cover image

Watersnood van 1953

overstroming in Zeeland, Zuid-Holland en West-Brabant, Vlaanderen in 1953 / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De watersnood van 1953, meestal aangeduid als de Watersnoodramp of Februariramp en aanvankelijk ook wel als Sint-Ignatiusvloed of Beatrixvloed, voltrok zich in de nacht van zaterdag 31 januari op zondag 1 februari 1953.[1][noot 1][noot 2] De ramp was het gevolg van een combinatie van zware storm uit noordwestelijke richting, met een ongunstig daarmee samenvallend tijdstip van vloed en springtij. Het water in de trechtervormige zuidelijke Noordzee steeg daardoor tot extreme hoogte. Te Vlissingen, Hoek van Holland, IJmuiden en Harlingen werd de hoogste waterstand in 100 jaar gemeten, respectievelijk 4,55, 3,85, 3,85 en 3,85 meter hoger dan Normaal Amsterdams Peil (NAP).[2] Het gevolg was dat veel dijken overspoeld werden en doorbraken. Hele eilanden en landstreken inclusief steden en dorpen raakten overstroomd; dit leidde tot veel slachtoffers en grote schade.

Quick facts: Watersnoodramp van 1953, Jaar, Datum, Regio, ...
Watersnoodramp van 1953
Watersnood_van_1953.png
Overstroomde gebieden in Zuidwest-Nederland
Jaar 1953
Datum 31 januari op 1 februari 1953
Regio Vlag van België België
Vlag van de Bondsrepubliek Duitsland Duitsland
Vlag van Nederland Nederland
Vlag van het Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Doden 1836 in Nederland
307 in het Verenigd Koninkrijk
224 op zee
28 in België
Close
Watersnoodramp_1953_-_Dijkdoorbraak_in_de_Alblasserwaard_bij_Papendrecht.jpg
Dijkdoorbraak in de Alblasserwaard bij Papendrecht, 1 februari 1953.
Watersnoodramp_1953_dijkdoorbraak_Papendrecht.jpg
Dijkdoorbraak in de Alblasserwaard bij Papendrecht, 1 februari 1953.
Watersnoodramp_1953_-_Zwaar_beschadigd_huis.jpg
Geruïneerde huizen tijdens de Watersnoodramp van 1953. Gefotografeerd tijdens bezoek van Koningin Juliana aan het overstroomde gebied.
Watersnoodramp_1953.jpg
Opname van het overstroomde Oude Tonge op Goeree-Overflakkee vanuit een Amerikaanse legerhelikopter.

Het aantal doden bedroeg 1836 in Nederland, 307 in het Verenigd Koninkrijk, 224 op zee, waaronder 133 bij het vergaan van een Britse veerboot en 28 in België. De ramp was aanleiding voor de ontwikkeling van een sterk verbeterde kustverdediging met zware stormvloedkeringen. Het meest ingrijpend zijn de Deltawerken in Nederland, terwijl in het Verenigd Koninkrijk onder meer de Thames Barrier en een stormvloedkering in de rivier Hull zijn gebouwd.