни клетки до нивното излегување од vas deferens. A.) Крвни садови; B.) Глава на надсеменик; C.) Efferent ductules; D.) Seminiferous tubules; E.) Parietal lamina of tunica vaginalis; F.) Visceral lamina of tunica vaginalis; G.) Cavity of tunica vaginalis; H.) Tunica albuginea; I.) Lobule of testis; J.) Опашка на надсеменикот; K.) Тело на надсеменикот; L.) Mediastinum; M.) Vas deferens.

Структура

Изглед

машки гонади (тестиси, лево) и женски (јајници, десно)

Мажите имаат два тестиси со слична големина и се наоѓаат во скротумот, кој е продолжение од стомачниот ѕид. Скроталната асиметрија не е вообичаена: еден од тестисите е поиздолжен од другиот поради разликите во анатомијата на крвните садови.

Мерки

Зафатнината на тестисите може да се процени преку опипување и со споредба елипсоиди со познати големини. Друг метод е да се користи калипер (орхидометар) или пак линеар на самото лице или на слика од ултрзвук каде се определени големините на x, y, и z оските (должина, ширина и висина). Овие мерења може да бидат искористени за пресметување на зафатнината, користејќи ја равенката за зафатнина на елипсоид: 4/3 π × (должина/2) × (висина/2) × (ширина/2).

Димензиите на тестистите кај возрасен маж просечно изнесуваат 5 cm должина, 2 cm ширина и 3 cm висина (5 × 2 × 3 cm). Според Танеровата скала за зрелост на машките полови органи дава вредности за нивото на нивната зрелост почнувајќи од ниво I, со зафантнина помала од 1,5 ml; до ниво V, со зафатнина поголема од 20 ml. Нормалната зафатнина се движи меѓу 15 до 25 ml; просекот е 18 cm³ по тестис (се движи од 12 cm³ до 30 cm³.^[6]

Внатрешна структура