Theophrastus
botanicus uit Oude Athene (371v Chr-287v Chr) / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Theophrastus van Eresus (Oudgrieks: Θεόφραστος, Theophrastos) (371/0 – 287/6 v.Chr.[1]), geboren op Lesbos, was een leerling van Aristoteles, die na diens dood (in 322 v.Chr.) scholarch (hoofd) werd van de Peripatetische School.
Theophrastus van Eresus | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Buste van Theophrastus. | ||||
Persoonsgegevens | ||||
Naam | Θεόφραστος, Theophrastos | |||
Geboren | Lesbos, 371 v.Chr. | |||
Overleden | 287/6 v.Chr. | |||
Land | oude Griekenland | |||
Beroep | filosoof en wetenschapper | |||
Oriënterende gegevens | ||||
Tijdperk | Antieke filosofie | |||
Stroming | Peripatetische School | |||
Beïnvloed door | Aristoteles | |||
Functies | ||||
vanaf 322 v.Chr. | scholarch Peripatetische School | |||
Belangrijkste werken | ||||
late 4e eeuw v.Chr. | Karakters | |||
|
Hij was evenals zijn leermeester een universeel geleerde die zich met vele takken van wetenschap bezighield. Hij was bedrijvig zowel in de humane wetenschappen: in de retorica, literatuurwetenschap, wetgeving, geschiedenis en in de studie van poëzie, als in de exacte wetenschappen: in de kosmologie, meteorologie, natuurkunde, scheikunde en in de biologie. Een duidelijke grens werd tussen die twee toen nog niet getrokken, waardoor deze oplijsting eclectisch kan lijken.
Ook schreef hij over muziek en metafysica. Hij wordt als één der eerste botanici beschouwd. Ook zijn van hem in een verhandeling over voortekenen van het weer de oudste weerspreuken bekend. Plinius de Oudere (1e eeuw n.Chr.) vermeldt hem enkele keren in zijn Historia naturalis.
Kort voor zijn dood (287/6 v.Chr., hij was toen 85) beklaagde hij zich erover dat een mensenleven veel te kort was om alle problemen te doorgronden.
Oops something went wrong: