Sahil

Sahil ialah zon biogeografi yang terletak di antara Gurun Sahara di bahagian utara dan kawasan biologi Sudan yang lebih subur di selatan dalam benua Afrika;^[1] negara-negara yang termasuk dalam rantau ini adalah Senegal, Mauritania, Mali, Burkina Faso, Niger, Nigeria, Chad, Sudan, Ethiopia, Eritrea, Djibouti, dan Somalia.^[2]

Kawasan rantau Sahil dalam peta benua Afrika.

Dua ekor lembu duduk dalam kawasan berumput di Senegal.

Nama kawasan ini datang daripada perkataan سَاحِل‎ saḥil dalam bahasa Arab yang bermaksud "daratan",^[3] "pesisir" atau "perbatasan".

Istilah

Istilah ini pertama kali digunakan sebagai istilah fitogeografi, merujuk kepada pita tanah antara 75 - 450 isohyet (pita hujan). Berikut peneliti telah merujuknya pada jajaran isohyet luas dalam menentukan kedudukan Sahel. Istilah ini juga merujuk kepada negara-negara di Afrika Barat.

Geografi

Rantau Sahil membentang dari Lautan Atlantik ke Tanduk Afrika, ia mempunyai padang-padang rumput separa kering yang berubah menjadi savana menumbuhkan pokok-pokok berduri.^{[perlu rujukan]} Bahagian utaranya terdiri daripada banyak penara manakala bahagian selatannya mempunyai banyak lembah bertanah liat yang kering dan mudah terhakis; tanah yang semakin ke selatan berdekatan garis selari utara ke-6 beriklim tropika dan lebih kaya nutrien-nutrien fosforus dan nitrogen. Rantau ini mempunyai banyak tanah lembap dan tasik-tasik sebagai sumber air.^[4]

Jumlah hujan yang turun di kawasan sekitar garis selari utara ke-17 (17°0′U 0°0′T) disukat sebanyak 200 milimeter setahun manakala hujan yang turun di kawasan sekitar garis selari utara ke-15 (15°0′U 0°0′T) yang lebih selatan disukat terkumpul sebanyak 450 hingga 500 mm setahun.^[5]

Dalam peta sejarah Afrika, daerah ini telah menjadi tempat berdirinya beberapa kerajaan lanjutan yang mendapatkan keuntungan dari perdagangan melintasi gurun.

Lingkungan

Sekitar 12,500 tahun yang lalu, Sahel merupakan sebahagian dari Gurun Sahara, dan ditutupi bukit berpasir yang telah membentuk bentang darat yang kini kita lihat. Sahel menerima 150-500 mm (6-20 in) curahan hujan setiap tahun, terutama pada musim monsun. Curahan hujan dicirikan dengan perubahan tahun ke tahun dan dasawarsa ke dasawarsa. Dua faktor terbesar yang menentukan produktiviti tanah di Sahel ialah air dan bahan gizi mikro, kebanyakan nitrogen dan fosfat.

Ada kaitan rapat antara curahan hujan di Sahel dan aktiviti siklon tropika hebat di lautan Atlantik.

Transmanusia

Secara adat, kebanyakan penduduk Sahel telah menjadi semi-nomaden, bertani dan menternak dalam sistem transmanusia, yang kemungkinan merupakan cara yang paling menopang pemanfaatan Sahel. Perbezaan antara utara yang kering dengan permukaan lebih tinggi dari bahan gizi tanah dan selatan yang basah dimanfaatkan agar penggembalaan bahan makanan berkualitas tinggi di utara selama musim hujan, dan perjalanan beberapa ratus km ke selatan, menggembalakan berlebihan, namun sedikit bahan makanan bergizi selama masa kering.

Kemarau

Berlaku kemarau utama di Sahel pada 1914, disebabkan hujan tahunan di bawah rata-rata yang menyebabkan kelaparan pada skala besar. Sekitar 1960-an perkembangan curah hujan lebat di sana, menjadikan daerah yang lebih kering di utara dapat diterokai. Berlaku tekanan, disokong oleh pemerintah, untuk menggalak orang berpindah ke utara, dan pada masa kemarau panjang antara 1968-1974, penternakan dengan cepat tidak mampu disokong, and penggundulan tanah lapang pada skala besar menyusul. Seperti fenomena kemarau 1914, ini menimbulkan kelaparan skala besar, namun pada ketika ini dibantu oleh bantuan antarabangsa. Malapetaka ini menimbulkan penubuhan Dana Antarabangsa untuk Pengembangan Pertanian.