Roger Bacon
Brits filosoof (ca. 1214–ca. 1294) / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Roger Bacon (Ilchester, ca. 1214 – Oxford, ca. 1294) was een Engelse geleerde die les gaf aan de universiteiten van Oxford en Parijs en later toetrad tot de religieuze orde van de franciscanen.
Als belangrijke denker van zijn tijd stond hij bekend als Doctor Mirabilis (Lat: "wonderbaarlijke leraar"). Bacon hechtte belang aan het empirisme en is een vroege voorstander van de moderne wetenschappelijke methode genoemd, hoewel hij vertrouwde op de occulte en alchemistische traditie.[1] Hij kende Hebreeuws, Grieks en Arabisch, en was vertrouwd met de filosofische en wetenschappelijke inzichten van de Arabische wereld die toen wetenschappelijk het meest ontwikkeld waren.
Met zijn nieuwe ideeën om in de beeldende kunst Gods Woord aanschouwelijker te maken voor het volk én de (franciscaanse) predikers, middels het gebruik van geometrie, perspectief en door theologen ontworpen programma's, alsmede zijn eisen waaraan de nieuwe kunst moest voldoen, gaf Roger Bacon met zijn 'natuurstijl' de belangrijke aanzet tot de renaissance (wedergeboorte) van de (klassieke) kunst.