താവോയിസം
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
അതിപ്രാചീനമായ ഒരു ചൈനീസ് ദാർശനിക പ്രസ്ഥാനവും മതവുമാണ് താവോയിസം. താവോ എന്ന വാക്കിന്റെ അർത്ഥം മാർഗം എന്നാണ്. മതപരിവേഷം ഉണ്ടാകും മുൻപ് താവോയിസം ചൈനയിലാകമാനം പ്രചാരം നേടിയ ഒരു ജീവിതവീക്ഷണമായിരുന്നു.
പ്രകൃതിയുടെ മാർഗ്ഗം, സ്വാഭാവികതയുടെ മാർഗ്ഗം എന്നെല്ലാം വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെടുന്ന താവോയിസം വിവേകപൂർവം ജീവിക്കുവാൻ ജനങ്ങളെ ഉദ്ബോധിപ്പിച്ചു. പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ പ്രവാഹം എന്നർഥം വരുന്ന താവോ (Tao), നന്മനിറഞ്ഞ ചലനാത്മകമായ ജീവിതം അഥവാ ദെ ( De), പ്രവർത്തനോന്മുഖത എന്ന വു വിയ് (Wu wei), ലാളിത്യത്തെക്കുറിയ്ക്കുന്ന പു (Pu) എന്നിവയാണ് താവോയിസത്തിലെ വിശ്വാസപ്രമാണങ്ങൾ.
ചൈനയിലെ ജ്യോതിശാസ്ത്രം, പാചകവിധികൾ, ആയോധനകലകൾ എന്നിവയിലെല്ലാം താവോയിസത്തിന്റെ സ്വാധീനം തെളിഞ്ഞു കാണാം.
Remove ads
ലാവോസി
ലാവോസി (ബി.സി. 604-517) ആണ് താവോ മതസ്ഥാപകൻ.[1] 'ചൈനയിലെ ബുദ്ധൻ' എന്ന അപരനാമത്തിലാണ് ഇദ്ദേഹം അറിയപ്പെടുന്നത്. 'താവോ' എന്ന ചൈനീസ് വാക്കിന് 'മാർഗം' എന്നാണ് അർഥം. 'താവോമതം, ദൌ മതം,എന്നിങ്ങനെയും താവോയിസം വ്യവഹരിക്കപ്പെടുന്നുണ്ട്. അതിപ്രാചീനമായ സാംസ്കാരിക പാരമ്പര്യം സ്വായത്തമായുള്ള ചൈനക്കാരുടെ ആദ്യകാല മതവിശ്വാസങ്ങളിൽപ്പോലും ആധ്യാത്മികതയുടെ ഭാസുരഭാവങ്ങൾ കാണാൻ കഴിയും. പ്രപഞ്ചത്തിന് കാരണവും നിയാമകവുമായ ഒരു സത്തയെ സർവശക്തൻ, മോക്ഷം, മാർഗ്ഗം തുടങ്ങിയ വ്യത്യസ്ത പേരുകളിൽ അവർ അംഗീകരിച്ചിരുന്നതായി താവോ തേ കിങ് എന്ന പ്രാമാണിക ഗ്രന്ഥത്തിൽ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. തേ എന്ന പദം ധർമത്തെ പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്നു. ഈ കാലഘട്ടം ചൈനയിലെ 'തേയുടെ യുഗം'എന്ന പേരിലാണ് അറിയപ്പെടുന്നത്. ഇക്കാലത്ത്, അറിവിന് യാതൊരു വിലയും കല്പിച്ചിരുന്നില്ല. ജോലിക്കായി ആരെയും എവിടെയും നിയമിച്ചിരുന്നുമില്ല. ഉന്നതന്മാരെന്നോ അധമന്മാരെന്നോ ഭേദവുമില്ലായിരുന്നു. ജനങ്ങൾ സർവതന്ത്ര സ്വതന്ത്രരായി വിഹരിച്ചിരുന്നു. അവർ ഋജുബുദ്ധികളും സദാചാരനിഷ്ഠരും സത്ഗുണസമ്പന്നരുമായിരുന്നു. വിശ്വാസ്യത എന്തെന്ന് പ്രത്യേകം പഠിക്കാതെതന്നെ ജനങ്ങൾ പരസ്പരം വിശ്വസ്തത പുലർത്തിപ്പോന്നു. ഈ കാലഘട്ടമാണ് ലാവോസി എന്ന പ്രഥമ ഗുരുവിന്റെ ഉപദേശത്തോടെ താവോമതത്തിന്റെ തത്ത്വസംഹിതയ്ക്ക് അടിത്തറ പാകിയത്.
Remove ads

Remove ads
ലാവോസി (ബി.സി. 604-517) കൺഫ്യൂഷ്യസിന് (ബി.സി. 551-470) മുമ്പ് ജീവിച്ചിരുന്ന പ്രഥമഗണനീയനായ വേദാന്തിയായിരുന്നു. 'ലാവോസി'എന്ന ചൈനീസ് പേരിന് 'പ്രഥമ ഗുരു'എന്നാണ് അർഥം.
താവോ-തെയിങ്
താവോമതത്തിന്റെ പ്രാമാണികഗ്രന്ഥമാണ് താവോ-തെയിങ്. ഒറ്റ രാത്രികൊണ്ടാണ് ലാവോസി ഈ ഗ്രന്ഥം രചിച്ചത്[2]. താവോ തേ-യിങിൽ 'താവോ' എന്നും 'തേ' എന്നും രണ്ട് ഭാഗങ്ങളിലായി അയ്യായിരത്തിനുമേൽ വാക്കുകളുള്ള വിശ്വാസപ്രമാണങ്ങൾ ആണ് ചർച്ച ചെയ്തിരിക്കുന്നത്. വെറും ശുഷ്കമായ ഒരു വേദാന്തഗ്രന്ഥമായി ഇതിനെ കരുതാനാവില്ലെന്നും മഹനീയമായ നിരവധി ഗുണപാഠങ്ങളടങ്ങിയ വിശിഷ്ട തത്ത്വശാസ്ത്രഗ്രന്ഥമായാണ് ഇതിനെ കാണേണ്ടതെന്നുമാണ് ലാവോസി അഭിപ്രായപ്പെട്ടിട്ടുള്ളത്. ഇതിലെ 'താവോ'യും 'തേ'യും ജീവശക്തി വഹിക്കുന്നു എന്നാണ് സങ്കല്പം. അവയെ രണ്ടിനെയും ഉൾക്കൊള്ളുവാൻ കഴിവുള്ള ഗ്രന്ഥമായ 'കിങ്' എന്ന മൂന്നാം ഭാഗവും കൂടെ ചേർക്കുമ്പോൾ മാത്രമേ ഗ്രന്ഥത്തിനു പൂർണത ലഭിക്കുന്നുള്ളൂ. ചൈനക്കാർ നിത്യജീവിതത്തിൽ മാർഗദർശകമായി കരുതിയിരിക്കുന്നത് ഈ ഗ്രന്ഥത്തെയാണ്.
ലാവോസി പഠിച്ച പഴയ പ്രമാണങ്ങളിൽനിന്നു പ്രചോദനമുൾക്കൊണ്ട് വിരചിച്ച ഈ ഗ്രന്ഥത്തിൽ, ചൈനക്കാർ അതിപുരാതനകാലം മുതൽ ആരാധിച്ചുപോന്ന പ്രപഞ്ച പ്രതിഭാസമായ താവോയിലേക്ക് എല്ലാ ചിന്തകളേയും കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നതിന് ആഹ്വാനം ചെയ്തു. ലാവോസിയുടെ ചിന്തകളുടെയെല്ലാം സ്ഥായീഭാവവും സ്വരവും താവോ(മാർഗം), തേ(ധർമം) എന്നീ രണ്ടേ രണ്ടു പദങ്ങളാണ് (way and virtue). സർവവും ഇതിലടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. താവോയിലും തേയിലും അടങ്ങിയിട്ടുള്ള തത്ത്വങ്ങൾ പ്രപഞ്ചഘടനയുടെതന്നെ ഘടകങ്ങളാണ്. ഓരോ കാലഘട്ടത്തിനനുസരിച്ച് അവയ്ക്ക് രൂപഭേദങ്ങൾ വന്നുചേരുന്നു എന്നുമാത്രം. താവോ മതത്തിന്റെ പ്രാധാന്യത്തെപ്പറ്റി ലാവോസി പറയുന്നതിപ്രകാരമാണ്. "പ്രകൃതിയിലെ എല്ലാ വസ്തുക്കളും ശാന്തമായി പെരുമാറുന്നു. അവ നിലനില്ക്കുകയും ഒന്നും സമ്പാദിക്കാതിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അവയുടെ കർത്തവ്യം നിറവേറ്റുകയും അവകാശങ്ങൾ പുറപ്പെടുവിക്കാതിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. എല്ലാ ജീവജാലങ്ങളും അവരവരുടെ ജോലി നിർവഹിച്ചു വരുന്നതുപോലെ തിരിച്ചുപോകുന്നതും നമ്മൾ കാണുന്നു. അവ പരിപൂർണതയിലെത്തി ഉദ്ഭവസ്ഥാനത്തു തിരിച്ചെത്തുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്. ഉദ്ഭവത്തിലേക്കു മടങ്ങുക എന്നതിന് നിത്യ വിശ്രമം അഥവാ നിയതിയിലേക്കുള്ള നിവൃത്തി എന്നാണർഥം.
ലാവോസി മഹത്തായ പ്രപഞ്ചശക്തി(The great Universal Mother)യെക്കുറിച്ച് പൂർണമായും ബോധവാനായിരുന്നു. പ്രകൃതി മനുഷ്യനേയും ജീവിതത്തേയും ലഘുവും ശാന്തിമയവുമായാണ് രൂപവത്കരിച്ചിരിക്കുന്നത്. അന്നത്തെ ലോകം സുഖപ്രദമായിരുന്നു. എന്നാൽ മനുഷ്യൻ വിജ്ഞാനം ആർജിച്ചുതുടങ്ങിയതോടെ ജീവിതം സങ്കീർണവും ദുരിതപൂർണവുമായിത്തീർന്നു എന്നാണ് താവോയിസ്റ്റ് ചിന്താഗതി വെളിവാക്കുന്നത്. പ്രകൃതിയുടെ നിത്യനിരാമയമായ നിയമങ്ങളിലേക്കുള്ള തിരിച്ചുപോക്ക് അഥവാ താവോയെ പ്രാപിക്കലാണ് താവോയിസത്തിന്റെ പരമപ്രധാനമായ പ്രമാണം.
Remove ads
പ്രകൃതിയുടെ പൊതുതത്ത്വങ്ങളിൽ നിന്നാണ് ലാവോസി ഒരു തീരുമാനത്തിലെത്തുന്നത്. വിവിധവും വിചിത്രവുമായ പ്രകൃതിയുടെ പ്രക്രിയകളിൽ അവധാര്യമല്ലാത്ത ഒരു പരമയാഥാർഥ്യം അടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. അതാകട്ടെ സ്വയം പ്രത്യക്ഷപ്പെടുകയാണു ചെയ്യുന്നത്. ഈ പരമപ്രധാന തത്ത്വത്തിന്, പ്രകൃതിയുടെ എല്ലാ പ്രതിഭാസങ്ങളിലും അന്തർലീനമായിരിക്കുന്ന ഈ ശക്തിവിശേഷത്തിന് താവോ അഥവാ 'തായോ' എന്നു പേരിട്ടിരിക്കുന്നു. 'തായോ' എന്താണ്? എന്ന അന്വേഷണത്തിന് പ്രസിദ്ധ താവോയിസ്റ്റായ ഹ്വായി നാന്റ് ദ്സു (Haui Nant tsu) നല്കുന്ന വിശദീകരണം "സ്വർഗങ്ങൾക്ക് സഹായകവും ഭൂമിയെ ഉൾക്കൊള്ളുന്നതും സീമയോ പരിധിയോ ഇല്ലാത്തതും സമസ്ത ചരാചരങ്ങളെയും വലയം ചെയ്തു നില്ക്കുന്നതും അരൂപിയും ആണ് എന്നാണ്.
താവോ ദർശനത്തിന് 'പ്രകൃതിവാദദർശന'മെന്ന പേരും പറയാവുന്നതാണ്. ഒരു തരത്തിലുള്ള നൈഷ്കർമ്യമാണ് താവോയിസ്റ്റുകളുടെ ആദർശം. സംഭവങ്ങളുടെ ഗതിവിഗതികൾ നിർന്നിമേഷരായി നോക്കിനില്ക്കുകയല്ലാതെ, അതിലിടപെടുന്നതിനു ശ്രമിക്കാറില്ല എന്നതാണ് ഇവരുടെ രീതി. വിജ്ഞാന സമാഹരണത്തേയും ബുദ്ധിജീവികളേയും രാഷ്ട്രത്തിന്റെ ബദ്ധശത്രുക്കളായി കരുതുന്ന ഈ സിദ്ധാന്തത്തിനോട് കൺഫ്യൂഷ്യസിന് യോജിക്കാൻ കഴിയാതെവന്നപ്പോഴാണ് ചൈനയിൽ കൺഫ്യൂഷ്യനിസം രൂപംകൊണ്ടത്.
ലാവോസിയുടെ ശിഷ്യനായിരുന്ന ചുവാങ് സുവും താവോ ഗ്രന്ഥം രചിച്ചിട്ടുണ്ട് 'വൂ വൈ' (Wu-wei) എന്നറിയപ്പെടുന്ന 'തേ'യുടെ പ്രായോഗിക ധർമത്തെക്കുറിച്ചു സൂചിപ്പിക്കുന്നത്, യുഗാന്തരങ്ങളായുള്ള വിജ്ഞാനത്തെയാണ് തേ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നതെന്നാണ്. ജീവിതചര്യയിൽ അവശ്യം വേണ്ട പരമതത്ത്വമായി സ്വീകരിച്ചിട്ടുള്ള 'വൂ വൈ'കൊണ്ട് വ്യവഹരിക്കുന്നത് ക്ളേശരഹിതം, സഹകരണ രഹിതം, പ്രയത്നരഹിതം എന്നിങ്ങനെയുള്ള നിഷ്ക്രിയത്വത്തെയാണ്. പ്രകൃതിയുടെ ദൈനംദിന കർമങ്ങളിൽ ഒരുതരത്തിലും തടസ്സപ്പെടുത്താതിരിക്കലാണ് അർഥമാക്കുന്നത്. വൂ വൈ-യെ സർഗാത്മക ശക്തിയായാണ് താവോയിസ്റ്റുകൾ പരിഗണിക്കുന്നത്. നിശ്ശബ്ദതയും എളിമയും ഏകാന്തതയും ആധ്യാത്മിക ജീവിതത്തിന്റെ ഉന്നതിക്കുള്ള മാർഗങ്ങളായും ഇവർ കരുതിപ്പോന്നു. ആന്തരിക ജ്ഞാനത്തേയും ഇച്ഛാശക്തിയേയും വെളിപ്പെടുത്തുന്ന ഒന്നാണ് വൂവൈ.
പ്രകടനങ്ങളിലും ഉദ്ദേശ്യങ്ങളിലും വിശ്വസിക്കാത്തവരാണ് താവോയിസ്റ്റുകൾ. നിഷ്ക്രിയത്വം അഥവാ ഒന്നും ചെയ്യാതിരിക്കലല്ല, പ്രകൃതിക്കൊത്ത് ജീവിക്കാനും സർവഭൂതങ്ങളോടും സമഭാവന കൈക്കൊള്ളാനുമാണ് താവോയിസം ആഹ്വാനം ചെയ്യുന്നത്. വിജ്ഞാനത്തിൽ നിന്നു പിന്തിരിഞ്ഞ് ആഗ്രഹങ്ങൾ പരിത്യജിച്ച് ഇഹപരങ്ങളുടെ ലക്ഷ്യമായ താവോ തേ-യെ യോഗികൾ ആശ്രയിക്കുന്നു.
Remove ads
കലങ്ങിയ വെള്ളം സ്വച്ഛമായിക്കിടന്നാൽ തെളിയുന്നതു പോലെ, അറിവുകൊണ്ടു മനസ്സിനെ മലീമസമാക്കാതിരുന്നാൽ മനസ്സ് പരിശുദ്ധമായിരിക്കുമെന്നാണ് താവോയിസ്റ്റുകളുടെ വിശ്വാസം. സാധാരണക്കാരുടെ ദൈനംദിനജീവിതത്തിൽ ഗണ്യമായ സ്വാധീനത ചെലുത്തിയിരുന്ന ഈ പ്രസ്ഥാനം നൂറ്റാണ്ടുകൾ കഴിഞ്ഞ് മതപരിവേഷം കൈക്കൊള്ളുകയും നാട്ടിലെ അന്ധവിശ്വാസങ്ങളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അധഃപതിക്കുകയും ചെയ്തു. 11-ാം ശ. ആയപ്പോൾ ഈ സിദ്ധാന്തം ആചാരജഡിലവും മന്ത്രവാദപ്രധാനവുമാവുകയും പുരോഹിതന്മാർ നിയന്ത്രിക്കുന്ന അന്ധമായ ഒരു മതവിശ്വാസമായി പരിണമിക്കുകയും ചെയ്തു. കൺഫ്യൂഷ്യനിസവും താവോയിസവും വ്യതിരിക്ത മതശാഖകളായി മാറുകയും വ്യത്യസ്ത പഥങ്ങളിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുകയും ചെയ്തു. ബുദ്ധമതം ചൈനയിൽ അതിവേഗം പ്രചരിക്കാൻ തുടങ്ങിയതോടെ താവോയിസം ബുദ്ധമതത്തിൽ വിലയം പ്രാപിച്ച് വിസ്മൃതിയിൽ ലയിച്ചു.
അവലംബം
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads