Централнотихоокеански јазици

Централнотихоокеански јазици (централнопацифички јазици) или фиџиско-полинезиски јазици — огранок на централно-источните океаниски јазици. Групата содржи 45 јазика.

Централнотихоокеански
Фиџиско-полинезиски
Географска распространетост:	Фиџи и Полинезија
Класификација:	австронезиски Малајско-полинезиски Океаниски централнотихоокеански
Гранки:	Источнофиџиски Западнофиџиско–ротумски Полинезиски

Класификација

Анализата на Базата на податоци на основниот лексикон на австронезиските јазици (Austronesian Basic Vocabulary Database, 2008)^[1] покажала наполна издржаност на централнотихоокеанските јазици како целина, како и главно одвојување од бауанскиот (источнофиџиски), второстепено одвојување од ротумскиот (западнофиџиски), како и поддршка за целината на полинезиските јазици. Ова ѝ пркоси на традиционалната калсификација каде источнофиџиските јазици се сметаат за најблиски до полинезиските.

• Источнофиџиски јазици
• Западнофиџиско–полинезиски јазици
  • Западнофиџиско–ротумски јазици
  • Полинезиски јазици

Истата анализа покажаала микронезиските јазици со 70% убедливост.

Според Ethnologue, оваа група е составена од:

централнотихоокеански (44)

источнофиџиски полинезиски јазици (41)

источнофиџиски јазици (4)

фиџиски јазик

гоне-дауански јазик

лауански јазик

ломаивитски јазик

полинезиски јазици (37)

јадрени полинезиски јазици (37)

источни (14)

самоански јазици (23)

тонгански јазици (2)

западнофиџиско-ротумски јазици (3)

ротумски јазици (1)

ротумски јазик

западнофиџиски јазици (2)

западнофиџиски јазик

намоско-најтасирско-серуански јазик