Top Qs
Tijdlijn
Chat
Perspectief
Boston Marathon
Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Remove ads
De Boston Marathon is een jaarlijkse marathon die gelopen wordt in de Amerikaanse stad Boston, op Patriot's Day, de derde maandag in april. De wedstrijd maakt deel uit van de World Marathon Majors.
Het is een van de oudste en meest populaire professionele marathons in de wereld. Atleten vanuit de hele wereld trotseren het heuvelachtige traject en het onberekenbare weer van New England om deel te nemen.
De eerste wave begint om negen uur 's ochtends in Hopkinton, en vandaar volgen de deelnemers een afstand van 42,195 km over heuvelachtige wegen naar het centrum van Boston, waar de finish is, vlak bij Copley Square, voor Bostons openbare bibliotheek.
Er wordt in drie verschillende categorieën gestart: rolstoelen, mannen en vrouwen. Gemiddeld nemen ongeveer twintigduizend lopers deel aan de Boston Marathon. Lopers moeten zich eerst kwalificeren in andere marathons, voordat ze mogen deelnemen. In 1996, toen de honderdste Boston Marathon werd gelopen, werden voor de gelegenheid de kwalificatie-eisen voor een jaar opgeheven. Het aantal deelnemers dat jaar was 38.000.
Op de dag van de marathon, Patriot's Day, is er altijd een thuiswedstrijd van het professionele honkbalteam van Boston, de Boston Red Sox, die om elf uur 's morgens begint in Fenway Park, dat aan de marathonroute ligt. Als deze wedstrijd afgelopen is, is het de traditie dat alle toeschouwers het stadion uitstromen om de marathonlopers toe te juichen voor hun laatste kilometers.
Remove ads
Geschiedenis
Samenvatten
Perspectief
De Boston Marathon werd voor het eerst gehouden in 1897, na het succes van de eerste moderne marathon tijdens de Olympische Zomerspelen 1896 in Athene.
Aanvankelijk was de Boston Marathon alleen een wedstrijd voor mannelijke atleten. Roberta Gibb was de eerste vrouw, die de hele Boston Marathon liep in 1966. Zij liep de marathon drie keer door in de bosjes bij de start onopgemerkt te wachten op het startsignaal, waarna ze zonder rugnummer de wedstrijd liep. In 1967 liep Kathrine Switzer de race met een officieel rugnummer, nadat ze zich had aangemeld als K. Switzer zonder duidelijk haar geslacht te vermelden. Toen de organisatoren ontdekten dat er een vrouw meeliep, probeerden ze Switzer letterlijk uit de wedstrijd te duwen, maar slaagden daar uiteindelijk niet in.
De editie van 1968 die werd gewonnen door Amby Burfoot, geldt algemeen als een van de voorboden van de hardlooprage die in de jaren zeventig grotere vormen zou aannemen, in de Verenigde Staten en daarbuiten. Later zou dit de 'marathon boom' worden genoemd. Telde de Boston Marathon in 1967 ruim 600 deelnemers, in 1969 waren het er 1000 en in 1975 meer dan 2000. In 1991 haalde Boston het recordaantal van bijna 10.000 deelnemers.[1] Amby Burfoot zelf leverde aan die groeiende populariteit ook verdere bijdragen als sportjournalist.
In 1972 werden vrouwen voor het eerst officieel toegelaten, en in dat jaar won Nina Kuscik de wedstrijd voor de vrouwen. Dat jaar bereikten alle acht gestarte vrouwelijke deelnemers de finish.
In 1980 was er een schandaal, toen de amateurloopster Rosie Ruiz uit het niets de vrouwenwedstrijd won. De organisatoren werden achterdochtig toen ze ontdekten, dat Ruiz op geen enkele video-opname van eerder uit de wedstrijd voorkwam. Nader onderzoek wees uit dat Ruiz het grootste deel van het traject had overgeslagen, en ongeveer een kilometer voor de finish vanuit het publiek was gekomen om als eerste over de lijn te gaan. Ze werd gediskwalificeerd, en de Canadese Jacqueline Garau werd tot winnaar uitgeroepen.
In 2009 werd de marathon bij de mannen gewonnen door de Ethiopiër Deriba Merga, een Oromo. Zijn overwinning werd in de publiciteit aangevat om de positie van deze bevolkingsgroep in Ethiopië onder de aandacht te brengen, waarbij sprake zou zijn van schending van mensenrechten.[2][3]
Voor het grootste deel van de geschiedenis van de Boston Marathon streden de deelnemers voor de eer. Nadat in de jaren tachtig professionele atleten hadden geweigerd te lopen zonder er financieel beter van te worden, worden sinds 1986 geldprijzen uitgereikt.
Op 15 april 2013 werd tijdens de Boston Marathon een aanslag gepleegd. Twee bommen werden ter hoogte van het laatste rechte stuk voor de eindstreep tot ontploffing gebracht, waarbij drie doden en meer dan honderd gewonden vielen.[4]
Remove ads
Parcours
De Boston Marathon wordt als een van de moeilijkste marathons in de wereld beschouwd. Een van de redenen is Heart Break Hill bij Newton, een lange, slopende heuvel die de lopers op moeten, nadat ze al tientallen kilometers achter de rug hebben, voordat ze afdalen naar de finish in Boston.
Omdat het traject zo moeilijk is, werd slechts tweemaal in Boston het wereldrecord gebroken. In 1947 brak de Koreaan Suh Yun-bok het wereldrecord voor de mannen tot 2:25.39. Het wereldrecord voor vrouwen werd in Boston gevestigd in 1975 met 2:42.24.
Het traject komt niet in aanmerking voor erkenning van records, omdat de finish aanzienlijk lager ligt dan de start (140 meter) en het start- en eindpunt te ver uit elkaar liggen (ruim 38 km), waardoor er eventueel van meewind kan worden geprofiteerd.
Remove ads
Parcoursrecords
Kwalificatie-eisen
De organisatie van de Boston Marathon hanteert strenge eisen ten aanzien van deelname. Voor 2022 zijn de volgende eisen van kracht[5]:
Uitslagen
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads