Рик Рос

Вилијам Леонард Робертс II (англ. William Leonard Roberts II; роден на 28 јануари 1976), естрадно познат како Рик Рос ― американски рапер и извршен музички продуцент.^[1] Рик Рос девет пати бил номиниран за Греми награда, а во 2010 и 2011 година хип-хоп-списанието The Source го прогласил за „Човек на годината“.^[2]

Рик Рос
Рик Рос во 2019
Роден(а)	Вилијам Леонард Робертс II 28 јануари 1976(1976-01-28) (49 г.) Кларксдејл, Мисисипи, САД
Други имиња	Rozay The Boss Renzel Teflon Da Don
Занимање	Рапер текстописец извршен музички продуцент
Активен период	2000–денес
Деца	5

Живот и кариера

Вилијам Леонард Робертс II е роден во Кларксдејл во Мисисипи,^[3][4] а детството го поминал во Керол Сити, Флорида.^[5] По матурирањето во средното училиште во Керол Сити, со стипендија од американски фудбал се запишал на Државниот универзитет во Олбени, каде студирал кривично право.^[6] По една година ги напуштил студиите и се пријавил да работи како поправен службеник. Следните 18 месеци, до јуни 1997 година, работел како затворски чувар во Прифатниот центар во Јужна Флорида во округот Мајами-Дејд.^[7]

Почетоци на кариерата

За време на неговите први години во Suave House Records, Робертс настапувал под псевдонимот Тефлон Да Дон. Тој дебитирал со песната „Ain't Shhh to Discuss“ на единствениот албум од Ерик Сермон за DreamWorks, Def Squad Presents Erick Onasis.^[8] Кон средината на 2000-тите, тој го променил псевдонимот во Рик Рос. Името го зел од добро познатиот дилер на дрога Рик Рос - „Freeway“, кој оперирал во Лос Анџелес во 1980-тите и 1990-тите и со кого Робертс немал никаква врска.^[9]

Во 2005 година, покрај неговата соло-кариера, Рос бил и водечки член на хип-хоп-групата Triple C's, во која членувале раперите Ганплеј и Торч.

По завршувањето на договорот со Suave House Records, поранешна издавачка куќа на рап-дуото 8Ball & MJG, тој потпишал договор со Slip-n-Slide Records која од 2006 година била дел од издавачката куќа Def Jam.

2006–2014: Изданија со Def Jam Recordings

Пред да го издаде неговиот прв сингл, „Hustlin“ (март 2006 година), неколку издавачки куќи воделе војна со наддавање за потписот на Рос. Покрај другите, добил понуди од Bad Boy Entertainment во сопственост на Паф Диди и од Murder Inc. во сопственост на Irv Gotti, а на крајот потпишал договор вреден повеќе милиони долари со Def Jam Recordings во сопственост на Џеј-Зи. Во август истата година, неговиот прв студиски албум Port of Miami (2006) по објавувањето се искачил на врвот на Билборд 200.^[10][11]

Рос, во 2008 година, ја основал издавачката куќа Maybach Music Group (MMG), преку која потпишал договор меѓу другите и со музичари како Meek Mill, Wale, French Montana и Omarion.

Неговиот втор и трет студиски албум, Trilla (2008)^[12] и Deeper Than Rap ( 2009) исто така се искачиле на врвот на Билборд 200. Неговиот четврти албум „Teflon Don“ (2010) го содржел синглот „Aston Martin Music“ (во соработка со Дрејк и Крисет Микел) кој добил тројно платинест сертификат од Здружението на музичките сниматели на Америка (RIAA). Неговиот петти и шести албум, God Forgives, I Don't (2012) и Mastermind (2014) исто така се искачиле на врвот на Billboard 200.^[13]

2014–денес: Изданија со MMG

Издавачката куќа MMG станала заедничко вложување со Def Jam, а подоцна и со Epic Records и преку неа Рик Рос ги издал неговите следни студиски албуми: Hood Billionaire (2014), Black Market (2015), Rather You Than Me (2017), Port of Miami 2 (2019) и Richer Than I Ever Been (2021). По објавувањето на Richer Than I Ever Been, ММG станала заедничко вложување со медиумската компанија Gamma. Со оваа издавачка куќа Рос го издал заедничкиот албум со Meek Mill под наслов Too Good to Be True (2023).

Дискографија

Студиски албуми

• Port of Miami (2006)
• Trilla (2008)
• Deeper Than Rap (2009)
• Teflon Don (2010)
• God Forgives, I Don't (2012)
• Mastermind (2014)
• Hood Billionaire (2014)
• Black Market (2015)
• Rather You Than Me (2017)
• Port of Miami 2 (2019)
• Richer Than I Ever Been (2021)

Албуми во соработка

• Custom Cars & Cycles (со Triple C's) (2009)
• Too Good to Be True (со Meek Mill) (2023)