Bruny Surin

Bruny Surin (Cap-Haïtien, 12 juli 1967) is een voormalige Canadese atleet die was gespecialiseerd in de sprint en zeer succesvol was op de estafetteloop. Hij nam viermaal deel aan de Olympische Spelen, was zesvoudig Canadees kampioen, tweemaal wereldindoorkampioen en eenmaal olympisch kampioen.

Bruny Surin
Volledige naam	Bruny Surin
Geboortedatum	12 juli 1967
Geboorteplaats	Cap-Haïtien
Lengte	1,80 m
Gewicht	81 kg
Sportieve informatie
Discipline	sprint, verspringen
Eerste titel	Canadees kampioen 100 m 1989
OS	1988, 1992, 1996, 2000
Website	Officiële website
Portaal    Atletiek

Biografie

Hij is geboren in Haïti en emigreerde in 1975 met zijn familie naar Canada, waar hij nog altijd woont. Aanvankelijk deed hij aan verspringen en hink-stap-springen, maar Surin wisselde later naar de 100 meter. Op het WK junioren werd hij elfde bij het hink-stap-springen met een afstand van 13,30 m. Zijn eerste internationale wedstrijd bij de senioren was de Pan-Amerikaanse Spelen in 1987, waar hij bij het verspringen een 15e plaats behaalde. Op de Olympische Spelen van 1988 in Seoel behaalde hij eveneens een 15e plaats bij het verspringen.

Op de Gemenebestspelen van 1990 in het Nieuw-Zeelandse Auckland won hij een bronzen medaille op de 100 meter achter de Engelsman Linford Christie (goud) en de Nigeriaan Davidson Ezinwa (zilver). Bij het verspringen behaalde hij een zevende plaats. Op het WK 1991 werd hij achtste op de 100 meter. Op de Olympische Spelen van 1992 in Barcelona maakte hij deel uit van de Canadese 4 x 100 m estafetteploeg. Samen met Ben Johnson, Glenroy Gilbert en Atlee Mahorn kon hij zich kwalificeren voor de halve finale. Hierin haalden ze echter de finish niet. Individueel kon Surin zich plaatsen voor de finale van de 100 meter. In deze finale eindigde Surin met een 4e plaats net naast de medailles.

Op het WK 1993 werd hij vijfde op de 100 m en won een bronzen medaille op de 4 x 100 m estafetteloop. Op de Gemenebestspelen 1994 in Victoria won hij een gouden medaille op de 4 x 400 m estafette, maar kwam individueel op de 100 m niet verder dan de halve finale. Op de WK 1995 won hij een zilveren medaille op de 100 m en een gouden medaille met de estafetteploeg.

Op de Olympische Spelen van 1996 in Atlanta was het Canadese team de grote favoriet op het estafettenummer. Samen met zijn teamgenoten Robert Esmie, Glenroy Gilbert en Donovan Bailey behaalde Surin de Olympische titel, voor de teams uit de Verenigde Staten (zilver) en Brazilië (brons). Individueel sneuvelde hij op de 100 m in de halve finale. Met het Canadese team hij goud op de wereldkampioenschappen atletiek 1997 en de Goodwill Games 1998. Op het WK 1999 won hij een zilveren medaille op de 100 m. Op de Olympische Spelen van 2000 in Sydney en het WK 2001 werd hij op de 100 m uitgeschakeld in de halve finale.

Titels

• Olympisch kampioen 4 x 100 m estafette - 1996
• Wereldkampioen 4 x 100 m estafette - 1995, 1997
• Wereldkampioen 60 m (indoor) - 1993, 1995
• Canadees kampioen 100 m - 1989, 1990, 1991, 1998, 1999, 2000

Persoonlijke records

Outdoor

Onderdeel	Prestatie	Datum	Plaats
100 m	9,84 s	22 augustus 1999	Sevilla
150 m	15,49 s	29 juni 1997	Sheffield
200 m	20,21 s	3 september 1999	Brussel
verspringen	8,03 m	30 mei 1987	Houston
hink-stap-springen	15,47 m	19 juli 1986	Athene

Indoor

Onderdeel	Prestatie	Datum	Plaats
50 m	5,64 s	27 januari 1995	Moskou
55 m	6,14 s	10 januari 1999	Hanover
60 m	6,45 s (NR)	13 februari 1993	Liévin
200 m	20,66 s	14 februari 1998	Sherbrooke
verspringen	7,57 m	4 maart 1989	Boedapest

Palmares

60 m

• 1989: 6e in ½ fin. WK indoor - 6,61 s
• 1991: 8e WK indoor - 6,66 s
• 1993: 1 WK indoor - 6,50 s
• 1995: 1 WK indoor - 6,46 s
• 1997: 5e WK indoor - 6,57 s
• 1999: 8e WK indoor - 6,64 s

100 m

Kampioenschappen

• 1990: 3 Gemenebestspelen - 10,12 s
• 1991: 8e WK - 10,14 s
• 1992: 4e OS - 10,09 s
• 1993: 5e WK - 10,02 s
• 1995: 2 WK - 10,03 s
• 1995: 4e Grand Prix Finale - 10,17 s
• 1996: 5e in ½ fin. OS - 10,13 s
• 1996: 4e Grand Prix Finale - 10,11 s
• 1997: 7e WK - 10,12 s
• 1998: 7e Grand Prix Finale - 10,20 s
• 1998: 1 Jeux de la Francophonie - 10,08 s
• 1999: 2 WK - 9,84 s
• 2000: DNF in ½ fin. OS
• 2001: 2 Jeux de la Francophonie - 10,18 s
• 2001: 7e in ½ fin. WK - 11,39 s

Golden League-podiumplekken

• 1999: 2 Golden Gala – 10,04 s
• 1999: 3 Weltklasse Zürich – 10,06 s
• 1999: 1 Memorial Van Damme – 10,04 s
• 1999: 1 ISTAF – 10,07 s
• 2000: 2 Meeting Gaz de France – 10,18 s

200 m

Golden League-podiumplekken

• 1999: 3 ISTAF – 20,36 s
• 1999: 3 Memorial Van Damme – 20,21 s

4 x 100 m estafette

• 1991: 4e in series WK - 38,76 s
• 1992: DNF in ½ fin. OS
• 1993: 3 WK - 37,83 s (NR)
• 1995: 1 WK - 38,31 s
• 1996: 1 OS - 37,69 s
• 1997: 1 WK - 37,86 s
• 1998: 1 Gemenebestspelen - 38,23 s
• 1999: DSQ in series WK

4 x 400 m estafette

• 1994: 1 Gemenebestspelen

Verspringen

• 1987: uitgeschakeld in de kwalificaties WK
• 1988: 14e OS - 7,73 m
• 1989: 13e in kwal. WK indoor - 7,57 m
• 1990: 7e Gemenebestspelen

Hink-stap-springen

• 1986: 11e WK junioren - 13,30 m

Externe links

• (en) World Athletics-profiel voor Bruny Surin
• (en) Profiel van Bruny Surin op sports-reference.com (gearchiveerd)
• (en) Eigen website
• (en) Profiel van Bruny Surin op olympedia.org

Olympisch kampioen

Atletiek: 4 × 100m estafette mannen

1912: Jacobs, Macintosh, d'Arcy, Applegarth · 1920: Paddock, Scholz, Murchison, Kirksey · 1924: Clarke, Hussey, Leconey, Murchison · 1928: Wykoff, Quinn, Borah, Russell · 1932: Kiesel, Toppino, Dyer, Wykoff · 1936: Owens, Metcalfe, Draper, Wykoff · 1948: Ewell, Wright, Dillard, Patton · 1952: Smith, Dillard, Remigino, Stanfield · 1956: Murchison, King, Baker, Morrow · 1960: Cullmann, Hary, Mahlendorf, Lauer · 1964: Drayton, Ashworth, Stebbins, Hayes · 1968: Greene, Pender, Smith, Hines · 1972: Black, Taylor, Tinker, Hart · 1976: Glance, Jones, Hampton, Riddick · 1980: Moeravjov, Sidorov, Prokofjev, Aksinin · 1984: Graddy, Brown, Smith, Lewis · 1988: Bryzgin, Krylov, Moeravjov, Savin · 1992: Marsh, Burrell, Mitchell, Lewis · 1996: Esmie, Gilbert, Surin, Bailey · 2000: Drummond, Williams, Lewis, Greene · 2004: Gardener, Campbell, Devonish, Lewis-Francis · 2008: Bledman, Burns, Callender, Thompson · 2012: Carter, Frater, Blake, Bolt · 2016: Powell, Blake, Ashmeade, Bolt · 2020: Desalu, Jacobs, Patta, Tortu · 2024: Brown, Blake, Rodney, De Grasse

Wereldkampioen

Atletiek: 4 × 100 meter estafette mannen

1983 King, Gault, Smith, Lewis · 1987 McRae, McNeill, Glance, Lewis · 1991 Cason, Burrell, Mitchell, Lewis · 1993 Drummond, Cason, Mitchell, Burrell · 1995 Esmie, Gilbert, Surin, Bailey · 1997 Esmie, Gilbert, Surin, Bailey · 1999 Drummond, Montgomery, Lewis, Greene · 2001 Nagel, du Plessis, Newton, Quinn · 2003 Capel, Williams, Patton, Johnson · 2005 Doucouré, Pognon, De Lépine, Dovy · 2007 Patton, Spearmon, Gay, Dixon · 2009 Mullings, Frater, Bolt, Powell · 2011 Carter, Frater, Blake, Bolt · 2013 Carter, Bailey-Cole, Ashmeade, Bolt · 2015 Carter, Powell, Ashmeade, Bolt · 2017 Ujah, Gemili, Talbot, Mitchell-Blake · 2019 Coleman, Gatlin, Rodgers, Lyles · 2022 Brown, Blake, Rodney, De Grasse · 2023 Coleman, Kerley, Carnes, Lyles

Bibliografische informatie

• World Athletics: 14173425
• International Standard Name Identifier: 0000 0000 7447 4904
• Système universitaire de documentation: 180337661
• Virtual International Authority File: 106711794
• WorldCat: E39PBJpYDHhRmBmVv48yKXhCQq