Airbus A220
regionaal vliegtuigtype Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
regionaal vliegtuigtype Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Airbus A220 is een familie van verkeersvliegtuigen van de firma Airbus. De A220 is een narrow-body, tweemotorig toestel voor de middellange afstand. Het toestel is in 2016 op de markt gebracht. In juni 2016 waren al meer dan 370 stuks besteld. Het toestel is als Bombardier C-serie ontwikkeld door de Canadese fabrikant Bombardier, maar deze heeft de productielijn en alle activiteiten in dit segment kort na de oplevering verkocht aan Airbus.
| Airbus A220 | ||||
|---|---|---|---|---|
.jpg) | ||||
| Fabrikant | Airbus (daarvoor Bombardier) | |||
| Type(n) | Airbus A220-100 / Airbus A220-300 | |||
| Stoelen voor passagiers | 125 / 160 | |||
| Vleugeloppervlak | 112.3 m² | |||
| Max. startgewicht | 59.000 kg / 65.000 kg | |||
| Motoren | 2 Pratt & Whitney PW1500G | |||
| Kruissnelheid | 828 km/h | |||
| Max. reikwijdte | 5.463 km | |||
| Eerste vlucht | 16 september 2013 | |||
| Status | In productie | |||
| Voornaamste gebruikers | Swiss International airBaltic | |||
| Aantal gebouwd | 195 (op 31 januari 2022) | |||
| Stukprijs | $71,8 miljoen / $82 miljoen[1] | |||
| ||||
Sinds 2017 was de verkoop van de C-serie in handen van Airbus, in juli 2018 is de naam veranderd in Airbus A220[2][3]
In februari 2020 verkocht Bombardier zijn aandeel in het A220-programma voor 591 miljoen dollar aan Airbus[4], en verliet daarmee volledig de commerciële luchtvaartindustrie.
Bombardier had in de jaren negentig al plannen voor een groter toestel dan haar Canadair Regional Jet (CRJ). Het bedrijf overwoog Fokker te kopen om zo de beschikking te krijgen over de Fokker 100, maar dit plan werd begin 1996 afgeblazen. Een volgend plan, de ontwikkeling van de Bombardier Regional Jet eXpansion (BRJX), werd ook geannuleerd ten faveure van de nieuwe CRJ-900. Inmiddels bracht concurrent Embraer in 2002 de Embraer 170 op de markt (70-86 passagiers), en in 2004 de Embraer 190 (94-118 passagiers). Bombardier had geen product om deze toestellen serieus te beconcurreren.
In juli 2004 werd de C-serie aangekondigd met een beoogde capaciteit van 110 tot 130 passagiers. De eerste leveringen waren aanvankelijk gepland voor 2013. Het model moest niet alleen de strijd aan gaan met de Embraer 170 en 190, maar moest ook het marktsegment van de kleinste verkeersvliegtuigen van Boeing en Airbus betreden. Belangrijke concurrenten van de C-serie waren daarom de Airbus A319neo, Boeing 737 MAX 7, Irkut MC-21-200 en de Embraer 190/195 E2.
Bombardier besloot twee modellen te ontwikkelen: de CS100 met 110 zitplaatsen en de CS300 met 135 zitplaatsen in normale configuratie. De CS100 staat in officiële certificaten te boek als de Bombardier BD-500-1A10, de CS300 als Bombardier BD-500-1A11.[5] In eerste instantie zou van beide modellen een gewone en een extended range (ER)-versie komen, maar die laatste is in 2012 geannuleerd.
Op 31 januari 2006 kondigde Bombardier aan de ontwikkeling van de C-serie stil te leggen vanwege een gebrek aan bestellingen. Een jaar later werd de ontwikkeling hervat en in juli 2008 begon de officiële verkoop van het toestel. Op 16 september 2013 maakte een CS100 de eerste testvlucht vanaf Mirabel in Montreal, Québec, Canada.[6] Tot en met 1 mei 2014 was 280 uur aan testvluchten gemaakt met de C-serie, terwijl er 2400 uur vereist is voordat het toestel in dienst genomen mag worden.[7] Begin februari 2015 waren 900 vlieguren gemaakt met vijf CS100-toestellen. Op 27 februari 2015 voltooide de CS300 haar eerste vlucht.[8]
Vanwege vertragingen tijdens de testfase werd de levering van de CS100 uitgesteld tot de tweede helft van 2015.[9] De eerste CS300 moest zes maanden later volgen. Bombardier schatte de totale ontwikkelingskosten van de C-serie op 4,4 miljard dollar.[7]
Door de aanhoudende onzekerheid rond de C-serie werd in oktober 2017 bekendgemaakt dat Airbus een meerderheidsbelang van 50,01% nam in het C-serie-programma. Bombardier behield een aandeel van 31 procent en hield ook de productie van de toestellen in Canada. De marketing en verkoop van de toestellen ging onder de vlag van Airbus. De introductie van de C-serie in het gamma van Airbus betekende het einde van de Airbus A319. De C-serie was een toevoeging op de A320-familie van Airbus.[10]
Op 10 juli 2018 maakte Airbus bekend dat de C-serie voortaan Airbus A220 zou gaan heten.[11]
In januari 2019 werd bekend dat Airbus keek naar een verder verlengde versie van de A220, die de A220-500 zou kunnen gaan heten.[bron?] Airbus zelf bevestigde dit nog niet officieel, daar het in deze fase nog slechts een studie was. Begin 2020 gaf Air France aan geïnteresseerd te zijn, mocht Airbus deze variant ontwikkelen.[12]
| Jaar | CS100 | CS300 | Totaal |
|---|---|---|---|
| 2008 | 0 | 0 | 0 |
| 2009 | 33 | 17 | 50 |
| 2010 | 0 | 40 | 40 |
| 2011 | 28 | 15 | 43 |
| 2012 | 5 | 10 | 15 |
| 2013 | 0 | 34 | 34 |
| 2014 | 0 | 61 | 61 |
| 2015 | 0 | 0 | 0 |
| 2016 | 22 | 95 | 117 |
| 2017 | 0 | 12 | 12 |
| 2018 | 0 | 165 | 165 |
| 2019 | 7 | 56 | 63 |
| 2020 | 0 | 58 | 58 |
| Totaal | 95 | 563 | 658 |
Orders (exclusief opties) per 31 maart 2020.[13] Eventuele annuleringen zijn verrekend in het desbetreffende jaar.
| Variant | A220-100 | A220-300 |
|---|---|---|
| Cockpitbemanning | 2 | |
| Passagiers | 100–120 (max 135) | 120–150 (max 160) |
| Stoelafstand | 71–91 cm in Economy/Business | |
| Stoelbreedte | 47 tot 53 cm | |
| Stoelconfiguratie | Economy 3/2 - Business 2/2 | |
| Cargo volume
Laadruim vooraan |
31,21 m3
13,40 m3 |
40,54 m3
17,75 m3 |
| Lengte | 35 m | 38,71 m |
| Vleugel | 35,1 m spanwijdte 112,3 m2 oppervlakte (10,97 AR) | |
| Hoogte | 11,5 m | |
| Rompdiameter | 3,5 m | |
| Cabine | 3,28 m breed, 2,13 m hoog | |
| Cabinelengte | 23,7 m | 27,5 m |
| Operationeel leeggewicht (OEW) | 35,22 t | 37,08 t |
| Maxium startgewicht (MTOW) | 63,05 t | 70,90 t |
| Maxium landingsgewicht (MLW) | 52,39 t | 58,74 t |
| Maximaal laadvermogen | 15,1 t | 18,7 t |
| Brandstofcapaciteit | 21 918 liter | |
| Actieradius | 6700 km (3600 nm) | 6390 km (3400 nm) |
| Kruissnelheid | Mach 0,82 (470 kn; 871 km/h) maximum Mach 0,78 (447 kn; 829 km/h) typisch | |
| Maximale vlieghoogte | 12 500 m (41 000 ft) | |
| Opstijgafstand (@ MTOW) | 1500 m | 1900 m |
| Landafstand (@ MLW) | 1390 m | 1510 m |
| Motoren (2x Pratt & Whitney)[16] | PW1519G (88 kN) PW1521G (98 kN) PW1524G (108,5 kN) PW1525G (108,5 kN) |
PW1521G-3 (98 kN) PW1524G-3 (108,5 kN) PW1525G-3 (108,5 kN) |
| ICAO-type[17] | BCS1 | BCS3 |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
