Hebron (Palestina)
Palestina / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Hebron (Arabisch: الخليل Al Khalil (wat 'vriend' betekent), Hebreeuws: חברון, Chevron) is een stad op de door Israël bezette Westelijke Jordaanoever in het Palestijnse Gouvernement Hebron en in het door de Israëlische bezettingsmacht ingestelde district Judea en Samaria. Hebron valt grotendeels onder het bestuur van de Palestijnse Autoriteit (PA). Het is de op een na grootste stad van Palestina op de Westelijke Jordaanoever met ongeveer 215.000 overwegend Palestijnse inwoners (census 2016). Sinds de Zesdaagse Oorlog van 1967 kent Hebron Israëlische nederzettingen met weer een Joodse gemeenschap van 500-800 Israëlische kolonisten.
Voor het gelijknamige gouvernement, zie Hebron (gouvernement).
 | |||
  | |||
| Situering | |||
| Gouvernement | Hebron | ||
| Coördinaten | 31° 32′ NB, 35° 6′ OL | ||
| Algemeen | |||
| Inwoners (2016) |
215.452[1] | ||
| Hoogte | 930 m | ||
| Foto's | |||
| |||
| Het centrum van Hebron 2007 | |||
| |||
| Hebron oude stad | ||
|---|---|---|
| Werelderfgoed cultuur | ||
 | ||
De Ibrahimi-moskee met de Grot van de Patriarchen, 2007 | ||
| Land |  Palestina | |
| UNESCO-regio | Arabische Staten | |
| Criteria | ii, iv, vi | |
| Inschrijvingsverloop | ||
| UNESCO-volgnr. | 1565 | |
| Inschrijving | 2017 (41e sessie) | |
| UNESCO-werelderfgoedlijst | ||
Hebron is een van de oudste steden in het Midden-Oosten en een van de oudste steden van de wereld die onafgebroken bewoond zijn gebleven.[bron?] Waarschijnlijk is Hebron in de 18e eeuw v.Chr. gesticht. Het was een koninklijke stad in het oude Kanaän en wordt als zodanig ook in de Hebreeuwse Bijbel vermeld. De Joodse koning David regeerde volgens de Talmoed 7,5 jaar vanuit Hebron.[2][3] In het bijbelboek Jozua wordt Hebron aangewezen als een van de zes vrijsteden in Israël (Jozua 20:7). De bevolking in Palestina was gedurende vele eeuwen overwegend Arabisch en kende een relatief kleine joodse gemeenschap.[4][5]
In Hebron bestond al in de negende eeuw een bloeiende glasindustrie, waarvoor Bedoeïenen de materialen leverden. De ligging van Hebron op het kruispunt van wegen naar alle richtingen maakte Hebron tot een religieus en commercieel centrum, waardoor de industrie bloeide.[6]
In Hebron staat de Ibrahimi-moskee (Abraham-moskee). Daar bevindt zich ook de Grot van de Patriarchen, een heilige plaats voor zowel moslims als joden. Joden kennen de plek als Grot van Machpela. In de 'grot' is er van zowel joden als moslims als christenen een heiligdom geweest. Herodes de Grote heeft er tijdens zijn regering een muur omheen gebouwd[7] waarbinnen in de loop der jaren door verschillende heersers een tuin, een moskee en een netwerk van gangen en kamers zijn gebouwd. Van het christelijke heiligdom, dat op deze plaats heeft gestaan, zijn getuigenissen en zijn resten aan te treffen in de architectuur. Onder het Perzische bewind werd in 637 op de ruïnes een moskee gebouwd in beheer bij een islamitische Waqf. In de joodse traditie geldt Hebron als een van de vier 'heilige steden'.[8] In de islam wordt Hebron ook wel als de vierde heilige stad gezien.
In Hebron bevindt zich de Universiteit van Hebron,[9] gesticht in 1971 door sjeik Mohammed Ali Al-Jabari. In maart 1996 werd de universiteit door Israël gesloten, maar na protesten van studenten begin 1997 weer geopend.[10]
Oops something went wrong: