Stark Verb

Een stark Verb (afkört stV) is in den germaanschen Spraken een Verb, dat de Präteritumsformen mit Afluud, also enen Wessel vun de Stammvokaal, billt. Se staat den swacken Verben gegenöver, de dat Präteritum mit enen Dentaalsuffix markeert.

Op Plattdüütsch sünd Verben, so as singen (pres ik sing(e), prt ik sang/sung/süng, ptcp sungen) oder drieven (pres ik driev(e), prt ik dreev, ptcp dreven/dräven), Bispelen för starke Verben, de swacken Verben so as maken ( (pres ik maak/make, prt ik maak-(e)-(de), ptcp maakt/maket) gegenöverstaat. Nich alle Verben mit Vokaalwessel sünd starke Verben. Een Deel sünd unregelmatige swacke Verben so as bringen (brach(te)/broch(te)/bröch(te), bracht/brocht). De Ünnerscheed liggt in de Spraakhistorie un de Afkumst vun de Verben: Starke Verben gaat op den Afluud in de indoeuropääsche Oorspraak torügg, swacke Verben sünd in dat Oorgermaansche nee opkamen.

De Begrepen stark un swack gaat op Jacob Grimm torügg, de op Hoogdüütsch vun starkenu n schwachen Verben snackt het.