Catherine Spaak

Catherine Spaak (Boulogne-Billancourt, 3 april 1945 – Rome, 17 april 2022) was een Belgische-Franse-Italiaanse actrice, zangeres, televisiepresentatrice en danseres. Ze is de dochter van scenarioschrijver Charles Spaak en de zus van actrice en fotografe Agnès Spaak. Haar oom is Paul-Henri Spaak, de voormalige politicus en drievoudige premier van België.

Catherine Spaak
Spaak in 1975.
Algemene informatie
Geboren	3 april 1945
Geboorteplaats	Boulogne-Billancourt
Overleden	17 april 2022
Overlijdensplaats	Rome
Land	België  Frankrijk  Italië
Werk
Jaren actief	1959–2020
Beroep	actrice, zangeres
Officiële website
(en) IMDb-profiel
(mul) TMDb-profiel (en) AllMovie-profiel
Portaal    Film

Catherine Spaak in 2011

Leven en werk

Debuut en prille Italiaanse filmkomedies

Catherine was nog geen vijftien jaar toen ze in 1960 debuteerde in het ontsnappingsdrama Le Trou, de laatste film van Jacques Becker. Vlug daarna ging ze in Italië meespelen in komedies. Eerst gedroeg ze zich als een Italiaanse Lolita in I dolci inganni (Alberto Lattuada, 1960).

Doorbraak als vrijgevochten en frivole vrouw

Een jaar later vestigden drie films haar naam. La voglia matta (Luciano Salce, 1962) ondervond problemen met de censuur maar lanceerde wel haar Italiaanse carrière. In 1962 volgde de commedia all' italiana-cultfilm Il sorpasso (Dino Risi) en in 1963 het op de gelijknamige roman van Alberto Moravia gebaseerde drama La noia (Damiano Damiani). Ze zette telkens het personage van de vrijgevochten, schaamteloze en frivole meid neer. Het zou haar handelsmerk worden en blijven gedurende de ganse jaren zestig, het toppunt van haar filmcarrière. In 1964 kwam ze nog even terug naar Frankrijk om er mee te spelen in de remake van La Ronde (Roger Vadim) waarin ze weer een speelse en uitdagende jonge vrouw gestalte gaf. Ze werkte toen ook mee aan het oorlogsdrama Week-end à Zuydcoote (Henri Verneuil).

Sentimentele komedies van de jaren 1965-1976

Daarna was ze nog bijna uitsluitend in Italiaanse, veelal sentimentele komedies te zien. Zo kreeg ze alle grote Italiaanse acteurs van toen als tegenspeler, zoals Vittorio Gassman, Ugo Tognazzi, Marcello Mastroianni, Alberto Sordi en Nino Manfredi.

Latere carrière: televisie

Sinds de jaren tachtig concentreerde ze zich meer en meer op haar televisiewerk en viel ze nog maar weinig op het grote scherm te bewonderen.

Privéleven

Ze was achtereenvolgens gehuwd met de acteur Fabrizio Capucci (1963-1971) en met de zanger en acteur Johnny Dorelli (1972-1979). Spaak overleed in april 2022 op 77-jarige leeftijd na eerder twee hersenbloedingen te hebben gekregen.^[1]