Venezolaans voetbalelftal (mannen)
nationaal voetbalteam / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het Venezolaans voetbalelftal is een team van voetballers dat Venezuela vertegenwoordigt bij internationale wedstrijden.
| Venezuela | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Bijnaam | La Vinotinto | |||
| FIFA-ranglijst | 57  1 (20 juli 2023) | |||
| Hoogste ranking | 25e (nov 2019-sep 2020) | |||
| Laagste ranking | 129e (nov-dec 1998) | |||
| Associatie | FVF | |||
| Bondscoach | Noel Sanvicente | |||
| Meeste interlands | Juan Arango (127) | |||
| Topscorer | Juan Arango (23) | |||
| Wedstrijden | ||||
Eerste interland: Panama 3–1 Venezuela .svg){kind=small} (Panama-Stad Panama; 12 februari 1938) Grootste overwinning: Venezuela 6–0 Puerto Rico  (Barranquilla, Colombia; 26 december 1946) Grootste nederlaag:  Argentinië 11–0 Venezuela (Buenos Aires, Argentinië; 10 augustus 1975) | ||||
| Copa América | ||||
| Optredens | 19 (eerste keer: 1967) | |||
| Beste resultaat | Vierde plaats (2011) | |||
| ||||
Historisch en statistisch gezien is Venezuela het zwakste van de tien CONMEBOL-landenteams (misschien door de enorme populariteit van honkbal in het land). Het is ook het enige CONMEBOL-land dat zich nog nooit wist te plaatsen voor een WK-eindronde.
In 2007 was Venezuela voor de eerste keer gastland van de Copa América. Bij die gelegenheid wist de ploeg onder leiding van bondscoach Richard Páez voor de eerste keer ooit de eerste ronde te overleven. In 2011 werd zelfs de halve finale bereikt, waarin het pas na verlenging en strafschoppen door Paraguay werd afgehouden van een plaats in de finale. Mede door dit resultaat klom het elftal 29 plaatsen op de FIFA-ranglijst van juli 2011, de grootste stijging van een elftal ooit in deze ranglijst.[1]
In december 2015 kwam een deel van de Venezolaanse voetbalselectie in opstand. Vijftien internationals, onder wie de toenmalig topschutter van NEC Nijmegen Christian Santos en Roberto Rosales (ex-FC Twente), drongen in een open brief aan op een schoonmaak bij de nationale bond. Ze eisten onder meer het vertrek van bondsvoorzitter Laureano González. Als de leiding niet zou verdwijnen, dan weigerden de internationals nog in actie te komen voor hun vaderland. De actie volgde op een teleurstellende start van de kwalificatiecampagne voor het WK voetbal 2018 in Rusland. Na vier wedstrijden was het land nog puntloos[2].