Pompeius

politicus uit Oude Rome (106v Chr-48v Chr) / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Gnaeus Pompeius Magnus, ook bekend als Pompeius of Pompeius de Grote (Klassiek Latijnse afkorting: CN·POMPEIVS·CN·F·SEX·N·MAGNVS; Picenum, 29 september 106 v.Chr.Pelusium, Egypte, 28 september 48 v.Chr.), was een militair en politiek leider ten tijde van de late Romeinse Republiek. Hij werd geboren in een rijke Italiaanse provinciale familie en vestigde zich in de gelederen van de Romeinse adel door zijn succesvol leiderschap in verscheidene militaire campagnes. Sulla sprak hem aan met het cognomen Magnus (de Grote), en hij werd beloond met drie triomftochten.

1rightarrow_blue.svg Voor het geslacht van vlinders van de familie dikkopjes (Hesperiidae), zie Pompeius (geslacht).
Quick facts: Gnaeus Pompeius Magnus, Geboortedatum, Sterfd...
Gnaeus Pompeius Magnus
Pompey_the_Great.jpg
Gnaeus Pompeius Magnus, Louvre (Parijs).
Geboortedatum 29 september 106 v.Chr.[1]
Sterfdatum 28 september 48 v.Chr.[1]
Tijdvak Romeinse Republiek
Cursus Honorum
Consul in (I) 70 v.Chr.
(II) 55 v.Chr.
(III) 52 v.Chr.
Medeconsul (I)&(II) Marcus Licinius Crassus Dives
(III) geen; nadien Quintus Caecilius Metellus Pius Cornelianus Scipio Nasica
Persoonlijke gegevens
Bijnaam Magnus ("de Grote")
Familie Gens Pompeia
Zoon van Gnaeus Pompeius Strabo
Vader van (III) Gnaeus Pompeius Magnus minor
(III) Pompeia Magna
(III) Sextus Pompeius Magnus Pius
Gehuwd met (I) Antistia
(II) Aemilia Scaura
(III) Mucia Tertia
(IV) Julia Caesaris
(V) Cornelia Metella
Broer van Pompeia
Portaal  Portaalicoon   Romeinse Rijk
Close

Pompeius sloot zich aan bij zijn rivaal Marcus Licinius Crassus en zijn bondgenoot Julius Caesar in de officieuze militair-politieke alliantie die bekendstond als het eerste triumviraat. Het eerste triumviraat werd gevalideerd door het huwelijk tussen Julia Caesaris (dochter van Julius Caesar) en Pompeius. Na de dood van Julia en Crassus, koos Pompeius voor de kant van de optimates, de conservatieve en aristocratische factie van de Romeinse Senaat. Pompeius en Caesar streefden naar het leiderschap over de Romeinse staat, en dit leidde tot een burgeroorlog. Toen Pompeius verslagen werd bij de Slag bij Pharsalus, vluchtte hij naar Egypte, waar hij vermoord werd. Zijn carrière en nederlaag waren belangrijk in de daaropvolgende transformatie van de Romeinse Republiek in het Principaat en het Keizerrijk.

Oops something went wrong: