Ципуро
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Ципуро е неодлежена ракија од Грција и особено Тесалија, Епир, Егејска Македонија. Ципуро е силен дестилиран алкохол кој содржи 40-45% алкохол по волумен и се добива или од комина или од виното откако ќе се одвојат грозјето и сокот. Ципурото обично се произведува во две сорти: со вкус на анасон, што е стандардно, и чисто, кое не содржи анасон и е посебно означено како „без анасон“. Додека ципурото обично не се старее во буриња, достапни се и верзии одлежани во буре. Слична е на цикудијата произведена на островот Крит, но за разлика од цикудијата, која е еднаш дестилирана и не содржи дополнителни ароми, ципурото обично е двојно дестилиран и често вклучува зачини, првенствено анасон.
Remove ads
Историја
Според традицијата, првото производство на ципуро било дело на грчките православни монаси во 14 век на Света Гора во Грција.[1]
Начин на производство
Зрелото темно грозје поминуваат низ дробилката/дестемерите. Масата се остава да се смири неколку дена, колку да започне ферментацијата. Порано би се собирало вино, а само цврстиот остаток би се користел за ципура во обид да се извлече максимумот од растението. Денес некои производители ја користат целата пулпа, без да ја извадат ширата за производство на вино. Ова резултира со супериорен производ, наречен „апостагма“, кој се продава по приближно двојно повисока цена од ципурото.
Во следната фаза, масата се внесува во единици за дестилација, каде температурата и притисокот внимателно се следат. Првата и последната серија („главата“ и „опашката“) се отфрлаат. Само средната серија (позната како „срце“) се чува за да се направи ципуро. Овој процес се повторува за да се добие двојно дестилирано ципуро, што е супериорно.
Конечно, дестилатот се остава да се таложи и созрее во резервоари од нерѓосувачки челик. Може да одлежи и во дрвени буриња за да се добие „остарено ципуро“, релативно нов пијалак што може да се спореди со виски.
Remove ads
Послужување
Во зависност од годишното време, ципуро се користи или како освежување или како топол напиток, а во зависност од времето на денот го заменува пиењето кафе или вино. Ципуро и цикудија, како и сите алкохолни пијалаци во Грција, генерално се консумираат на друштвени собири.
Според грчките производители, најдобриот начин за уживање во ципуро е директно од фрижидер. Некои луѓе претпочитаат или да го разредуваат со вода или додаваат мраз.
Ципуро обично се служи во чаши со мезе како што се јаткасти плодови, сушено овошје, суво грозје, сирење, маслинки, морски плодови, месо, алва или паксимади.
Во 2006 година, Грција поднела барање за признавање на ципуро како производ со заштитена ознака на потекло,[2] што било одобрено подоцна истата година.[3]
Однос со узото
Достапно е и ципура со вкус на анасон, произведено особено во Егејска Македонија и Тесалија. Ципурото и узото со вкус на анасон имаат речиси идентичен вкус, но се разликуваат енормно во начинот на производство. Алкохолот што се користи за производство на узо е 96% етил алкохол од земјоделско потекло и затоа не ги задржува вкусовите на примарните дестилирани производи, додека понискиот степен на дестилација на ципуро му овозможува да ја задржи аромата на пустата.[4][5][6]
Remove ads
Поврзано
Наводи
Надворешни врски
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads