Holding
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een holding, controlemaatschappij of (centrale) houdstermaatschappij is een vennootschap die hiërarchisch gezien de hoogste maatschappij binnen een groep van maatschappijen is.
De holding kan de moedermaatschappij van het concern zijn. Hij houdt de aandelen in de andere maatschappijen van de groep (de werkmaatschappijen) en het bestuur van de holding treedt op als de gezamenlijke leiding van de groep. De holding produceert zelf niets en haalt haar winst uit de opbrengsten van de aandelenparticipaties, voornamelijk de uitgekeerde dividenden. Wel is het mogelijk en vaak ook gangbaar dat de administratie gecentraliseerd is in de moedermaatschappij.
Tot een concern kunnen ook één of meer zogenoemde tussenhoudstermaatschappijen behoren. Zo’n maatschappij treedt op als houdstermaatschappij van aandelen in andere groepsmaatschappijen die gezamenlijk bijvoorbeeld als divisie optreden.
Sommige holdings investeren in verschillende bedrijven van uiteenlopende aard, waarbij het risico voor de eigenaars of aandeelhouders van de holding gespreid wordt (conglomeraat); andere holdings zijn dan weer specifiek opgericht om één enkel bedrijf te controleren. De constructie is vaak grensoverschrijdend, met dochtermaatschappijen en tussenholdings in het buitenland.
Hoe groter een onderneming, hoe moeilijker het wordt om nog een meerderheid van de aandelen te bezitten. Maar hoe groter een bedrijf hoe meer verspreid het aandeelhouderschap zal zijn. Medezeggenschap kan dan dus ook al bij een kleinere participatie.
Particulieren gebruiken soms ook persoonlijke holdings om fiscale redenen en als aansprakelijkheidsbescherming. Dit ziet men vaak bij vrije beroepsbeoefenaars zoals advocaten, artsen, notarissen e.d.