Anjing terapi

Anjing terapi ialah anjing yang dilatih untuk memberikan kasih sayang, ketenangan hati, dan sokongan kepada orang, kerap dalam tetapan seperti hospital, rumah persaraan, rumah penjagaan, sekolah, perpustakaan, hospis, atau kawasan bencana. Berbeza dengan anjing pembantu, yang dilatih untuk membantu pesakit spesifik dengan keperluan fizikal harian mereka, anjing terapi dilatih untuk berinteraksi dengan semua jenis orang, bukan hanya pengendalinya.

Anjing pengutip keemasan kerap digunakan sebagai anjing terapi kerana sikap tenang, pembawaan lemah lembut, dan keramahan terhadap orang asing.

Sejarah

Anjing telah digunakan sebagai sumber terapi oleh ramai profesional perubatan sepanjang beberapa abad terkini. Pada lewat tahun 1800-an, Florence Nightingale memerhatikan bahawa haiwan peliharaan kecil membantu mengurangkan keresahan dan memperbaik pemulihan pada kanak-kanak dan orang dewasa yang tinggal di institusi psikiatri.^[1] Sigmund Freud mula menggunakan anjing peliharaan sendiri untuk memperbaik komunikasi dengan pesakit psikiatri beliau pada tahun 1930-an.^[2][3] Yang lebih terkini, Elaine Smith mendirikan pertubuhan anjing terapi pertama pada tahun 1976 selepas memerhatikan kesan positif anjing terhadap pesakit hospital semasa tempoh kerja beliau sebagai jururawat berdaftar.^[4][5] Assistance Dogs International menyusul pada tahun 1986, dengan penggabungan beberapa buah pertubuhan.^[6]

Pada tahun 1919, Franklin K. Lane, iaitu Setiausaha Dalam Negeri Amerika Syarikat pada masa itu, mengusulkan penggunaan anjing dengan pesakit psikiatri di St. Elizabeths Hospital di Washington, D.C..^[7] Florence Nightingale turut menyumbangkan idea kepada bakal bidang terapi berbantu haiwan (AAT). Beliau mendapati bahawa pesakit berlainan usia di institusi psikiatri dilegakan daripada keresahan apabila dapat meluangkan masa dengan haiwan kecil.^[8] Freud percaya bahawa anjing dapat merasai paras ketegangan tertentu yang dirasai oleh pesakit beliau. Freud juga menggunakan anjing beliau untuk memperbaik komunikasi dengan pesakit beliau. Beliau berasa seolah-olah pesakit beliau lebih selesa bercakap dengan anjing beliau pada mulanya dan ini membuka pintu untuk mereka kemudiannya berasa lebih selesa bercakap dengan beliau.^[8] Boris Levinson, iaitu seorang ahli psikiatri kanak-kanak Amerika, ialah salah seorang yang terawal menulis tentang terapi haiwan, khususnya dengan anjing sebagai alat untuk mempermudah kerja dengan klien kanak-kanak. Dr. Levinson mendapati bahawa kehadiran anjing membantu klien pediatrik beliau dengan fokus positif, komunikasi, dan membolehkan permulaan terapi dan mengongsi maklumat ini dengan dunia perubatan pada tahun 1961. Kira-kira 10 tahun kemudian, ahli psikiatri Sam dan Elizabeth Corson di Hospital Psikiatri Universiti Negeri Ohio menggunakan dapatan Levinson untuk mengembangkan bentuk terapi ini kepada orang dewasa.^[9] Penggunaan terapi juga dapat diatributkan kepada Elaine Smith, iaitu seorang jururawat berdaftar.^[10][7] Semasa seorang kapelan dan anjing beliau melawat, Smith memerhatikan keselesaan yang kelihatannya dibawa oleh lawatan ini kepada pesakit. Pada tahun 1976, Smith memulakan program untuk melatih anjing untuk melawat institusi dan permintaan untuk anjing terapi terus tumbuh.

Seekor anjing gunung Bern dilatih sebagai anjing terapi

Menurut Brian Hare, iaitu pengarah Pusat Kognisi Anjing Universiti Duke, ikatan manusia–kanin dapat dijejak kembali beribu-ribu tahun dahulu. Hare menyatakan, "Anjing telah tertarik kepada manusia sejak manusia mula wujud di petempatan [...] sebahagian daripada hal yang menjadikan anjing istimewa ialah bahawa ia merupakan satu-satunya spesies yang pada umumnya tidak mempamerkan xenofobia, yang memaksudkan ketakutan kepada individu asing. Kami telah melakukan penyelidikan tentang ini dan hal yang kami dapati ialah bahawa bukan hanya kebanyakan anjing sama sekali tidak mempunyai xenofobia, [anjing] sebenarnya mempunyai xenofilia.^[11] Walaupun anjing tidak berfikir menurut bahasa, orang kerap berasa bahawa anjing adalah penyayang dan komunikatif. Ini membina perasaan keintiman, yang membawa orang kepada rasa selamat dan difahami. Ini dapat memanfaatkan manusia berduka, yang mungkin bimbang tentang percakapan dengan orang lain kerana takut disakiti atau dibohongi. Haiwan peliharaan ialah tambahan kepada terapi kerana ia membolehkan orang berasa selamat dan diterima.^[12]

Pensijilan

Supaya anjing menjadi calon bagus untuk menjadi anjing terapi dan menerima pensijilan, ia patut tenang dan sosial dengan orang asing. Ia juga patut dapat menyesuaikan diri terhadap bunyi bising dan pergerakan pantas.^[13] Terdapat langkah tertentu yang diperlukan supaya anjing diperakui oleh pertubuhan kebangsaan seperti Alliance of Therapy Dogs (ATD).^[14] ATD mensyaratkan agar anjing berusia sekurang-kurangnya satu tahun, agar pengendali telah mempunyai anjing berkenaan selama sekurang-kurangnya enam bulan, dan agar pengendali lulus dalam pemeriksaan latar belakang.^[14] Syarat kesihatan termasuk pemvaksinan terkini dan pemeriksaan tinja negatif dalam tempoh setahun lalu.^[14] Proses pensijilan ATD bermula dengan pentaksiran pengendalian, iaitu bilamana penilai memerhatikan perangai anjing, kepatuhan anjing, dan keupayaan pengendali untuk mengekalkan kawalan.^[14] Jika pasukan lulus, mereka mesti menyelesaikan tiga lawatan terselia di prasarana seperti hospital atau rumah penjagaan sebelum menyerahkan kertas kerja untuk kelulusan akhir.^[14] Untuk kekal aktif, anggota ATD dijangkakan meneruskan lawatan dengan nalar dan pengujian semula mungkin diperlukan jika pasukan kurang melakukan lawatan selama beberapa bulan.^[14] Syarat tepat pengujian/pensijilan berbeza berdasarkan keperluan pertubuhan berlainan. Sesetengah pertubuhan menawarkan kelas seperti "pengalisan daripada gangguan", yang memperkuat keupayaan anjing untuk bertumpu dan pelatihan terapi untuk membantu mempersiapkan anjing dan pemilik anjing untuk lawatan terapi.^[13]

Walaupun anjing terapi tidak terbatas kepada saiz atau baka tertentu, baka lazim yang digunakan dalam penerapan dan penyelidikan anjing terapi termasuk anjing pengutip keemasan dan anjing pengutip Labrador.^[15][16][17] Cavalier King Charles spaniel dan coton de Tuléar^[18] dianggap sebagai anjing terapi semula jadi kerana dibiakbakakan untuk menjadi anjing pendamping. Oleh itu, ia suka bertemu dengan orang baharu termasuk kanak-kanak, sangat lemah lembut, dan tidak sabar-sabar untuk duduk di atas pangkuan seseorang sepanjang jangka masa lama dan bersaiz cukup kecil untuk berbuat demikian.^[19][20]

Anjing terapi menawarkan banyak faedah kepada orang dan pesakit. Sebagai contoh, anjing terapi membantu pesakit dalam menyertai kegiatan fizikal. Ia juga membantu menggalakkan mereka untuk mempunyai matlamat kognitif, matlamat sosial, dan matlamat komunikasi.^[10]

Pengelasan

Anjing terapi biasanya bukan anjing pembantu atau anjing khidmat, tetapi dapat menjadi salah satu atau kedua-duanya dengan sesetengah pertubuhan.

Banyak pertubuhan menyediakan penilaian dan pendaftaran untuk anjing terapi. Ujian tipikal mungkin memastikan bahawa anjing dapat mengendalikan bunyi bising atau bunyi pelik tiba-tiba; dapat berjalan di atas pelbagai permukaan yang tidak dikenali dengan selesa; tidak takut kepada orang dengan tongkat, kerusi roda, atau gaya jalan atau pergerakan luar biasa; bergaul dengan baik dengan kanak-kanak dan orang tua; dan seterusnya. Institusi mungkin mengundang, membatasi, atau melarang anjing terapi daripada mendapatkan akses. Jika berkeizinan, banyak institusi mempunyai syarat untuk anjing terapi. Therapy Dogs International (TDI) yang berpangkalan di Amerika Syarikat melarang penggunaan anjing khidmat dalam program anjing terapi mereka.^[21][22] Anjing khidmat melaksanakan tugas untuk orang kurang upaya dan mempunyai hak undang-undang untuk mengiringi pemiliknya di kebanyakan kawasan.^[22]

Di Kanada, St. John Ambulance menyediakan pensijilan anjing terapi. Di United Kingdom, Pets As Therapy (PAT) menyediakan anjing dan kucing yang melawat ke premis yang di sana haiwan peliharaan tidak tersedia. Juga di United Kingdom, Therapy Dogs Nationwide (TDN) dan Canine Concern CIO menyediakan anjing pelawat ke premis.

Jenis

Anjing terapi pakar telah diterangkan dalam pelbagai cara:

• Anjing lawatan terapi:^[23] Anjing ini biasanya merupakan haiwan peliharaan isi rumah; pemilik kepada anjing ini membawa haiwan peliharaan mereka ke hospital, ke rumah penjagaan, atau ke prasarana rehabilitasi untuk melawat pesakit. Anjing ini digunakan untuk memperbaik kesihatan mental pesakit melalui sosialisasi dan galakan.
• Anjing terapi berbantu haiwan (AAT):^[23] anjing yang tergolong dalam kategori ini mempunyai kewajipan memberikan bantuan kepada pesakit untuk mencapai matlamat tertentu ke arah pemulihan mereka. Ia bekerja untuk membantu pesakit memperoleh kemahiran seperti kemahiran motor, penggunaan anggota badan, dan koordinasi tangan–mata. Ia melakukan ini dengan menjalankan pesakit melalui kegiatan dan permainan tertentu untuk membantu mereka mengamalkan kemahiran ini. Anjing ini biasanya berpangkalan di prasarana pemulihan.
• Anjing terapi prasarana:^[23] anjing ini biasanya bekerja di rumah penjagaan bersama-sama dengan pengendalinya. Ia tinggal di prasarana itu dan membantu pesakit dengan penyakit Alzheimer dan penyakit kognitif dan penyakit mental lain.
• Anjing terapi duka (juga dikenali sebagai anjing sokongan emosi, anjing pendamping, atau anjing penenang):^[24] anjing ini membantu orang dalam mengatasi duka, yang telah membawa kepada kebangkitan terkini dari segi penggunaan anjing terapi; walaupun teori terapi berbantu haiwan telah wujud sejak Perang Dunia Kedua.^[25] Anjing terapi duka terdapat di lokasi seperti rumah pengebumian, hospital, rumah penjagaan, sekolah, dan hospis^[25] dan mungkin memberikan sokongan dalam situasi seperti perkhidmatan pengebumian, sesi kaunseling, dan bantuan bencana. Baka popular yang digunakan sebagai anjing terapi termasuk anjing air Portugis, anjing gunung Bern, anjing Santo Bernard, dan anjing pengutip keemasan. Berbeza dengan anjing khidmat yang membantu orang kurang upaya dengan tugas fizikal, anjing penenang tidak dilatih dalam tugas berkemahiran, tetapi berfungsi sebagai teman tetap dengan rasa mendalam untuk seseorang yang berduka.^[26] Ia dapat menyediakan cara untuk orang yang mengalami distres untuk mencari suaka.^[27]

Status undang-undang

Amerika Syarikat

Di Amerika Syarikat, anjing terapi ditakrifkan tetapi tidak diliputi atau dilindungi di bawah Akta Perumahan Persekutuan atau Akta Orang Kurang Upaya Amerika. Menurut Akta Orang Kurang Upaya Amerika, hanya anjing yang "secara individu dilatih untuk melakukan kerja atau melaksanakan tugas untuk manfaat bagi seseorang individu kurang upaya" mempunyai perlindungan undang-undang sebagai haiwan khidmat.^[28][29] Anjing terapi tidak mempunyai hak akses awam kecuali ke tempat spesifik untuk lawatan dan kerja.^{[penjelasan diperlukan]} Biasanya anjing diberi hak oleh prasarana individu sahaja. Anjing terapi tertakluk kepada beberapa ujian untuk memastikan bahawa ia sesuai untuk pekerjaan itu. Ujian ini meneliti keupayaannya untuk menangkis gangguan, paras keselesaan di sekeliling pelbagai orang dengan banyak kelainan upaya, dan jika ia mampu berjalan dengan selesa melalui pelbagai rupa bumi.

Walaupun sesetengah negeri mentakrifkan haiwan terapi dan haiwan sokongan emosi, ia tidak dilindungi oleh undang-undang persekutuan^[28] dan, oleh itu, boleh dilarang daripada perniagaan, restoran, dan banyak lokasi lain.^[30]

Faedah

Psikologi

Terapi berbantu haiwan (animal-assisted therapy, AAT) telah dilaporkan memperbaik banyak keadaan psikologi seperti keresahan, kemurungan, kemahiran sosial, dan semata-mata memperbaik mood pesakit.^{[31][32][3][33]}

Faedah psikologi tambahan daripada program anjing terapi dalam tetapan pendidikan termasuk penyediaan ketenangan hati, pendampingan, pengalihan untuk fikiran atau situasi yang tidak menyenangkan, dan penurunan penolakan terhadap perkembangan perhubungan dalam proses terapi.^[34]Templat:Medical citation needed

Sebilangan besar kajian menunjukkan bahawa haiwan dapat menawarkan kelegaan dan ketenangan kepada pelbagai peringkat umur orang rentan dengan pelbagai isu emosi berlainan.^[35] Ross DeJohn Jr. dari DeJohn Funeral Homes di Ohio berkata bahawa Magic, iaitu seekor anjing air Portugis, "membuat orang tersenyum walaupun apabila mereka tidak mahu" (dipetik dalam Sinatra-Ayers). Amy Sather, iaitu penolong pengetua Rincon Valley, membawa anjing pengutip keemasan beliau yang berusia 2 tahun ke sekolah untuk membantu dalam terapi kanak-kanak. Sather berkata, "Saya mempunyai anak yang ibu bapanya sedang melalui perceraian dan mereka sedemikian murung kerananya. Saya mempunyai anak yang benar-benar memeluk dan menangis ke dalam bulunya" (dipetik dalam Warren). Pengetua Brad Cosorelli mendakwa bahawa pelajar akan berkerumun kepada anjing itu pada masa distres dan bukan pula kepada kaunselor.^[36] Kanak-kanak didapati semasa sebuah kajian mendapatkan daripada haiwan peliharaan mereka (dalam kebanyakan kes, anjing) ketenangan hati lebih besar dalam perkongsian rahsia atau situasi menakutkan berbanding dengan yang didapatkan daripada orang dewasa dalam keluarga itu.^[37] Dalam sesetengah kes, pengalaman kehidupan telah menyebabkan orang percaya bahawa mereka akan disakiti oleh orang yang paling rapat dengan mereka; haiwan dapat memberikan sokongan emosi tanpa penghakiman dan tanpa batas. Ini adalah benar untuk kedua-dua kanak-kanak dan orang dewasa. Dalam tinjauan yang dilakukan oleh Persatuan Hospital Haiwan Amerika, ramai antara mereka yang bergerak balas menyatakan bahawa mereka bergantung secara emosi pada haiwan peliharaan mereka. Ahli terapi percaya bahawa mereka dapat menggunakan keterikatan klien dengan haiwan atas sebab terapi (Urichuk). Kehadiran anjing dalam sesi terapi telah menunjukkan penambahbaikan dari segi harapan pesakit, serta kesudian mereka untuk berkongsi pada peringkat lebih mendalam.^[38] Pembelaian haiwan juga dapat menyelesakan pesakit, sementara ahli terapi mesti mengekalkan keadaan profesional dan, dengan itu, tidak dapat memberikan sokongan fizikal. Ini mewujudkan penghubung unik untuk komunikasi pesakit–ahli terapi (Urichuk).

Faedah psikologi dalam persekitaran sekolah

Anjing terapi baka grehaun di sebuah sekolah dasar di North Port, Florida

Universiti Connecticut menggunakan anjing terapi dalam program mereka, iaitu Paws to Relax, yang tersedia semasa minggu peperiksaan akhir untuk membantu mahasiswa menangani peningkatan keresahan. Sekolah itu menggunakannya dalam situasi penuh stres lain, termasuk bunuh diri dan kemalangan kereta maut.^[39] Sejak tahun 2011, Sekolah Perundangan Yale telah menggunakan anjing terapi untuk membantu mahasiswa yang mengalami stres.^[40] Sesetengah kolej dan universiti di Amerika Syarikat membawa anjing terapi ke kampus untuk membantu pelajar menghilangkan stres. Acara kampus ini kerap dirujuk sebagai "Therapy Fluffies", iaitu istilah yang dicipta oleh Torrey Trust, pengasas asal acara menghilangkan stres dengan anjing terapi di Universiti California San Diego.^[41] Pada tahun 2009, Sharon Franks mengongsi idea untuk membawa anjing terapi ke kampus dengan Pejabat Kesejahteraan Mahasiswa Universiti California San Diego.^[42]

Sejak musim luruh tahun 2010, "Therapy Fluffies" telah melawat kampus Universiti California Davis, kampus Universiti California Santa Cruz, dan kampus Universiti California Riverside semasa minggu sebelum peperiksaan pertengahan dan peperiksaan akhir.^[43][44] Acara-acara ini memberi mahasiswa dan kakitangan kesempatan untuk membelai anjing dan berehat dengan anjing berperakuan terapi.^[45] Pihak universiti juga bekerjasama dengan Inland Empire Pet Partners, iaitu sebuah perkhidmatan persatuan perikemanusiaan untuk membawa anjing beperakuan terapi ke Spa Harian Kesihatan Mental kampus, yang diadakan setiap suku tahun.^[46][47]

Pada tahun 2014, Universiti Concordia Wisconsin menjadi universiti pertama di Amerika Syarikat yang mengadopsi anjing terapi sepenuh masa di kampusnya di Mequon, Wisconsin. Anjing pengutip keemasan itu, iaitu Zoey, ialah seekor anjing penenang Charities K-9 gereja Lutheran, yang dilatih untuk berinteraksi dengan orang di gereja, di sekolah, di rumah penjagaan, di hospital, dalam acara, dan dalam situasi respons bencana.^[48] Concordia kemudiannya membeli anjing penenang kedua, bernama Sage.^[49]

Situasi penyebab stres

Anjing terapi digunakan untuk menawarkan ketenangan hati kepada fakulti, kakitangan, dan mahasiswa selepas penembakan Virginia Tech 2007 di Blacksburg, Virginia, apabila 32 orang terkorban.^[40] Pada 14 Disember 2012, anjing terapi dibawa ke Sekolah Dasar Sandy Hook di Newtown, Connecticut, ikutan kejadian tembakan dan kematian 26 orang, untuk memberikan ketenangan hati kepada kanak-kanak dan ibu bapa.

Sistem mahkamah di Kaunti King, Washington, menggunakan anjing penenang dengan mangsa jenayah, khususnya kanak-kanak bawah umur yang mengalami trauma.^[50]

Di Uganda, The Comfort Dog Project menggandingkan anjing dengan mereka yang mengalami trauma akibat peperangan. Peserta mempelajari cara untuk menjaga dan melatih haiwan sambil anjing membantu dengan keyakinan, membantu dengan kemurungan, dan membantu dengan pemulihan daripada kecelaruan stres pascatrauma.^[51]

Kognisi

Program seperti program Reading Education Assistance Dogs (R.E.A.D.) menggalakkan celik huruf dan kemahiran komunikasi. Amalan ini menggunakan anjing terapi untuk menggalakkan kanak-kanak supaya membaca dengan lantang dengan memberi mereka pendengar yang tidak menghakimi.^{[52][53][54][55][56][57]} Telah ada pembuktian bahawa prestasi akademik dan semangat kanak-kanak untuk membaca telah meningkat dengan kehadiran anjing terapi bersama dengan mereka, terutamanya pada kanak-kanak berpendidikan khas.^[58] Matlamat program pembacaan berbantu anjing termasuk peningkatan kelancaran pembacaan, peningkatan motivasi untuk membaca, penyediaan galakan kepada pembaca enggan, dan menjadikan bacaan menyeronokkan.^[59]

Faedah kognitif ini dapat dilihat di perpustakaan serta di sekolah.^[60] Di peringkat antarabangsa, terdapat program yang menggunakan anjing terapi dalam persekitaran pendidikan seperti di Jerman,^[61] di Argentina,^[62] di Finland (Lukukoira Sylvi dari Kuopio, Finland, ialah haiwan pertama yang dicalonkan untuk Warga Tahun Ini),^[63] dan di Croatia,^[64] sebagai contoh.

Sebuah rencana yang diterbitkan oleh American Journal of Alzheimer's Disease & Other Dementias melaporkan bahawa, semasa lawatan dengan anjing, penghuni dengan demensia dapat terlibat dalam kegiatan khas dan lebih berkata-kata berbanding dengan yang biasa.^[3] Penyelidik telah mengenal pasti faedah kognitif lanjut daripada anjing terapi, yang termasuk peningkatan rangsangan mental dan bantuan dalam pengingatan kenangan dan urutan peristiwa.^[34]

Fizikal

Interaksi dengan anjing terapi memperbaik kesihatan kardiovaskular dan, sebagai hasil, pesakit mungkin memerlukan kurang ubat-ubatan. Lawatan haiwan peliharaan peribadi dan campur tangan berbantu haiwan dapat memberikan manfaat kepada kesakitan, tekanan darah, stres, kemurungan, dan keresahan, serta peningkatan mobiliti dan sosialisasi dengan kakitangan dan keluarga.^[65] Selanjutnya, pembelaian haiwan menggalakkan pengeluaran hormon yang dapat meningkatkan mood, khususnya serotonin, prolaktin, dan oksitosin.^[34] Pesakit yang menerima terapi pekerjaan telah memperbaik kemahiran motor halus mereka dengan mendandan anjing terapi.^[66] Kajian telah mendapati penurunan paras kortisol pada kanak-kanak dengan gaya keterikatan tidak terjamin, kanak-kanak dengan kecelaruan spektrum autisme, pesakit hospital dengan kegagalan jantung, dan golongan profesional penjagaan kesihatan, selepas persentuhan fizikal dengan anjing.^[67]

Pergaulan

Anjing terapi menggalakkan harga diri lebih tinggi pada pelajar dan menggalakkan interaksi positif dengan rakan sebaya dan guru.^[40] Selain itu, kanak-kanak dengan autisme menunjukkan peningkatan kebolehan lisan dan interaksi sosial semasa sesi terapi apabila haiwan hadir berbanding dengan sesi terapi tradisional tanpanya.^[34]

Kebimbangan

Terdapat sesetengah kebimbangan tentang penggunaan anjing terapi dengan kanak-kanak dan orang dewasa di pelbagai prasarana awam. Sesetengahnya termasuk kebersihan, alahan, jangkaan silang budaya, keselamatan peserta, kebajikan haiwan, dan kekurangan pelatihan tekal atau proses dan liabiliti pensijilan.^[68] Campur tangan berbantu haiwan (animal-assisted intervention, AAI) dan kegiatan berbantu haiwan (animal-assisted activity, AAA) dipermudah oleh pasukan manusia/anjing dengan latihan anjing terapi berlanjutan dan telah memperoleh penilaian tingkah laku dan kesihatan. Kedua-dua ini mengikut garis panduan untuk kebersihan (mandi dan pemberusan anjing sebelum sesi, pemastian pemvaksinan terkini, pengeratan kuku, pencucian tangan manusia sebelum lawatan dan selepas lawatan) untuk mengurangkan kebanyakan kebimbangan kebersihan.^[69] Di semua lokasi ini, pelanggan, pelajar, atau pesakit kerap dikehendaki menggalas tanggungjawab terhadap interaksi mereka dengan anjing dalam bentuk pelepasan liabiliti atau borang keizinan ibu bapa. Pertimbangan awal tentang tanggungjawab pengendali dan institusi atau pertubuhan termasuk insurans dan pemeriksaan latar belakang untuk menangani liabiliti.^[70] Tuntutan insurans terhadap pasukan anjing terlatih adalah jarang, namun, kos dapat menjadi tinggi jika insurans pakar tidak ada.^[71] Memandangkan interaksi anjing terapi ialah kegiatan pilihan, mereka yang dengan alahan, mereka yang mengalami keresahan apabila berdekatan dengan anjing, atau mereka yang pada umumnya menentang program tidak perlu ikut serta.

Walaupun tiada piawaian seluruh negara untuk pensijilan atau pendaftaran haiwan sokongan emosi, banyak agensi dalam talian mendakwa "mendaftarkan" haiwan sebagai haiwan sokongan emosi dengan bayaran.^[72] Kelayakan adalah tidak ketat yang mungkin membangkitkan kebimbangan. Terdapat banyak insiden tidak terkira tentang orang yang menyalahgunakan batasan mengelirukan, memandangkan terdapat peristilahan yang kadang-kadang bertindihan dan kemunculan terkini bagi anjing khidmat dan haiwan sokongan emosi. Untuk memerangi isu tipu daya, banyak negeri menggubal peraturan baharu, yang majoritinya berpusat pada haiwan khidmat.^[72] Sesetengah negeri mempunyai undang-undang lebih spesifik yang bertumpu pada situasi tepat, sementara undang-undang negeri lain adalah lebih umum.

Lihat juga

• Haiwan khidmat
  • Anjing khidmat
  • Kucing terapi
• Penangguhan afek
• Sekolah anjing
• Terapi berbantu haiwan