Sterkobilin

Sterkobilin (faken ok Stercobilin ut dat Engelsche övernahmen) höört vun wegen sien Molekülstruktur to de Tetrapyrrolen un is en Afboprodukt vun’t Hämoglobin^[1]. Sterkobilin kummt dör Derivatiseeren vun Bilirubin tostannen un is verantwoortlich för de brune Farv vun de Schiet bi Minschen^[2]. De Verbinnen weer 1932 toeerst ut Fäkalien isoleert^[1].

Strukturformel
Allgemeen
Naam	Sterkobilin
Annere Naams	Stercobilin
Summenformel	C33H46N4O6
CAS-Tall	34217-90-8
Kortbeschrieven	Weert fehlt
Egenschoppen
Molar Masse	594,74 g·mol−1
Phaas	Weert fehlt
Dicht	Weert fehlt
Smöltpunkt	Weert fehlt
Kaakpunkt	Weert fehlt
Sekerheitshenwiesen
Gefahrstoffkennteken
Gefahrenteken unbekannt nadrägen
R- un S-Sätz	R: Weert fehlt
	S: Weert fehlt
Wietere Sekerheitshenwiesen
MAK	Weert fehlt
Sowiet mööglich un tyypsch, warrt dat SI-Eenheitensystem bruukt. Wenn nich anners anmarkt, gellt de angeven Daten bi Standardbedingen.

Stoffwessel

Sterkobilin is dat Produkt vun’n Verfall vun’t Häm in de Erythrozyten^[1]. Wenn de roden Bloodkörpers öller warrt, warrt se vun de Makrophagen opsplitt in Biliverdin, dat gau in free Bilirubin ümsett warrt^[2]. Bilirubin binnt sik fast an Proteinen in’t Bloodplasma (sünners an’t Albumin) un warrt in de Lebber transporteert, woneem dat mit een oder twee Glukuronsüür-Resten to Bilirubinglukuronid konjugeert un as Gall in’n Dünndarm afgeven warrt^[3]. In’n Darm warrt’n Deel vun’t Bilirubinglukoronid dör bakterielle Enzymen in Bilirubin torüchbillt, wat wieter in Urobilinogen, dat ahn Klöör is, ümwannelt warrt^[2]. Dat Urobilinogen oder ok Urobilin warrt över’n Urin utscheedt, man dat Urobilinogen, dat in’n Grimmdarm blifft, warrt in Sterkobilinogen ümwannelt un opletzt to Sterkobilin oxideert un denn bi’n Stohlgang ut’n Lief utscheedt.

Bedüden bi Krankheiten

Bi en Ikterus (Geelsucht) kummt dat Bilirubin nich in’n Dünndarm an, so dat ok keen Urobilinogen produzeert warrt. Dat heet, dat ok keen Sterkobilin tostannen kummt. Dat Fehlen vun’t Sterkobilin un annere Gallen-Pigmenten föhrt dorto, dat de Schiet de Klöör vun Eer oder Toon annimmt.

Bi en Ünnersöken vun Kinner, de an Gallensteen lieden deen is faststellt worrn, dat en gröttere Mengde Sterkobilin as bruun Pigment in de brunen Gallstenen to finnen weer. Dorut is afleidt worrn, dat brune Gallenstenen bi Kinner tostannen kamen künnt, de en bakterielle Infekschoon vun de Gallenweeg hebbt^[4].

En Ünnersöken vun 1996 düüt dorop hen, dat Sterkobilin un annere pyrrolische Pigmenten as ü. a. Urobilin, Biliverdin, Dimethylester mööglicherwies as en ne’e Klass vun HIV-1-Protease-Inhibitors wirken doot, wenn se in siete mikromolare Mengden geven warrt. Wo goot de Wirken is, mutt aver noch in wietere Forschen utklamüstert warrn^[5].