Hechteniskamp Lokeren
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Het hechteniskamp Lokeren, officieel het Interneringscentrum Lokeren (IC) genaamd, was een Belgisch interneringscentrum te Lokeren. Het werd ingericht tijdens de repressie, na de bevrijding van de Duitse bezetting gedurende de Tweede Wereldoorlog.[1][2] Het was een van de grootste van de 170 gemeentelijke interneringscentra. In totaal werden er in Lokeren in de periode september 1944 tot november 1947 tussen de 15.000 en 22.000 gedetineerden opgesloten, hetzij als veroordeelden wegens collaboratie, hetzij als administratief aangehoudenen in afwachting van hun proces.
Het kamp zelf is compleet ontmanteld en afgebroken, er is niets van de oorspronkelijke gebouwen bewaard gebleven. De gronden werden door de stad Lokeren gebruikt als nieuwe gronden van de stedelijke begraafplaats.