Pieter Nicolaas van Eyck
Nederlands auteur, dichter en hoogleraar (1887–1954) / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Pieter Nicolaas van Eyck (Breukelen, 1 oktober 1887 – Wassenaar, 10 april 1954) was een Nederlandse dichter, hoogleraar aan de Universiteit Leiden en criticus. Hij ontving in 1947 de Constantijn Huygensprijs voor zijn hele oeuvre. Pieter Nicolaas is de vader van de architect Aldo van Eyck.
Snelle feiten P.N. van Eyck, Algemene informatie ...
P.N. van Eyck | ||||
---|---|---|---|---|
Van Eyck (1914) | ||||
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Pieter Nicolaas van Eyck | |||
Geboren | 1 oktober 1887 | |||
Geboorteplaats | Breukelen | |||
Overleden | 10 april 1954 | |||
Overlijdensplaats | Wassenaar | |||
Land | Nederland | |||
Beroep | dichter & criticus | |||
Werk | ||||
Bekende werken | De tuinman en de dood | |||
Onderscheidingen | Constantijn Huygensprijs (1947) | |||
Dbnl-profiel | ||||
|
Sluiten
Zijn bekendste gedicht is De tuinman en de dood, dat hij ontleende aan een gedicht van de Franse kunstenaar en leeftijdgenoot Jean Cocteau (1889 -1963) uit diens roman Le Grand Écart. Cocteaus verhaal is vermoedelijk weer gebaseerd op een soefi-anekdote van Roemi.[1]